• Indietro

Miscredenza alla fine

Gli uomini non vogliono credere che si trovano così vicini davanti alla fine, non vogliono credere che si svolgeranno delle cose che ritengono impossibili, che inizia un’era totalmente nuova, un tempo, in cui ci saranno delle condizioni totalmente diverse fra gli uomini, un tempo, in cui è pace ed armonia, e nulla ricorda più la lotta sulla Terra, che precede questo nuovo tempo. E’ anche difficile per gli uomini di credere in una totale trasformazione della s superficie della Terra, ad un cosiddetto tramonto, perché stanno ancora in mezzo alla vita e così lontani dallo spirituale, che a loro non possono essere chiariti i collegamenti. Non sanno che è diventato necessario un cambiamento, una svolta e che loro stessi ne danno il motivo appunto attraverso la loro assenza di fede, attraverso il loro stato totalmente despiritualizzato. Solo il mondo terreno muove il loro pensare, e considerano questo mondo terreno indistruttibile. E malgrado ciò lo vedranno, si svolgeranno degli sconvolgimenti terreni e spirituali, cioè ogni distruzione terrena ha influenza sullo spirituale, che sperimenta pure un cambiamento della sua dimora. Gli uomini vivranno ciò che non vogliono credere, ma la fede in ciò li indurrà a cambiare sé stessi, in modo che ciò che vivranno non lo avranno da temere, perché non sarebbe a loro danno, mentre gli uomini senza fede verranno colpiti molto sensibilmente senza poter difendersi e la fine si avvicina sempre di più. I segni aumentano ed ognuno potrebbe badarci. La miseria diventa sempre più grande, gli uomini verranno spaventati dalla loro tranquillità. Il pensare di ogni uomo verrà scosso attraverso degli avvenimenti di ogni genere. La natura si manifesterà come avvertimento per gli indifferenti. Il destino si dimostrerà sovente in modo crudele, ma mai senza motivo. Tutto deve soltanto servire a disturbare gli uomini dal loro stato di indifferenza, a rivolgere i loro pensieri a ciò che sta per arrivare, di cui hanno bensì conoscenza, ma non lo credono. E tutti saranno aiutati a conquistare la fede in una fine; l’uomo riceverà delle dimostrazioni così evidenti, che è costretto a considerare veri gli Annunci della fine. Ognuno che segue lo sviluppo spirituale dell’uomo potrà credere, ognuno che non considera gli avvenimenti soltanto in modo terreno materiale, ma li mette in collegamento con lo stato spirituale degli uomini, ognuno che in genere crede in un Dio il Quale guida il destino degli uomini. Per costui una fine sarà probabile piuttosto che un procedere nella stessa corsia, che non può mai più condurre ad una buona conclusione. Verrà una fine, e ben per colui che ci conta e si prepara di perdere anzitempo la sua vita corporea. Perché costui guadagnerà più di quello che gli viene tolto e non andrà perduto.

Amen

NEVJEROVANJE U KRAJ....

Ljudi ne žele vjerovati da su tako blizu Kraja, ne žele vjerovati da će se dogoditi stvari koje smatraju nemogućim, da će započeti potpuno novo doba, vrijeme kada će među ljudima postojati potpuno drugačiji uvjeti, vrijeme kada će vladati mir i sklad.... i ništa nas ne podsjeća na bitku na Zemlji koja prethodi ovoj novoj eri. Također je ljudima teško vjerovati u potpunu preobrazbu zemljine površine, u takozvani (ras)pad, jer su još uvijek usred života i toliko udaljeni od duhovnog da im se međuodnosi ne mogu razjasniti. Oni ne znaju da je promjena, prekretnica, postala nužna i da su oni sami uzrok tome, upravo zbog nedostatka vjere, zbog svog potpuno neduhovnog stanja. Samo zemaljski svijet pokreće njihovo razmišljanje, a ovaj zemaljski svijet smatraju neuništivim.... A ipak, oni će to doživjeti, dogodit će se preokreti zemaljski i duhovno.... tj. svako zemaljsko uništenje ima utjecaj na duhovno, koje također doživljava promjenu u svom prebivalištu. Ljudi će doživjeti ono u što ne žele vjerovati.... ali vjerovanje u to natjeralo bi ih da se promijene, tako da se ne trebaju bojati onoga što će doživjeti jer to ne bi bilo na njihovu štetu.... dok će nevjerni narod biti prilično teško pogođen bez mogućnosti da se obrani, a Kraj će biti sve bliži....

Znakovi se množe i svi bi mogli obratiti pažnju na njih.... Bijeda će postajati sve veća i veća.... ljudi će biti prenuti iz svog odmora.... Um svakog čovjeka bit će uzdrman događajima svih vrsta.... Priroda će progovoriti kao upozorenje ravnodušnima.... Sudbina će se često pokazati okrutnom, ali nikada bez razloga.... Sve će služiti samo da probudi ljude iz njihovog ravnodušnog stanja, da okrene njihove misli prema nadolazećem, čega su dobro svjesni, ali ne vjeruju u to.... I svima će im biti pomognuto da steknu vjeru u Kraj.... ipak, nitko neće primiti tako očite dokaze da će biti prisiljen vjerovati da su najave Kraja istinite.... U to će moći vjerovati svatko tko prati duhovni razvoj ljudi.... Svatko tko ne gleda na događaje samo na zemaljski materijalni način, već ih povezuje s duhovnim stanjem ljudi.... svatko tko uopće vjeruje u Boga, Koji upravlja sudbinom ljudi.... Vjerojatniji će im biti Kraj nego nastavak istog puta koji nikada ne može dovesti do dobrog završetka. Kraj će doći, i dobro za onoga koji računa s njim i priprema se da prerano izgubi svoj fizički život.... Jer dobit će više nego što će mu biti oduzeto, i neće biti izgubljen....

AMEN

> 6720

> NEVOLJA KAO SREDSTVO SPAŠAVANJA....

Vi ljudi još uvijek morate proći kroz velike poteškoće, još uvijek ste potpuno posvećeni svijetu i još niste pronašli put do Mene. Pokušavam spasiti svakoga, bacam uže za spašavanje svima, ali hoćete li ga uzeti, ovisi o vama, jer vas ne mogu prisiliti na to. Ali duhovna nevolja nalaže (diktira) da zemaljska nevolja dođe na vas.... Jer ne znate što znači kada doživite kraj u ovoj nevolji.... Vi vidite samo svijet, posežete za njegovim dobrima i ne shvaćate da vam stopala dodiruju rub ponora.... A ako vas želim povući nazad od toga, onda vas mora snaći nevolja koja vas tjera da se osvrnete oko sebe.... A kada tada zakoračite unazad, kada vidite ponor i pobjegnete od njega, tada je nevolja bila blagoslov za vas. Uostalom, u kratkom vremenu vi ljudi ćete izgubiti sve što posjedujete u zemaljskim vlasništvima jer se suočavate s velikom prekretnicom, duhovnom prekretnicom koja uključuje prolaženje zemaljskih tvorevina. Ali u ovom kratkom vremenu mogli ste steći veliko blago duhovnih dobara koja su vječna. I želim vam pomoći da to postignete kroz teškoće i patnje zbog kojih želja za zemaljskim dobrima umire u vama.... Ja Osobno želim ući u vaš krug misli kroz ove teškoće, želim da se ponovno sjetite Mene, vi koji ste Me zaboravili.... Želim da se u velikim zemaljskim nevoljama obratite Onome u Koga niste htjeli vjerovati.... da ču Ja, vaš Bog i Stvoritelj, biti prepoznat od strane vas kao posljednje utočište ako više ne znate (za) drugi izlaz. I uistinu bih vam olakšao da vjerujete u Mene kroz neobičnu pomoć koju više ne možete opisati kao slučajnost.... Ali Ja uvijek mogu koristiti samo takva sredstva pomoći na vama koja vas ne prisiljavaju. Nevolje su nužne i približit će se vama ljudima na najrazličitije načine, ali imaju samo jednu svrhu da vam dopuste da Me pronađete. Jer bilo da vam se obraćam, šaljem li vam glasnike koji vam donose Moju Riječ, da li se Evanđelje naviješta u svijetu i vi ste obaviješteni o Kraju.... ništa od toga ne donosi veliku promjenu u razmišljanju onih ljudi koji su robovi svijeta, koji su toliko pod njegovom čarolijom da im se samo njegova dobra čine poželjnima. I moraju se okrenuti od svijeta kroz opipljive zemaljske poteškoće ako još uvijek žele pronaći spas od uništenja. Ove su riječi nerazumljive svim svjetovnim ljudima, jer oni ne znaju da su im duše u nevolji, da su u strašnom stanju zbog činjenice da ih gospodar ovoga svijeta još uvijek ima pod svojom kontrolom i da ne mogu postati slobodni sve dok se ljudsko biće drži svijeta, sve dok se još uvijek ne može odvojiti od njega. Zbog toga ne vide nevolje kao sredstvo spasenja za svoje duše, ali mogu postati zgađeni svijetom i njegovim dobrima ako ih više ne mogu uživati zbog tjelesnih slabosti ili bolesti ili drugih poteškoća, a onda se njihove misli još uvijek mogu kretati u drugom smjeru. Ali sve dok ih svijet iskušava svojim zadovoljstvima i užicima, oni se neće oduprijeti tim iskušenjima i posljednji dani (tj. vrijeme preostalo) do kraja proći će neiskorišteno za vječnost. Ali velike nedaće još uvijek mogu dotaknuti srca, velike nevolje još uvijek mogu otvoriti oči pojedinačnih ljudi i natjerati ih da prepoznaju ustajalost svijeta i njegovih dobara. I blago onome čije srce dopušta da mu se obrate nevolje.... Blago onome koji sada može sam oskudijevati za dobrobit svojih bližnjih u potrebi.... Jer on se odvraća od puta kojim je krenuo, i opasnost od pada je izbjegnuta.... i blagoslovit će nevolje koje su ga spasile od smrti....

AMEN