• Indietro

Il tempio del Signore

Il tempio del Signore è l’anima umana, se si è formata nell’amore ed ora Dio Stesso può prendervi dimora. E questo tempio compiace a Dio, perché ora l’uomo serve davvero Dio, perché la sua attività d’amore ha fatto di lui un servitore dell’umanità e Dio ricompensa un tale amore con la Sua Vicinanza. Egli viene nel cuore dell’uomo che ha adornato questo da tempio del Signore. La Presenza di Dio E’ il Dono più delizioso per l’uomo e perciò santifica anche il cuore che Lo può ospitare. E’ diventato un tempio di Dio, dove Dio Stesso fa risuonare la Sua Voce che l’uomo può sentire nel cuore in cui Dio ha preso dimora. Sentire la Voce di Dio rende l’uomo la creatura più felice sulla Terra ed ora sà che Dio E’ ultrabuono e santo, che il Suo Amore è illimitato che Si china all’uomo. L’uomo stesso è diventato il tempio del Signore ed ha avuto luogo l’unificazione con Dio. Questa è una beata unificazione, una unione di ciò che una volta era proceduto da Dio, con il suo Creatore ed una tale unione deve procurare all’uomo la più sublime Beatitudine. E questa deve aver l’effetto di un cammino di vita nell’amore, perché dov’è l’amore, c’E’ Dio, e dov’E’ Dio, vi è insospettata Beatitudine. Appena l’uomo ha formato il suo cuore nel tempio per il Signore, è diventato un figlio di Dio che entra in tutti i diritti di figlio. E così può anche parlare con il Padre da Bocca a bocca, Lo può sentire vicinissimamente, può udire la Sua Voce, farGli delle domande e desiderare la Risposta e sarà felice oltre ogni misura di sapere in sé il Signore in ogni momento. Perché il cuore di colui che il Salvatore ha eletto come Suo tempio, non perderà mai e poi mai più la Sua Grazia ed il Suo Amore, perché lo ha afferrato l’Amore divino e non lo lascia mai più in eterno. Il suo spirito si è unito con lo Spirito del Padre e quindi non vi sarà più nessuna ricaduta. L’uomo ha superato la prova della vita terrena, si è definitivamente liberato dal potere dell’avversario di Dio e si è deciso nella libera volontà per Dio, il Quale ora ricompensa la sua volontarietà con il Suo sconfinato Amore, con la Sua Presenza, con la Sua Voce che ora gli risuona dove e quando la vuole sentire. E così il cuore dell’uomo è diventato un tempio che cela in sé il Santissimo, il divino Signore Stesso, il Quale ha preso dimora in lui come Egli lo ha promesso.

Amen

De tempel van de Heer

De menselijke ziel is de tempel van de Heer, als deze zich tot liefde gevormd heeft en God nu Zelf verblijf in haar kan nemen. En deze tempel is God welgevallig, want nu dient de mens God waarachtig, omdat zijn werkzaamheid in liefde hem tot een dienaar van de mensheid gemaakt heeft en God beloont zo’n liefde met Zijn nabijheid. Hij komt in het hart van die mens, die deze tot een tempel voor de Heer opgetooid heeft. De tegenwoordigheid van God is het kostbaarste geschenk voor de mens en daarom ook dat het hart, dat Hem in zich draagt, geheiligd is. Het is een tempel van God geworden, waar God Zelf Zijn stem laat klinken, die die mens mag horen, in wiens hart God intrek genomen heeft.

De stem van God te horen, maakt de mens tot het gelukkigste schepsel op aarde en hij weet nu, dat God buitengewoon goed en heilig is, dat Zijn liefde, die zich naar de mens toe neigt, grenzeloos is. De mens is zelf tot tempel van de Heer geworden en de vereniging met God heeft plaatsgevonden. Dit is een gelukzalige vereniging. Een aaneensluiting van dat, wat ooit uit God voortgekomen is, met zijn Schepper, en zo’n aaneensluiting moet de mens de grootste gelukzaligheid opleveren. En deze gelukzaligheid moet het effect van een levenswandel in liefde zijn, want waar liefde is, is God. En waar God is, is ongekende gelukzaligheid.

Zodra de mens zijn hart tot een tempel voor de Heer gevormd heeft, is hij een kind van God, dat in alle kinderrechten binnentreedt. En zo mag het ook van mond tot mond met de Vader spreken. Het kan Hem van heel dichtbij horen. Het kan Zijn stem horen, vragen aan Hem stellen en de antwoorden begeren. En diegene, die de Heer altijd in zich weet, zal bovenmatig gelukzalig zijn. Want degene, van wie het hart is, dat de Heiland tot Zijn tempel gekozen heeft, zal Zijn genade en liefde nooit meer kwijtraken, want de goddelijke liefde heeft hem gegrepen en ze laat hem eeuwig niet meer los. Zijn geest heeft zich met de Vadergeest verenigd en zodoende is er geen achteruitgang meer mogelijk.

De mens heeft de levensproef op aarde doorstaan. Hij heeft zich definitief vrij gemaakt van de macht van de tegenstander van God en uit vrije wil gekozen voor God, Die zijn bereidwilligheid nu met Zijn grenzeloze liefde beloont, met Zijn tegenwoordigheid, met Zijn stem die nu, waar en wanneer hij deze horen wil, in hem klinkt. En zodoende is het hart van de mens een tempel geworden, waarin het heiligste aanwezig is. De goddelijke Heer Zelf, Die intrek genomen heeft in hem, zoals Hij het beloofd heeft.

Amen