• Back

혼의 불멸. 잘못된 가르침.

너희에게 올바른 설명이 필요하다. 왜냐면 잘못된 가르침이 너희의 영을 어둡게 하고, 나의 창조주의 뜻과 나의 창조주의 영에 대한 잘못된 개념을 제공하기 때문이다. 잘못된 가르침은 너희가 나의 사랑을 깨닫지 못하게 하고 나의 지혜도 깨닫지 못하게 한다. 이로써 너희의 심장 안에 너희를 나에게 더 가까이 가게 해주는 사랑이 불타오르게 하는 일을 막는다. 잘못된 가르침은 믿음이 사라지게 만들고, 잘못된 가르침을 시정하지 않으면, 모든 믿음을 파괴한다. 그러므로 나는 항상 또 다시 단지 믿음과 사랑을 통해 축복을 받을 수 있는 너희 자신을 위해 너희가 선명하게 되게 해주기를 원한다.

혼의 불멸에 의문을 제기하는 가르침이 실제 너희에게 어떤 도움을 주느냐? 혼은 어떤 영적인 것인 반면에 육체는 실제 죽을 수 있는 물질이다. 즉 육체는 사라지고, 그의 입자로 분해가 된다. 그러나 혼은 영적인 존재이고 불멸하고, 계속 존재해야만 하고, 단지 이 땅에서 혼의 겉형체의 과제를 완수한 육체를 떠난다. 혼은 영의 영역에서 자신의 성장과정을 계속하기 위해, 즉 혼이 이 땅에서 어느 정도의 성숙한 정도에 도달했을 때 더 높은 성숙한 정도에 도달하기 위해 물질적인 겉형체를 떠난다. 또는 혼이 이 땅의 과정에서 완전한 미성숙 상태에 도달하거나 성공하지 못하면, 혼의 의지에 따라 항상 같은 상태를 유지하거나 어두움 속으로 가라 앉게 된다. 그러나 혼은 항상 세상의 물질적인 영역 밖의 세상의 영역 안에 머문다.

그러므로 혼에게 실제 죽음의 상태가 있다. 그러나 이런 일은 혼이 소멸되는 것을 의미하는 것이 아니고, 단지 빛과 힘이 완전히 부족한 무기력한 상태이고, 혼은 항상 존재 의식을 가지고 있고, 절대로 존재 의식을 잃지 않고, 존재의식이 항상 인간이 이 땅에서 사는 삶의 방식에 따라 말로 표현할 수 없는 고통이 될 수 있고, 또한 행복의 전형이 될 수 있다. 그러므로 혼의 삶은 이 땅의 육체의 삶에 합당하게 된다. 그러므로 이 땅에서 육체가 사는 삶이 죽음 후에 혼의 운명과 거주지를 정하고, 죽음의 날이 인간에게 마지막 날이고, 그 후에 혼은 빛 가운데 거하는 생명으로 또는 어두움 가운데 거하는 생명으로 부활한다.

혼은 어떤 영적인 존재이고, 존재하기를 절대로 전혀 멈출 수 없고 또한 일시적으로라도 소멸되지 않고 항상 영원히 산다. 단지 어두움 속에 거하는 일이 생명이라고 부를 수 없는 영적인 죽음이고, 이런 상태를 평온한 상태라고 할 수 없다. 마지막 날까지 휴식한다는 생각은 잘못된 생각이다. 왜냐면 혼이 활동하지 못하는 일이 혼 자신에게 단지 고통이기 때문이다. 반면에 활동하는 일이 혼의 진정한 생명이고, 활동하기 위해 혼이 선한 의지를 가지고 있다면 이 땅에서 쉽게 도달할 수 있는 어느 정도의 성숙한 정도가 필요하다.

혼은 영의 나라에 거주하는 가운데 여전히 이 땅 가까이에 거할 수 있고 혼은 단지 물질 세계 밖의 세계에 거한다. 다시 말해 혼이 더 이상 물질적 형체로 묶여 있지 않고, 혼이 빛으로 충만하다면, 혼은 자유로운 영의 존재이다. 반면에 아직 묶임을 받은 존재는 어두움의 상태에 있다. 왜냐면 전적인 무기력이 혼에게 속박을 의미하기 때문이다. 혼은 절대로 죽을 수 없고, 단지 그의 이 땅의 삶을 끝낸 육체를 벗어난다.

아멘

BESMRTNOST DUŠE.... POGREŠNI NAUK....

Vama je potrebno istinsko razjašnjenje, jer pogrešna (obmanuta) učenja zatamnjuju vaš duh i daju vam krivu sliku o Mojoj stvaralačkoj volji i o Mom stvaralačkom Duhu, ne dopuštaju prepoznati ni Moju Ljubav, ni Moju mudrost, i tako vas sprječavaju da zapalite u vašem srcu Ljubavni plamen, koji vas približava Meni. Pogrešna učenja mogu dovesti do pomanjkanja (odsustva) vjere, pogrešna učenja mogu uništiti svu vjeru, ako ona nisu ispravljena, i stoga vam Ja uvijek iznova želim dati jasnoću zbog vas samih, koji pak možete postati blaženi jedino kroz vjeru i Ljubav.

Čemu bi vam trebao poslužiti nauk koji dovodi u pitanje besmrtnost duše? Duša je nešto duhovno, dok je tijelo materija.... tijelo zasigurno može umrijeti, odnosno uminuti i raspasti (rastvoriti, otopiti) se u svojoj supstanci, ali duša, duhovno, je besmrtna, ona mora opstati (nastaviti postojati), samo izmiče tijelu, čim je ono izvršilo svoj zadatak kao omot (ovoj) duše na Zemlji. Ona napušta izvanjsku materijalnu formu, da svoj razvojni put nastavi u duhovnim sferama, odnosno dođe do sve veće zrelosti, ako je postigla određeni stupanj zrelosti na Zemlji, ili pak, ako je zemaljski hod za nju bio bezuspješan, u stanje potpune nezrelosti, ovisno o njenoj volji, da ustraje u istom stanju, ili da propadne u tamu, ali uvijek u sferama koje treba shvatiti izvan zemaljsko-materijalnog svijeta. Za dušu tako zaista postoji mrtvo stanje, pod kojim međutim, ne treba razumjeti uništenje (brisanje), nego jedino stanje potpunog odsustva svjetla i snage, stanje nemoći, ali uvijek sa svjesnošću postojanja. Duša nikada ne gubi svijest o postojanju, samo za nju ono može biti oličenje blaženstva, kao međutim i neizrecivih mučenja, uvijek primjereno načinu života kojeg je čovjek vodio na Zemlji. Stoga život duše odgovara životu u tijelu na ovoj Zemlji. Djela tijela tako određuju sudbinu i prebivalište duše nakon smrti, a dan smrti je za čovjeka dan Suda, poslije kojega će ona uskrsnuti u život u svjetlu, ili u mraku.... Duša je nešto duhovno, što baš nikada ne može prestati postojati, što ne može niti privremeno biti izbrisano (uništeno, ugašeno), nego uvijek i vječno živi, samo što postojanje u mraku ne može biti nazvano životom, nego je duhovna smrt, međutim, ne može se govoriti ni o stanju mirovanja (sna). Mirovanje do Dana Suda je pogrešna predodžba, jer duše koje su neaktivne, to su jedino na vlastitu muku, dok je aktivnost istinski život duše, što međutim zahtijeva izvjestan stupanj zrelosti, kojeg duša može lako postići na Zemlji, ako je dobre volje. Duše prebivaju u duhovnom kraljevstvu, a ipak mogu uvijek biti u blizini Zemlje, samo što se nalaze izvan materijalnog svijeta, dakle više nisu vezane u materijalnoj formi, nego su slobodna duhovna bića, ako su ispunjena svjetlom, u suprotnom su još svezana bića, u stanju tame, jer potpuni nedostatak snage za njih znači sputanost. No duša nikada ne može umrijeti, jedino izmiče tijelu, koje je time dokončalo svoj zemaljski život.

AMEN