• Terug

Wereldlijk leven - Geloof - Liefde van God

Het komt zoals de Heer het bepaald heeft. Zolang de mens in werkeloosheid volhardt, zal zijn ziel zich niet kunnen ontwikkelen. Ze kan zich niet van haar ketenen ontdoen en blijft wat ze vanaf het begin van haar belichaming op aarde was: een wezen dat niet de weldaad van het licht bij zichzelf heeft gevoeld. Het wereldlijke leven heeft op zich weinig waarde en wordt toch als hoofdzaak van het leven beschouwd. En een strijden voor dit wereldlijke leven houdt de ziel er steeds meer van terug de geestelijke school te doorlopen.

En zo kan ze ook nooit van een vooruitgang spreken, wanneer deze zich niet zo uit dat het steeds lichter wordt in de ziel. Dan verbleekt de glans van de wereld voor dit licht en de mens heeft overwonnen, zodra hij zich uit de ketenen van de wereld gered heeft en hij doorgeworsteld heeft tot een onwankelbaar geloof en nu een omvorming van het gehele wezen kan bewerkstelligen. De boze machten zullen steeds weer proberen een afval te veroorzaken. Maar de mens moet sterk zijn in het geloof en de Heer om hulp vragen, dan zal de ziel verlost worden door de grote Liefde van de Heiland die zich overal uit waar het mensenkind zich niet afkeert van het Woord van God en waar het in alle eenvoud van het hart belijdt een kind van de Vader te zijn.

De Liefde van de Heer is onmetelijk. Ze reikt in oneindige verten. Ze omvat ontelbare wezens en maakt diegenen gelukkig die de Heiland innig zijn toegedaan. Zo tracht de Liefde van de goddelijke Vader onophoudelijk Zijn kinderen op aarde voor Zich te winnen. Zolang hij nog op aarde verblijft, begrijpt geen mens hoe de genade van God juist door de liefde verworven wordt en deze de mensen dan weer op de rechte baan brengt. Hoe zich vanuit deze liefde ook een onderwerping aan Gods wil ontwikkelt en hoe heilzaam de woorden van de Heer zijn, die het bereidwillige kind dan mag ontvangen. Dit alles moet aan de mens een kracht overbrengen die hem steeds verder en zekerder de weg naar het eeuwige Vaderland doet gaan.

Amen

La vie mondaine – la foi – l'Amour de Dieu

Tout se produit comme le Seigneur l'a déterminé. Tant que l'homme reste dans l'inactivité, son âme ne pourra pas se former. Il ne peut pas se libérer de ses chaînes et doit rester ce qu’il était au début de son incarnation sur la Terre, c'est-à-dire un être qui n'a pas entendu en lui le bénéfice de la Lumière. En soi la vie mondaine a peu de valeur bien qu’elle soit considérée comme importante, et une lutte pour cette vie mondaine empêche toujours plus l’âme de vivre dans cette école spirituelle. Et on ne peut ainsi jamais parler d'un progrès tant que ne se manifeste pas toujours plus la Lumière dans l'âme. Mais lorsqu’elle arrive alors la splendeur du monde pâlit devant cette Lumière, et à peine l'homme a-t-il dépassé ce stade qu’il est sauvé des chaînes du monde, il a lutté pour arriver à une foi inébranlable et maintenant il peut entreprendre une transformation de tout l'être. Les pouvoirs malins chercheront toujours de nouveau à le faire tomber, mais l'homme doit être fort dans la foi et demander l'Aide au Seigneur, alors l'âme sera rachetée par le grand Amour du Sauveur qui se manifeste partout où le fils terrestre ne se détourne pas de la Parole de Dieu et où en toute simplicité le cœur du fils se déclare pour le Père. L'Amour du Seigneur est incommensurable, il arrive depuis des distances infinies, saisit les innombrables êtres et rend heureux ceux qui sont intimement affectionnés au Sauveur. Ainsi l'Amour du Père céleste courtise sans interruption Ses fils terrestres, aucun homme, tant qu’il demeure encore sur la Terre, ne saisi comment la Grâce de Dieu est justement conquise à travers l'amour et comment cela peut à nouveau porter les hommes sur le bon chemin, comment à partir de cet amour se développe aussi une soumission à la Volonté de Dieu et combien salvifiques sont les Paroles du Seigneur qu’ensuite le fils de bonne volonté peut recevoir. Tout cela doit transmettre une Force à l'homme, qui doit marcher toujours plus loin et s’unir de nouveau avec l'éternelle Patrie.

Amen