• Indietro

L’atto di procreazione lontano da Dio è la causa della malafede

Ogni uomo pensante dovrebbe giungere alla conoscenza che un’esistenza terrena che dura relativamente breve tempo sarebbe senza senso e scopo, se appunto in questo breve tempo esiste l’ “io” dell’uomo, se con il momento della nascita fosse l’inizio e con l’ora della morte avesse la sua fine. Egli dovrebbe, se riconosce un Creatore, considerare Costui molto ristretto di Spirito, se a causa di un umore facesse sorgere degli esseri per via di preoccupazioni e gioie terrene insignificanti. Oppure dovrebbe, se si considera soltanto come un prodotto arbitrario della natura, domandarsi, perché in lui dimorino l’intelletto e la libera volontà. Perché tali pensieri gli farebbero apparire dubbioso di essere soltanto un tale prodotto arbitrario della natura. Attraverso l’intelletto e la libera volontà l’uomo si distingue da tutte le altre Creazioni della natura. Perciò potrebbe dedurre che esista uno Spirito della Creazione il Quale pure ha un Intelletto ed una Libera Volontà, quindi possiede Sapienza e Forza. E se fosse giunto a questo pensiero, allora cercherebbe anche di sondare il senso e lo scopo della sua esistenza terrena e non si accontenterebbe con della supposizione, di essere stato creato soltanto per via della vita terrena stessa. Ogni uomo potrebbe arrivare a questo risultato mediante una semplice riflessione, se non dovesse aver già conquistato questa conoscenza e non creda in un Dio dell’Amore, Sapienza ed Onnipotenza, dal Quale è sorto egli stesso. Ma molti uomini vengono procreati nell’estrema lontananza da Dio da uomini che non accendono in sé nessuna scintilla d’amore, che donerebbe loro una Luce, che sono ancora totalmente nel potere dell’avversario di Dio ed ora impiantano la loro mentalità anti divina nel figlio, che viene messo al mondo da loro contro la volontà e la cui anima è circondata da involucri più densi, che cresce senza Luce e senza amore. Non è sempre necessario che l’essere di un figlio corrisponda a quello dei genitori, si può incorporare in lui anche un’anima, che intraprende consapevolmente la lotta con i pericoli del mondo, ma quasi sempre si trasferisce la mentalità dei genitori sui loro figli, ed allora vengono al mondo degli uomini che si considerano soltanto come prodotti della natura sorti arbitrariamente e non hanno nessun legame con Colui, il Quale ha dato anche per la loro esistenza solo il Suo Assenso, perché la libera volontà anche di quei genitori è libera e la loro costituzione naturale è motivo della nascita di figli. Ma anche a quei figli non manca nuovamente la facoltà di pensare e la libera volontà, in modo che anche per quegli uomini esiste una via per giungere dal buio alla Luce. Ed anche quegli uomini hanno ricevuto da Dio la piccola scintilla d’amore, anche per loro è possibile di accenderla. Ed anche a lui affluiscono le Grazie divine. Ma questi uomini dimorano davvero nella più grande oscurità, costoro vedono lo scopo della loro vita soltanto nella vita terrena stessa, si credono perituri con il momento della morte e non riconoscono e non vogliono riconoscere nessun Potere al di sopra di loro, perché costoro non sfruttano il Dono dell’intelletto, non pensano nemmeno una volta nella seria volontà di sondare la Verità, altrimenti giungerebbero irrevocabilmente ad un pensare diverso. E così da questo si può vedere che l’atto di procreazione è un’arma dell’avversario, che sovente gli procura la vittoria nella lotta per le anime degli uomini, perché spinge gli uomini ad un illimitato godimento dei sensi e non troverà nessuna resistenza. Gli uomini si danno reciprocamente in modo sfrenato, ma non con amore, ma nella seduzione dei sensi che raramente rende possibile la procreazione se non ad anime oscure, e quest’oscurità si manifesta quasi sempre nella mancanza di tutte le premesse per la fede, che è l’intenzione dell’avversario. Ma anche l’orgoglio può oscurare un’anima nella quale esiste già il fondamento della conoscenza, quando l’intelletto nell’arroganza si ritiene capace di sondare anche i più grandi misteri. Allora l’avversario ha raggiunto la sua meta, di rendere miscredente l’uomo e di confondere i suoi pensieri.

Amen

De geslachtsdaad, samengaand met het van GOD verwijderd zijn, is aanleiding tot ongeloof

Ieder denkend mens zou tot het inzicht moeten komen dat een naar verhouding korte tijd durend aards bestaan zin- en doelloos is, wanneer het "ik" van de mens net alleen maar deze korte tijd bestond, wanneer het op het moment van de geboorte zou beginnen en op het uur van de dood eindigen. Hij zou, wanneer hij een Schepper aanvaardt, deze als zeer kleingeestig moeten beschouwen, die alleen maar terwille van een gril wezens liet ontstaan omwille van onbeduidende aardse zorgen en vreugden. Of hij moest, wanneer hij zich slechts als een willekeurig ontstaan product van de natuur beschouwt - zich afvragen waarom hem verstand en vrije wil eigen is. Want zulke gedachten zouden het hem twijfelachtig laten toeschijnen slechts zo'n willekeurig product van de natuur te zijn. Door het verstand en de vrije wil onderscheidt de mens zich van alle andere scheppingen die de natuur uitmaken. Derhalve zou hij kunnen concluderen dat er een scheppende GEEST bestaat, DIE eveneens verstand en vrije wil - dus Wijsheid en Kracht - bezit. En zou hij bij deze gedachte zijn aangekomen, dan zou hij ook de zin en het doel van zijn bestaan op aarde trachten te doorgronden en zich niet tevreden stellen met aan te nemen alleen maar terwille van het aardse leven zelf geschapen te zijn.

Tot dit resultaat zou ieder mens door eenvoudig nadenken kunnen komen, wanneer hij niet reeds dit inzicht heeft verkregen en gelooft in een GOD van Liefde, Wijsheid en Almacht, uit WIE hij zelf is voortgekomen. Doch vele mensen worden verwekt, samengaand met een uiterste verwijdering van GOD, door mensen die geen vonkje van liefde in zich ontsteken, dat hun licht zou schenken, die nog helemaal in de macht van de tegenstander van GOD zijn en hun vijandige gezindheid nu ook in het kind inplanten, dat tegen wil en dank door hen ter wereld wordt gebracht en wiens ziel, door de dichtste omhullingen omgeven, zonder licht en liefde opgroeit.

Weliswaar hoeft het wezen van een kind niet altijd met dat van de ouders overeen te stemmen, er kan zich ook een ziel belichamen die bewust de strijd tegen de gevaren van deze wereld opneemt - maar meestal wordt de gezindheid van de ouders op hun kinderen overgedragen en dan komen er mensen ter wereld die zich alleen maar als willekeurig ontstane producten van de natuur beschouwen en geen enkele band hebben met DIEGENE DIE ook eerst Zijn toestemming voor hun ontstaan gegeven heeft, omdat de wil van die ouders ook vrij is en hun natuurlijke geaardheid de grondslag is voor de geboorte van kinderen. Maar ook die kinderen ontbreekt het weer niet aan denkvermogen en vrije wil - zodat er ook voor die mensen een weg is, uit het donker in het licht te komen. En ook die mensen hebben van GOD uit het liefdevonkje in zich, en het is hun ook mogelijk dit te doen ontbranden. En ook hun stromen goddelijke genaden toe.

Maar deze mensen vertoeven waarlijk in de diepste duisternis, die het doel van hun leven slechts in het aardse leven zelf zien, die zelf menen dat alles voorbij is op het moment van de dood en geen Macht boven zich willen herkennen en aanvaarden, want dezen gebruiken ook de gave van het verstand niet, ze denken niet eenmaal na vanuit een ernstige wil de waarheid te doorgronden, anders zouden ze onherroepelijk tot andere gedachten komen. En zo is daaruit ook op te maken dat de geslachtsdaad een wapen van de tegenstander is, dat hem vaak de zege oplevert in de strijd om de zielen van de mensen, want hij drijft de mensen aan tot onbeperkt zingenot en hij zal geen weerstand ondervinden. Ongeremd geven de mensen zich aan elkaar, evenwel niet in liefde, maar alleen vanuit een zinnelijke roes, die zelden het verwekt worden van andere dan duistere zielen mogelijk maakt en deze duisternis meestal daarin tot uitdrukking komt, dat elke basis om te geloven ontbreekt, wat de bedoeling van de tegenstander is.

Maar ook hoogmoed kan een ziel, in welke de grondslagen tot inzicht al voorhanden waren, verduisteren, wanneer het verstand zich in verwaandheid voor bekwaam houdt, ook de grootste geheimen te doorgronden. Dan heeft de tegenstander ook zijn doel bereikt de mens ongelovig te maken en zijn denken in de war te brengen.

Amen