• Indietro

(.... ? Dopo colloqui.... ? illeggibile, l’editore)

Accogliete in voi la Dottrina cristiana e non indagate in una regione per voi inesplorabile, dove possono entrare solo coloro che Io ho scelto per questo. Vi deve bensì essere dischiuso tutto e se lottate nella preghiera di fede di giungere alla conoscenza, Io ve la dò perché dovete diventare sapienti, per poter dare questo sapere a coloro che come voi, desiderano affamati la Verità. Ma quello che Io vi dò, corrisponde al vostro cammino terreno, cioè è sempre premessa di esserne degno, quindi la formazione dell’anima che cela in sé il Mio spirito e la seria volontà di servire Me. Chi cerca di sospendere la miseria spirituale del prossimo con la conoscenza conquistata, quindi vorrebbe portare lo stato spirituale dell’umanità ad un livello superiore, è spinto dal puro amore per il prossimo alla sua ricerca spirituale, e costui verrà provveduto illimitatamente. Ma chi cerca di penetrare in una regione per puro desiderio dell’io, cioè chi ne allaccia soltanto una certa intenzione, quindi la meta delle ricerche è semplicemente l’uomo stesso, se indaga ed interroga solamente per via di sé stesso, allora l’uomo non è del tutto libero dal desiderio terreno, perché non desidera la Verità per la Verità stessa, ma il suo scopo e meta è semplicemente il rovescio di ciò che esiste ed il desiderio di mettere in vista una maturità che sembra straordinaria, e questo non trova la Mia Approvazione. Nell’uomo dev’essere la volontà di assistere il prossimo, e di guidarlo nel giusto sapere, per riconoscere la pura Verità. Ma se il proprio cuore non è ancora ricettivo per la divina Verità, non potrà quasi discernere in quale disposizione spirituale si trovi l’uomo stesso. Si crede sapiente ed è comunque molto lontano dal giusto sapere. E quello che crede di possedere, è incomprensibile nel suo modo di presentarlo. L’uomo osa entrare in regioni per cui il sapere terreno è insufficiente. Sostiene delle affermazioni, che non può giammai dimostrare, è un alto grado di arroganza spirituale. Ma nella profondità del cuore deve sonnecchiare l’umiltà, che ha ora per conseguenza l’agire dello spirito. L’orecchio spirituale, il cuore, deve ascoltare, ricevere e dare agli altri. Ma l’uomo non deve cercare di sfiorare ciò che viene offerto come Dono divino a coloro che credono di stare nella pura Verità. In breve tempo riconosceranno la caducità delle loro opinioni, quando le vicissitudini dell’avvenimento del mondo si susseguono così da vicino, che viene messo in dubbio la credibilità di ciò che veniva prima diffuso da parte non chiamata, cioè da coloro, che a causa della mancanza di maturità dell’anima sono incapaci di ricevere la pura Parola divina e perciò danno agli altri solamente ciò che è stato ricevuto senza Dio, perciò non può nemmeno essere mai la pura Verità.

Amen

(..... na gesprek........? niet leesbaar)

Neem de christelijke leer in u op en onderzoek geen gebied, dat ondoorgrondelijk voor u is. Dat enkel kan worden betreden door degenen, die Ik daarvoor uitgekozen heb. Alles zal wel voor u ontsloten worden en als u er in een gelovig gebed om worstelt om tot inzicht te komen, geef Ik u dit inzicht, want u moet wetend worden om deze kennis door te kunnen geven aan degenen, die net als u hongerend naar de waarheid verlangen. Maar wat Ik u geef, stemt met uw gang over de aarde overeen. Dat wil zeggen dat de voorwaarde is, dat u dit steeds waardig moet zijn, dus dat de ziel, die Mijn geest in zich bevat, zich ontwikkelt en de ernstige wil heeft om Mij te dienen.

Wie met de verkregen kennis de geestelijke nood van de naasten probeert uit de weg te ruimen, dus ook de geestelijke toestand van de mensheid op een hoger niveau zou willen brengen, die wordt dan door pure naastenliefde tot geestelijk onderzoeken gedreven en hij zal onbegrensd bedeeld worden.

De mens die echter uit puur eigenbelang probeert binnen te dringen in een gebied, dat wil zeggen hier een bepaalde bedoeling mee verbindt, dus waar het doel enkel en alleen de mens zelf betreft, wanneer hij enkel ter wille van zichzelf onderzoekt en vraagt, is niet geheel vrij van aardse verlangens. Dan verlangt hij niet naar de waarheid ter wille van de waarheid, maar zijn doel is enkel en alleen een omwenteling van het bestaande en het verlangen om een buitengewoon schijnende rijpheid ten toon te spreiden en dit vindt niet Mijn instemming.

Het moet de wil van de mens zijn om de zuivere waarheid te herkennen en de medemensen te helpen en hen naar de juiste kennis te leiden. Maar als het eigen hart nog niet in staat is om de goddelijke waarheid te ontvangen, dan zal het ook nauwelijks kunnen onderscheiden in welke geestelijke gesteldheid de mens zelf verkeert. Hij waant zich wetend, maar is nog ver van de juiste kennis verwijderd. En wat hij gelooft te bezitten, is door zijn manier van uiteenzetten onbegrijpelijk. De mens waagt zich in gebieden, waarvoor de aardse kennis ontoereikend is. Hij beweert iets wat hij nooit zal kunnen bewijzen. Het is een hoge graad van geestelijke arrogantie. Maar in de diepte van het hart sluimert de deemoed, die nu het werkzaam zijn van de heilige Geest tot gevolg heeft. Het geestelijke oor, het hart, zal luisteren, ontvangen en doorgeven.

Maar de mens moet niet proberen dat aan te tasten, wat als goddelijke gave aan degenen aangeboden wordt, die geloven de zuivere waarheid te kennen. Ze zullen binnenkort de broosheid van hun opvattingen herkennen, als de gebeurtenissen van het wereldgebeuren elkaar zo op zullen volgen, dat de geloofwaardigheid van dat, wat voorheen van onbevoegde zijde verspreid werd, betwijfeld wordt, namelijk door degenen die door een gebrekkige rijpheid van de ziel niet in staat zijn om het goddelijke woord te ontvangen en daarom alleen maar doorgeven wat zonder God opgenomen is en daarom ook nooit de zuivere waarheid kan zijn.

Amen