• Back

내면의 생명을 돌보는 일. 명상적인 여가의 ​​시간.

하나님의 은혜를 기뻐하는 사람은 결코 빈손이 되지 않을 것이다. 그래서 영의 존재가 오늘 주님의 온전한 뜻으로 너희에게 전할 것이다. 내면의 생명과 내면의 생명의 올바른 형성과 관련된 설명해줄 것이다. 현재 얼마나 적은 수의 사람들이 영적인 질문에 관심이 있는지에 대해 너에게 숨길 수 없다. 그들은 모두 특정한 깨달음을 두려워하고, 그러므로 이를 피한다. 바로 이런 회피가 사람들에게 가장 큰 해를 끼치는 일이다. 영의 세력의 끊임없는 시도는 연달아 실패한다. 영의 세력은 인간의 심장을 굶주리게 만들어, 하나님의 은사를 받을 준비를 하게 만드는 일에 성공하지 못한다. 이런 회피는 혼의 내면 형성에 전혀 도움이 되지 않는다.

믿음이 없는 사람은 또한 내적인 생명을 갖지 못하거나 그의 모든 생각이 순전히 이 땅의 것들에 집중하는 일은 설명하기 쉬운 일이다. 그는 세상일로 충분하게 시간을 채워, 명상적인 내면의 한가한 시간을 갖지 못할 것이다. 모든 사람이 그러한 한가한 시간을 가져야 하고, 한가한 시간을 하나님의 구세주와 긴밀한 관계를 맺고, 이에 합당하게 사용해야 한다. 사람은 적어도 하루에 한 시간을 구세주께 헌신해야 한다. 이런 시간이 그에게 천 배의 축복을 줄 것이다. 왜냐하면 그러한 관상의 시간이 지극히 경건한 생각을 불러일으킬 수 있기 때문이다. 자신의 "나"에 대한 깨달음이 이 땅의 자녀가 자신이 아무것도 아님을 깨달을 수 있게 하기 때문이다. 이런 깨달음이 자원하는 사람을 하나님의 나라에 기꺼이 협력하도록 자극해주고, 매우 축복된 결과를 나타낸다.

이런 일은 영적 질문에 대해 성찰하는 시간을 갖게 한다. 심지어 경건하지 않은 사람조차도 때때로 처음에는 순수하게 과학적인 관심을 가지고 우주에 질문을 보내고, 시간이 지나면서 그 사람을 내적으로 변화시키고, 그의 출처에 대한 질문을 이해할 수 있게 한다. 이런 이해는 이제 믿으려는 마음에 헤아릴 수 없는 가치를 가질 수 있다. 사람 안에 잠들어있는 영이 이제 움직이기 시작하고, 활동하기 위해 단지 이 땅의 자녀의 자원하는 헌신을 기다린다.

사람의 외부에서 일어나는 모든 일이 때때로 혼의 축복된 과제를 막기 때문에 사람은 규칙적으로 묵상의 시간을 가져야 한다. 이 시간 동안 이 땅의 모든 것을 제쳐두고, 단지 영원한 생명에 관한 질문을 생각해야 한다. 그는 창조주의 심장 안의 깊이까지 생각하고, 자신을 그의 피조물로 여기고, 자신의 실제 사명에 대한 설명을 요구해야 한다.

그가 이렇게 했다면, 그는 자신을 탐구하고, 모든 불결한 생각을 심장에서 제거하고, 심장을 최고의 가장 좋은 존재가 거할 수 있게 만들어야 한다. 그는 온전하게 되기 위해 노력해야 한다. 그는 이 땅의 모든 활동을 혼의 구원에 관한 깊은 질문과 연결해야 한다. 그는 자신을 자신이 잘 모르는 피조물처럼 바라보아야 한다. 이로써 그가 결점과 약점을 남김없이 깨닫고, 결점과 약점을 극복하기 위해 불굴의 노력을 할 수 있다. 그는 이웃 사람들에게 같은 노력과 욕망을 일깨우는 데 이바지할 수 있는 일을 시도하지 않고, 남겨두지 말아야 한다. 그는 가능한 한 자주 영적 교제를 추구해야 하고, 자신의 혼을 형상하는 일을 계속해서 돌보아, 심장이 하나님의 진리를 위한 그릇으로써 주님께 앞으로 드려, 주님이 이제 앞으로 외부의 모든 위험으로부터 보호하게 해야 한다. 왜냐하면 사람이 내면의 생명을 돌볼 때, 언젠가 축복을 받기 때문이다. 그의 활발한 영적인 활동이 그를 성공하게 할 것이다. 그는 세상을 이제는 존중하지 않을 것이다. 왜냐하면 그가 먼저 내면의 생명에 주의를 기울이기 때문이다.

아멘

Verzorgen van het innerlijke leven – Beschouwend vrij uurtje

Wie zich steeds wil verheugen in de goddelijke genade, zal nooit met lege handen vertrekken, en zo zal een geestelijk wezen met de volste wil van de Heer jou vandaag voorlichten. Er wordt jou een beschrijving gegeven, die betrekking heeft op het innerlijke leven en zijn juiste ontwikkeling.

Het kan niet verborgen voor je blijven, hoe weinig de mensen zich tegenwoordig bezighouden met geestelijke vragen. Zij vrezen allemaal een zeker inzicht en gaan haar daarom uit de weg. En juist dit ontwijken is het kwaad, dat de mensen de grootste schade toebrengt. Van de voortdurende pogingen van geestelijke krachten mislukt de één na de ander. Het lukt hen niet om het menselijke hart hongerig te maken en op de ontvangst van goddelijke gaven voor te bereiden. En nog veel minder is zo’n ontwijken nuttig voor de innerlijke ontwikkeling van de ziel.

Een mens zonder geloof kan ook op verklaarbare wijze geen uitgesproken innerlijk leven hebben. Of veel eerder nog, al zijn denken concentreert zich op zuiver aardse zaken, die hem weer voldoende in beslag nemen, zodat hij voor een innerlijk beschouwend vrij uurtje nooit de tijd opbrengt. En zo’n vrij uurtje zou elk mens zich moeten gunnen. Een moment, die in innige verbinding met de goddelijke Heiland doorgebracht en overeenkomstig benut wordt.

De mens moet op zijn minst een uurtje per dag aan zijn Heiland offeren. En dit moment zal voor hem duizendvoudig gezegend worden, want zo’n beschouwend moment kan een buitengewoon vroom denken teweeg brengen. De herkenning van het eigen ‘ik’ kan het mensenkind zijn nietigheid laten beseffen, en dit kan de bereidwillige mens aanzetten tot medewerking in Gods rijk en dit kan een buitengewoon zegenrijke uitwerking hebben.

En zoiets brengt een moment van nadenken over geestelijke vraagstukken tot stand. En zelfs de niet vrome mens stuurt soms vragen het heelal in, die in de eerste plaats puur wetenschappelijk zijn interesse opwekken. Maar het zal in de loop van de tijd de mensen innerlijk veranderen en zal bij hen ook de vraag over hun begin dichterbij brengen, die nu van onschatbaar waarde kan zijn voor een gelovig gemoed, doordat de geest, die nu nog niet opgewekt is, maar sluimert, actief begint te worden en alleen wacht op de bereidwillige overgave van het mensenkind om werkzaam te worden.

Alles, wat buiten de mens gebeurt, houdt de ziel soms af van haar zegen brengende opdracht. Daarom moet de mens zich verzinken in regelmatige beschouwingen. Hij moet in deze tijd al het wereldse ter zijde leggen en alleen over de vragen, die het eeuwige leven betreffen, nadenken. Hij moet diep in het hart aan de Schepper denken en zich als Diens schepsel beschouwen en opheldering verlangen over zijn eigenlijke bestemming.

En als hij dit gedaan heeft, moet hij zichzelf onderzoeken, al het onzuivere denken uit het hart verwijderen en deze gerieflijk maken voor het hoogste en beste Wezen. Hij moet streven naar volmaaktheid. Hij moet al het aardse doen verbinden met diepe, het heil van de ziel betreffende vragen. Hij moet zichzelf beschouwen als een vreemd schepsel, opdat hij de fouten en zwakten volkomen herkent en ze onverbiddelijk probeert te overwinnen. Hij moet verder alles in het werk stellen, wat er toe zou kunnen bijdragen om in de naasten hetzelfde streven en verlangen op te wekken. Hij moet zoveel mogelijk geestelijke uitwisseling zoeken en zo voortdurend zorg dragen voor de vorming van de ziel, opdat het hart als opnamevat voor de goddelijke waarheid op zo’n manier aan de Heer kan worden aangeboden, dat Hij het voortaan onder Zijn hoede neemt en het voor elk gevaar van buiten beschermt.

Want zoals de mens zijn innerlijke leven verzorgt, zo zal hem eens zegen te wachten staan. Zijn geestelijke bedrijvigheid zal hem succes brengen en hij zal geen acht meer slaan op de wereld, zodat hij een blik mag werpen in geestelijke sferen, omdat hij in de eerste plaats aan zijn innerlijke leven aandacht schonk._>Amen