• Back

이 땅의 평화 상태는 영의 상태에 달려 있다...

멀리 내다볼 때 사람들은 언젠가 이 땅을 행복하게 만들 평화를 여전히 가지고 있다. 세상에서 일어나는 일에 너무 많은 악한 영들이 개입하고 있고, 악한 영들은 숨어서 사람들의 영적 태도에 크게 역사한다. 그러므로 인류가 단지 영적 경험을 위해 자신을 드릴 때, 비로소 이 땅의 삶의 근본적인 변화를 느끼게 될 것이다. 그러므로 이 땅의 자녀들의 믿음이 심장 안에서 생명력이 있게 되면, 이 땅의 기간을 위해 준 주님의 약속이 비로소 이뤄질 것이다.

모든 영의 존재들은 세상과 함께 가는 것이 아니라 세상 곁에서 간다. 오직 한 한쪽 만이 사람을 완전히 지배할 수 있고, 믿음이 이기는 정도로 세상은 잃게 될 것이다. 그러므로 영의 존재들이 저울에서 우세를 나타내면, 평화가 이 땅을 행복하게 할 것이고, 이 땅의 모든 고난은 끝나게 될 것이다.

그러나 인류는 이런 소원으로부터 아주 멀리 떨어져 있다. 세상을 향한 욕망이 인류를 굳게 묶고 있고 항상 세상의 욕망을 위해 헌신하고, 거의 모든 관심을 단지 이 땅의 쾌락에 둔다. 가시가 많은 길이지만 확실히 목표로 인도하고, 모든 화려함과 영광을 가진 영생으로 인도하는 좁은 길보다 혼을 몰락과 멸망으로 이끄는 넓은 길을 더 잘 선택한다. 사람들의 소원과 생각이 바뀌기 전에는, 그들의 생각이 더 깊어지고 더 내적이 되기 전에는, 세상에서 일어나는 일이 바뀔 수 없다. 왜냐하면 사람들이 그들의 의지를 통해 세상에서 그런 일이 일어나게 하기 때문이다. 그들의 사랑이 단지 육체의 만족으로 향하는 동안에는 그들은 물질적인 영의 세계에서 온 그들의 노력에 힘을 공급하고, 이런 일은 단지 모든 세속적 욕망을 증가시킬 수 있다. 그러나 세속적인 욕망을 절대로 감소시킬 수 없다.

반면에 사람의 사랑이 자신에게 향하지 않고, 이웃사람에게 향할 때, 이로써 다시 모든 것을 유지하는 창조주에게 향할 때, 선을 향한 힘은 엄청나게 증가할 것이다. 사람이 이제 받는 모든 지원은 선한 영의 힘이고, 이 힘은 항상 영을 향한 욕구를 증가시키고 확실하게 인간의 생각을 영적으로 만드는 결과를 가져온다. 그러므로 사람들 자신이 세상에서 일어나는 일을 바꾼다. 사람들이 그들의 세상을 향한 추구를 중단하고, 영적인 체험과 온전하게 되는 일에 자신들의 성취를 구한다면, 이로써 그들은 평화를 유지하는 존재들이다.

그러면 평화로운 상태가 이 땅을 행복하게 만들 것이다. 민족들 사이에 불화도, 시기심도 없을 것이다. 어느 누구도 다른 사람의 재물을 줄이려고 하지 않고, 항상 다른 사람과 재물을 나누고, 사람들 사이에 사랑의 역사가 사람들의 영을 가장 잘 발전시키는 데 도움을 줄 것이다. 왜냐하면 세상은 어두움의 권세의 일부이기 때문이다. 세상을 갈망하는 사람은 이 권세에 자신을 내어준다. 그러나 세상을 경멸하는 사람은 축복된 영의 세계의 붙잡힘을 받아 계속하여 힘을 얻으면서 영의 세계에 자신을 드린다.

이로써 세상을 향한 욕망을 완전히 포기하고 영을 향해 온전히 돌아온 이 땅의 자녀들을 평화의 상태가 말할 수 없게 행복하게 할 것이다. 그러나 이를 깨달은 사람들이 비로소 세상에 영원한 평화를 주는 일에 참여할 수 있다.

아멘

Toestand van vrede op aarde is afhankelijk van de geestelijke toestand

De mensen hebben nog de vrede in het vooruitzicht, die de aarde eens gelukkig zal maken. Er grijpen nog te veel demonen, die door de geestelijke instelling van de mensen makkelijk hinderlagen kunnen leggen, in het wereldse gebeuren in en zo zal een omwenteling in het aardse leven pas dan merkbaar worden, wanneer het denken van de mensheid meer een geestelijke beleving wordt. Voor de tijd op aarde zullen de beloften van de Heer dus pas dan vervuld worden, wanneer het geloof van de mensenkinderen in Hem levend wordt in hun harten.

Al het geestelijke gaat als het ware niet met de wereld, maar naast de wereld. Enkel de één of de ander kan de mens geheel beheersen en de wereld zal in dezelfde mate verliezen, als het geloof wint. Zoals de weegschaal doorslaat naar het geestelijke zal ook de vrede de aarde gelukkig maken en alle aardse nood zal tot een einde komen.

Maar het verlangen van de mensheid is daar nog ver van verwijderd. Het wereldse verlangen houdt hen nog vast in strakke boeien. Er wordt steeds alleen maar hieraan geofferd en bijna alle interesses betreffen enkel maar de aardse vreugden. Aan de brede, begaanbare weg, die tot de ondergang van de ziel en het verderf leidt, wordt de voorkeur gegeven boven het smalle pad, dat wel vol doornen zit, maar zeker naar het doel leidt. Naar het eeuwige leven in alle pracht en heerlijkheid.

En zolang het streven en denken van de mensen niet veranderen, zolang hun denken niet dieper en meer naar binnen gericht wordt, kan ook het wereldgebeuren niet veranderen, want de mensen vormen deze zelf door hun wil. Zolang hun liefde alleen maar de bevrediging van het lichaam betreft, halen ze ook de krachttoevoer voor hun streven uit de materialistische geestenwereld en dit kan enkel een toename van alle wereldse begeerten tot gevolg hebben, maar nooit een afnemen hiervan.

Daarentegen zal de kracht om het goede te doen enorm toenemen als de liefde van de mens niet zichzelf, maar de medemensen betreft en hiermee de alles onderhoudende Schepper. Elke hulp die de mensen nu toegestuurd wordt, is goede geestelijke kracht, die steeds het verlangen naar het geestelijke vergroot en een zekere vergeestelijking van het menselijke denken tot gevolg heeft.

De mensen zijn dus zelf omvormers van het wereldgebeuren en daarmee dragers van de vredesgeest, als ze hun geneigdheid naar de wereld ondermijnen en in een geestelijk beleven en vervolmaking hun vervulling zoeken. Een vrediger toestand zal dan de aarde gelukkig maken. Er zal noch tweedracht noch nijd onder de volkeren zijn. Niemand zal proberen om de goederen van anderen te verminderen, maar steeds met anderen delen en het werkzaam zijn in liefde onder elkaar zal de mens de hoogste ontplooiing van de geest bezorgen.

Want de wereld is deel van de duistere macht. Degene, die naar haar verlangt, geeft zich ook aan deze macht in eigendom, maar degene, die haar verafschuwt, wordt door de zalige geestelijke wereld gegrepen en kan zich voortdurend kracht ontvangend aan deze geestelijke wereld overgeven. En zo zal de staat van vrede buitengewoon gelukkig makend zijn voor de mensenkinderen, die het verlangen naar de wereld volledig afgelegd hebben en zich volledig naar het geestelijke toegekeerd hebben. Maar pas degene, die dit beseft heeft, kan aan de samenwerking om de wereld de eeuwige vrede te brengen, deelnemen.

Amen