• Indietro

L’effetto della volontà rivolta contro Dio

Contro la Volontà di Dio la volontà dell’uomo è impotente, per quanto si creda saggio e forte. Ogni intervento nell’Ordine divino punisce sé stesso, perché allora la volontà umana si rivolge contro la Volontà divina, e questo ha per conseguenza che un tale procedere ha l’effetto sull’uomo stesso in quanto che mediante la sua volontà viene su di lui sofferenza e miseria. Non è un caso quando l’uomo deve soffrire di ciò che lui stesso ha causato o a cui ha teso. Perché sovente ha lavorato contro la Volontà di Dio mediante la propria volontà, ed ora deve sentire su sé stesso gli effetti. Ed attualmente predomina questo stato sulla Terra, che la volontà umana non rispetta più la Volontà divina, che abusa della sua libertà per commettere delle azioni che infrangono l’Ordine divino, e che da ciò si creano delle situazioni che sono per l’uomo stesso di straordinaria sofferenza. Dio non tollera che si disdegni la Sua Volontà. Egli comunque non ostacola la volontà dell’uomo, ma comprensibilmente non può essere qualcosa di buono che si rivolge contro la Volontà divina. E ciò che non è buono, non può nemmeno avere il suo effetto a vantaggio dell’uomo. Di conseguenza l’uomo danneggia sé stesso mediante la sua volontà rivolta contro Dio. E questo sia spiritualmente come anche terrenamente. E’ da registrare una retrocessione spirituale, se non si rispetta la Volontà di Dio, ed ora deve essere impiegata da Parte di Dio una miseria terrena come mezzo contrario, per fermare la retrocessione spirituale, cioè per eliminarla. E contro tale misura l’uomo è impotente e la può diminuire solamente quando cerca di adempiere la Volontà di Dio, quindi quando riconosce il suo basso stato spirituale e cerca di eliminarlo. Allora la sua volontà non si oppone più contro la Volontà divina; egli vive nell’Ordine divino e diminuisce di conseguenza anche lo stato di sofferenza, che era soltanto l’effetto della sua volontà rivolta contro Dio.

Amen

Uitwerking van de tegen God gerichte wil

Tegenover de wil van God is de wil van de mens machteloos, ook al waant hij zich nog zo wijs en krachtig. Elk ingrijpen in de goddelijke orde straft zichzelf, want dan keert de menselijke wil zich tegen de goddelijke wil en dit heeft tot gevolg dat zo’n handelwijze zich op de mensen zelf uitwerkt in zo verre, dat door zijn wil leed en nood over hem komt.

Het is geen toeval wanneer de mens vaak moet lijden onder wat hij zelf heeft veroorzaakt of nagejaagd. Want vaak heeft hij door eigen willen de wil van God tegengewerkt en hij moet nu zelf de gevolgen daarvan ondervinden. En deze toestand is thans op aarde overheersend, dat de menselijke wil geen acht meer slaat op de goddelijke wil, dat hij zijn vrijheid misbruikt voor handelingen die tegen de goddelijke orde indruisen en dat daar situaties uit voortkomen die voor de mens zelf buitengewoon smartelijk zijn.

God duldt het niet dat Zijn wil veronachtzaamd wordt. Weliswaar hindert hij de wil van de mens niet, maar verstandelijk gezien kan niet iets goed zijn wat tegen de goddelijke wil is gericht. En van wat niet goed is kan ook de uitwerking de mens geen voordeel opleveren. Bijgevolg berokkent de mens zich zelf schade door zijn tegen God gerichte wil, zowel geestelijke als aards. Er is een geestelijke achteruitgang te constateren wanneer geen acht wordt geslagen op de wil van God. En aardse nood moet nu van de kant van God worden aangewend als tegenmiddel om de geestelijke achteruitgang te belemmeren, respectievelijk deze op te heffen. En tegenover zoiets is de mens machteloos. En hij kan ze pas verminderen wanneer hij tracht de wil van God te vervullen, dus zijn lage graad van geestelijke ontwikkeling inziet en tracht deze op te heffen. Dan keert zijn wil zich niet langer tegen de goddelijke wil. Hij leeft in de goddelijke orde en dientengevolge beperkt hij de toestand van lijden die alleen de uitwerking van zijn tegen God gerichte wil was.

Amen