• Back

운명.... 자유의지....

내가 이 땅의 사람들에게 말씀을 설교했을 때 그들이 하늘에서 온 빛을 받았기 때문에 하나님의 말씀을 듣기를 거부하는 사람은 오랜 동안 영의 어두움 속에 머물 것이다. 그러나 지금은 시대가 훨씬 더 악 해졌다. 이 땅에서 참된 가르침을 제공받지 못하는 사람은 거의 없다. 그러나 그들 대부분이 이 가르침에 심장과 귀를 닫고, 단지 방해받지 않는 삶의 즐거움에 대해 말하는 것만을 알고 있다. 그러므로 나의 가르침이 그들로부터 멀리 떨어져 있고 그들이 이해하기가 어렵게 머문다.

왜냐하면 그들의 삶의 즐거움을 제한하는 사소한 언급을 그들이 싫어하기 때문에 그가 심지어 모든 것을 거부하고 부정하기를 원하기 때문이다. 그러나 이제 하나님의 권세는 또한 자신의 수단을 가지고 있고 항상 같은 목적만을 추구하기 때문에 이 땅의 자녀 자신이 선택한 운명에 맡겨 두기를 원하지 않는다. 사람들이 이런 수단을 강압적 조치라고 부른다. 이 수단이 그들에게 알맞은 욕망과 완전히 반대되는 것이기 때문에 그들은 자유의지를 전적으로 인정하지 않는다.

그러나 그들은 얼마나 자신들이 강요로 느끼는 이 모든 일을 그들 자신이 일으켰는지 생각해야만 하고, 그들이 얼마나 쉽게 어느 정도의 선한 의지만으로 이를 벗어날 수 있는지 생각해야만 한다. 그들은 자녀와 아버지의 관계에 머물 수 있다. 아버지는 모든 것을 평안하게 해주기를 원하고, 그들이 아버지에게 긴밀하게 속하기를 원하고 긴밀한 사랑이 둘을 연결되게 하는 동안에는 그들은 아버지의 엄격함을 절대로 느끼지 못할 것이다. 하늘의 아버지는 이와 같이 역사한다. 그는 자신을 사랑하고, 모든 불의를 경멸하는 자녀들을 모든 불과 그들을 억압하고 고통을 주는 악으로부터 지킨다. 그는 이런 관계가 손상을 입을 때 그리고 이 땅의 자녀가 아버지의 지시와는 반대로 행했을 때, 비로소 그런 수단을 사용한다. 그럼에도 불구하고 아버지는 자녀를 사랑하고 자녀의 심장을 기쁘게 하는 모든 것을 자녀에게 주기를 원한다.

모든 자녀는 믿음과 사랑의 축복을 받을 자격이 있다. 자녀가 이 축복을 받아들이지 않고, 심지어 자주 분명하게 축복에 대항하여 행하고 무시하면, 그에 대한 대책으로 강박으로 느껴지는 모든 일이 이 땅의 사람들에게 임해야만 한다. 그러면 사람은 창조된 세계 안에 완전히 자유롭지 않은 상태로 세움 받았다고 믿는다. 이 모든 일은 단지 자신과 자신의 강팎한 심장 때문이다. 그러므로 이런 사람들이 강요를 받는 가운데 모든 일을 해야만 한다는 좋은 핑계로 자신이 책임을 지지 않으려는 유혹에 우선적으로 빠진다. 그러나 이 모든 일은 이전의 그들의 잘못된 행동의 결과이다.

모든 사람에게 다른 길을 자유롭게 선택할 수 있는 기회가 주어지고 그가 선택을 했거나 할 때 누가 그에게 방해를 하는가! 그가 그 일을 좋은 것으로 여겼기 때문에 바로 그 길을 간다. 그러므로 그의 행동의 효과는 항상 그의 소원과 의지와 동일할 것이다. 성공이 그가 원하는 것과 다르다는 것을 그가 깨달았다면, 그는 이제 자기 자신을 잘못의 원인으로 깨달아야만 하는 자신의 잘못을 다른 권세에 돌리기를 원한다. 일어나는 모든 일과 관련된 시작점을 자신 안에서 찾으려고 하는 사람은 곧 "운명"에 대해 다른 의견을 갖게 될 것이다. 그가 가야 할 길은 그를 위해 계획되었다. 그러나 모든 행하는 일은 그 자신에게 자유롭게 맡겨져 있다. 이로써 모든 사람이 모든 삶의 상황에서 자신을 위해, 자신의 혼을 위해 그의 영정 성장을 보장하는 올바른 양식을 얻을 수 있다.

그러므로 인생의 어떤 일도 혼이 자신을 형성하는 일에 방해가 되지 않아야만 하게 일어날 것이고 사람이 항상 모든 일어나는 일에서 혼에게 유리하게 또는 불리하게 영향을 주게 할지에 기여를 한다. 그러므로 사람은 절대로 자신의 혼의 성숙의 정도가 자신에게 주어진 삶의 형편에 달려있는 것처럼 만들 수 없다. 삶의 형편 그 자체로는 인간이 가장 깊은 심장 안에서 생각하고, 느끼고, 원하는 것에 대해 최소한이라도 전혀 결정적이지 않다. 단지 사람의 생각, 느낌, 의지가 혼의 성숙을 가져온다. 그러나 그를 둘러싼 모든 형편들은 단지 생각과 느낌과 의지가 가장 높게 발전될 수 있도록 끌어 올려 사람이 자유롭게 결정할 수 있게 한다. 그러나 사람이 자신의 의지가 정한 것과는 다르게 행하도록 강요당하지 않는다.

이런 일은 순전히 이 땅의 일에 확실하게 사용될 수 있지만, 그러나 모든 사람이 자신의 재량에 따라 형성할 수 있는 내적인 생명과는 결코 관련이 없다. 그의 생각과 느낌과 그리고 의지가 하나님의 질서를 위반할 경우 단지 그 자신이 그의 결과를 감당해야만 한다. 왜냐하면 하나님이 사람들에게 그들이 깨달을 수 있는 이성을 주었고 항상 또 다시 이 땅의 자녀가 길을 잃을 위험이 있는 곳에서 이를 알려주었기 때문이다.

아멘

Lot - Vrije wil

De mens die zich verzet tegen het ontvangen van het Woord van God, zal lang in de duisternis van geest blijven. Want toen Ik dit aan de mensen op aarde predikte, ontvingen ze het licht uit de hemelen. Maar nu is de tijd veel slechter geworden. Er is bijna geen mens op aarde aan wie de ware leer niet geboden wordt en toch sluiten de meesten hun hart en oren voor deze leer en kunnen ze alleen maar over ongeremd levensgenot spreken. En daarom blijft Mijn leer voor hen zo ver verwijderd en zo onbegrijpelijk, omdat de minste verwijzing naar inperking van hun levensgenot hen onwillig maakt en ze daarom maar al te graag alles willen afwijzen en ontkennen.

Maar nu heeft ook de goddelijke macht haar middelen. Want ze blijft altijd op hetzelfde doel gericht en daarom wil ze geen enkel mensenkind aan zijn zelfgekozen lot overlaten. Dat noemen de mensen weliswaar dwangmaatregelen, die de verlangens die hen bekoren, volledig tegenwerken en die zodoende de vrije wil niet zonder meer respecteren, maar ze moeten toch overwegen in hoeverre ze dit alles wat ze nu als dwang ondervinden, aan zichzelf toe te schrijven hebben en hoe gemakkelijk ze hier ook met een beetje goede wil aan kunnen ontkomen.

Ze zouden steeds in dezelfde verhouding kunnen blijven van een kind tot de Vader die hen toch ook alle genoegens zou willen bereiden en wiens hardheid ze nooit zouden ondervinden zolang ze zich innig bij de Vader zouden willen aansluiten en innige liefde hen beiden verbindt. Zo is ook de hemelse Vader werkzaam en Hij houdt alle kwade, bedrukkende en kwellende dingen ver van de zijnen die Hem liefhebben. En Hij gebruikt deze middelen alleen wanneer deze verhouding een slag te verduren heeft gekregen en het mensenkind nu tegen de voorschriften van de Vader in handelt, terwijl de Vader hem toch liefheeft en hem alles zou willen geven wat het hart van het kind blij maakt.

De zegeningen van het geloof en van de liefde komen ieder kind toe. Wanneer ze deze zegeningen niet aannemen, er zelfs duidelijk zichtbaar tegenin handelen en ze minachten, dan moeten er als tegenmaatregelen al die dingen over de mensen op aarde komen, die dan als dwang ervaren worden. Dan gelooft de mens dat hij helemaal onvrij in de schepping is geplaatst en hij heeft alles slechts aan zichzelf toe te schrijven en aan zijn verharde hart.

En daarom komen juist deze mensen als eerste in de verzoeking zich aan de verantwoordelijkheid te onttrekken, steeds met de goede verontschuldiging dat ze alles gedwongen moeten uitvoeren, wat echter steeds alleen maar de effecten zijn van hun voormalige verkeerde handelen. Aan elke mens is de mogelijkheid gegeven ook vrij een andere weg te kiezen dan men bewandeld heeft of bewandelt. Wie houdt hem daarin tegen? Maar hij is precies deze weg ingeslagen omdat hij deze voor juist hield. En zo zal ook de uitwerking van zijn handelen steeds zo zijn, zoals het de wens en de wil van de mens was.

Als hij dan heeft ingezien dat het resultaat anders is dan hij het wilde, dan zou hij zijn schuld aan zijn vermeende mislukking aan een andere macht willen toeschrijven, om zichzelf maar niet als de veroorzaker ervan te hoeven beschouwen. Wie zich inspant in zichzelf het uitgangspunt te zoeken van alle gebeuren dat hem aangaat, die zal zeer snel een andere mening krijgen over het lot.

De wegen die de mens moet gaan, zijn weliswaar voor hem uitgestippeld, maar toch wordt alle handelen vrij aan hem zelf overgelaten, zodat iedere mens in elke levenssituatie voor zichzelf resp. voor zijn ziel de juiste voeding kan halen, die hem verzekert van geestelijke verheffing. En zo zal geen enkele gebeurtenis op enigerlei wijze hinderlijk voor de ziel hoeven te zijn, maar de mens zal er steeds toe bijdragen of een gebeurtenis een gunstige of ongunstige invloed op de ziel heeft. En zodoende kan de mens nooit de graad van rijpheid van zijn ziel afhankelijk willen maken van de levenssituatie die hem toegewezen is. Want die is op zich niet in het minst doorslaggevend voor wat de mens in het diepst van zijn hart denkt, voelt en wil.

Alleen het denken, voelen en willen van de mens brengt de rijping van de ziel tot stand. Alle omstandigheden die hem omgeven zijn echter alleen geschikt om het denken, voelen en willen tot de hoogste ontplooiing te brengen, opdat de mens juist vrij kan beslissen. Maar niet opdat de mens gedwongen zou zijn anders te handelen dan zijn wil hem voorschrijft. Dit kan wel toegepast worden bij zuiver aardse bezigheden, maar dit kan nooit toegepast worden op het innerlijke leven dat elke mens naar eigen believen kan vormgeven. Alleen moet hij zelf dan ook de gevolgen dragen, wanneer zijn denken, voelen en willen tegen de goddelijke ordening indruisen. Want daarvoor gaf God de mensen het verstand, zodat ze het kunnen inzien. En Hij geeft steeds weer wenken, wanneer het mensenkind dreigt te verdwalen.

Amen