• Back

영적인 가난함. 영적인 부유함. 세상적인 포기.

사람의 생각이 영원히 쇠하지 않는 것으로 향해 있으면, 이는 말할 수 없는 축복이다. 현 시대의 모든 영은 단지 세상을 구하고, 세상을 향한 갈망이 거의 더 이상 능가할 수 없게 됐다. 그는 자신을 관찰해보는 상태에 거의 빠져 들지 않는다. 사람은 그의 성품이 표면적이고, 모든 정욕과 세상적인 생각에 빠져 있다.

그러나 사람은 자신의 영적인 가난함을, 자신의 텅 빈 내면의 생명을, 자신의 아주 위험한 혼의 상태를 항상 명백하게 의식해야 만한다. 그는 집중해서 이런 고난이 가득한 혼의 상태로부터 자유롭게 되려는 노력을 해야 만한다. 그러나 하나님을 갈망하고, 그의 나라를 영접한 사람들 만이 단지 아는 사람들의 무리에 속할 수 있게 될 것이다. 이로써 영원한 샘에서 기를 수 있게 될 것이다.

이런 영적인 지식은 측량할 수 없는 큰 가치를 가지고 있고, 혼이 높은 곳으로 성장하도록 큰 지원한다. 이로써 혼은 이 땅의 삶의 무익함을 깨닫는다. 이 땅의 삶에서 육체적인 즐거움과 기쁨이 혼에게 주어지지 않으면, 그러나 혼이 쇠하지 않는 것에 대한, 영원한 생명과 이 생명의 영광에 대한 믿음을 갖는다면, 혼은 이 땅의 즐거움이 줄 수 있는 것 보다 훨씬 더 부유하고 행복하다고 할 수 있다.

세상 모든 권세가 주 하나님이 자기에게 속한 사람들에게 약속해준 것을 나누어 줄 수 없다. 왜냐하면 세상이 세상 자신으로부터 주님이 주지 않은 것이나 또는 영원으로부터 주님의 뜻이 아닌 어떤 것도 줄 수 없기 때문이다. 반면에 주님은 자신에게 속한 사람들에게 내면의 행복을, 영적인 선물을, 세상적인 재물을 넘치게 부어 주어, 사람들이 영적인 부유함을 갈망하고, 주님을 사랑하고, 자신의 이웃 사람들 사랑하는 가운데 머물게 한다.

그러나 세상은 얼마나 빈약하게 베풀어주는가! 한 사람이 자신의 삶의 마지막에 가서, 얼마나 거의 없다시피 하는 적은 성공을 하는가! 영적인 재물 없음이 이 땅의 삶의 무익함을 얼마나 나타내 줄 것인가! 이 온전하지 못한 혼들이 얼마나 고통스러운 후회를 느낄 것인가! 그러나 하늘은 모든 세상의 즐거움을 부인하고, 스스로 영원을 향한 이 땅의 자녀들을 위해 열려 있을 것이다.

이 땅의 삶은 단지 짧다. 그가 이 땅의 삶에서 이런 재물을 모으고, 나중의 삶을 준비했으면, 사람이 이 땅의 삶에서 갖지 못한 것이 저 세상의 삶에서 넘치게 주어질 것이고, 측량할 수 없는 재물을 저 세상에서 다시 찾을 것이다. 사람이 하나님으로부터 온 영에게 그가 아직 이해할 수 없는 것을 질문하고, 이 영은 그가 이해할 수 있게 해주기를 원한다.

그러나 이 영이 기본이 되어 있지 않음을 발견하면, 그에게 답변해줄 수 없다. 왜냐하면 답변을 얻기 위해 세상적인 즐거움을 포기하고, 단지 영적인 성장만을 구하는 의지가 필요하기 때문이다. 그가 희생한 것은 천 배의 보상을 받는다. 왜냐하면 세상의 행복은 거품과 같기 때문이다. 세상의 행복은 사라지고, 영원을 위해 가치가 있는 아무것도 남기지 못하기 때문이다.

그러나 영적인 추구는 영적인 재물을 모으고, 사람들이 항상 영적인 지식에 깊이 들어가기 위한 열심을 내게 한다. 그러면 하나님의 축복이 없게 되지 않을 것이다. 이런 이 땅의 자녀가 이 땅의 삶을 떠나면, 그는 궁핍해질 필요가 없게 넘치게 받을 것이다. 왜냐하면 주님은 자신과 자신의 사랑을 갈망하는, 자신에게 속한 사람들에게 자신의 사랑의 부유함을 나눠 주기 때문이다.

아멘

Geestelijke armoede – Geestelijke rijkdom – Het afstand doen van het aardse

Het is een onuitsprekelijk geluk, wanneer het denken van de mens op het eeuwig onvergankelijke gericht is. Al het geestelijke van de huidige tijd zoekt enkel het aardse en is in het verlangen naar de wereld bijna onovertrefbaar geworden. Hij komt bijna nooit in een staat van zelfbeschouwing en de mens blijft in zijn wezen oppervlakkig, vol wellust en aards gezind en hij zou zich toch voortdurend zijn geestelijke armoede voor moeten stellen, zijn lege innerlijke leven en de buitengewoon gevaarlijke toestand van zijn ziel en onafgewend zou hij zich in moeten spannen om zich uit deze droevige toestand van de ziel te bevrijden.

Alleen degene, die naar God en Zijn rijk verlangt, kan opgenomen worden in de kring van degenen, die kennis hebben en dus uit de eeuwige bron putten. En deze geestelijke kennis is zo onmetelijk waardevol. Het ondersteunt de ziel enorm in haar opwaartse ontwikkeling en als ze ook de nutteloosheid van het aardse leven herkent, als voor haar in het aardse leven ook geen lichamelijke genietingen en vreugden zijn weggelegd, dan heeft ze toch het geloof in de onvergankelijkheid, in een eeuwig leven en diens heerlijkheid en is veel rijker en gelukkiger te noemen, dan ze ooit met het aardse genot zou kunnen zijn.

En alle machten van de wereld kunnen niet geven, wat God de Heer de Zijnen belooft, want ze kunnen niets uit zichzelf geven, wat de Heer niet geeft of wat zijn wil van eeuwigheid is. Daarentegen zal Hij de Zijnen innerlijk geluk en geestelijke gaven in overvloed doen toekomen en ook aardse goederen in overvloed, als de mens naar geestelijke rijkdom verlangt en in de liefde voor de Heer en zijn naasten volhardt.

Maar hoe schamel zal de wereld hem bedenken. Hoe vernietigend gering zullen de successen zijn, waarop een mens aan het einde van zijn dagen kan bogen en welk een gebrek aan geestelijke goederen zal de nutteloosheid van het aardse leven kenmerken en welk een smartelijk berouw zal zo’n onvolmaakte ziel gewaarworden.

Maar de hemel zal open zijn voor het mensenkind, dat zich alle aardse vreugden ontzegd heeft en zich naar de eeuwigheid toegekeerd heeft. Het aardse leven is waarlijk kort. Wat de mens hierin ontbeerd heeft, zal hem rijkelijk in het leven in het hiernamaals gegeven worden en hij zal daar weer onschatbare goederen terugvinden, als hij deze op aarde verzameld heeft en aan het latere leven gedacht heeft.

De mens vraagt de geest uit God naar dingen, die voor hem nog onbegrijpelijk zijn en deze geest wil hem begrip brengen. Als hij echter de bodem niet voorbereid aantreft, kan hem ook geen antwoord gegeven worden, want om dit antwoord te ontvangen, is de wil nodig om zich af te keren van het aardse genot en enkel geestelijke verheffing te zoeken. Deze vergoedt hem duizendvoudig, wat hij opgeeft, want aards geluk is als schuim, het vergaat en laat niets achter, wat van waarde is voor de eeuwigheid.

Maar geestelijk streven verzamelt geestelijke rijkdom en spoort de mensen tot een steeds ijveriger binnendringen in geestelijke kennis aan en de goddelijke zegen zal niet uitblijven. En zo’n mensenkind zal in overvloed bedacht worden, zodat het geen gebrek hoeft te lijden, als het het aardse leven verlaten heeft. Want de Heer deelt van Zijn rijkdom aan liefde uit aan degene, die naar Hem en Zijn liefde verlangt._>Amen