• Indietro

La via spinosa nella Patria eterna

Colui che desidera stare nella Verità, lo proteggo dall’errore e colui che si dà fiducioso a Me, i suoi passi non condurranno mai nell’errore, perché Io veglio su di lui e gli impedisco di lasciar la retta via. Ed ora senti la Mia Voce: La via verso l’eterna Patria è pari ad un marciapiede che conduce ripidamente in Alto, che passa attraverso cespugli e spine. Colui che supera coraggioso e con forza tutti gli ostacoli, giungerà sicuramente alla meta e gioirà della sua risalita, perché ora che è arrivato alla fine, tutte le difficoltà della via sono dietro di lui, ma davanti ha la magnifica vista su tutto il paesaggio che si trova sotto ai suoi piedi, nuoterà in un mare di delizie di poter accogliere ben bene in sé l’immagine della faticosa risalita che ora si offre ai suoi occhi. Proprio così avverrà ad un figlio terreno alla fine dei suoi giorni, se ha scelto Me come Guida ed ha percorso la via spinosa della vita alla Mia Mano. Attraverso la vita terrena passano ben molte vie, e sovente sono facilmente percorribili ed orlate con cespugli d’adornamento di ogni genere, invitano alla sosta e promettono refrigerio e riposo al viandante che percorre queste vie, ma costui non raggiungerà mai la sua meta, perché tali vie conducono con certezza lontano dalla meta e nel suo riposo ed ozio l’uomo non riconosce dove sta andando, e si allontana sempre di più dalla retta via, che è bensì faticosa e difficile, ma conduce inevitabilmente in Alto. Già soltanto questo è la certezza, che avete trovato la retta via, quando vi preme la sofferenza, che sono le spine ed i cespugli sulle vie verso l’eterna Patria. Chi non bada a questo e continua con coraggio, supera con facilità tutti gli ostacoli che in seguito ci saranno ancora. Non dovete spaventarvi, né cercare gli agi, ma il vostro senso deve essere semplice e non deformato, allora anche la via verso l’Alto non vi appare difficile. Ovunque sulla via attendono i Miei messaggeri e sostengono il viandante che vuole stancarsi e sta cercando in posticini per riposare, ma questo è soltanto un pericolo per colui che tende verso l’Alto. Deve continuare la sua via, imperturbato con l’allegrezza del cuore e spinto dal desiderio, di vedere Me alla fine della via. Devono essere evitate tutte le distrazioni, evitate tutti i luoghi di sosta per il riposo, perché rendono pigro lo spirito dell’uomo e di malavoglia per affrontare la faticosa risalita. Ma senza auto superamento, senza rinuncia a tutti gli agi è impossibile giungere a Me, e nuovamente Il Mio Amore attira in Alto ogni essere, se soltanto è volonteroso e non si ribella a Me. E così ti metto di nuovo al cuore, di portare paziente la tua crocetta, di non stancarti, anche se la via ti sembra faticosa, e con occhio limpido e di cuor credente confida sempre nel tuo Signore e Salvatore, che tiene nelle Sue Mani il destino di ognuno e provvede agli uomini, com’è necessario per loro. Il Mio Amore preserva te e tutti i Miei figlioletti, affinché non perdiate la via, custodisco tutte le Mie pecorelle e le porto piano piano oltre le vie insuperabili, difficili da percorrere, affinché giungano in Alto indenni, nell’eterna Patria.

Amen

De doornenvolle weg naar het eeuwige vaderland

Degene, die ernaar verlangt in de waarheid te staan, bescherm Ik tegen elke dwaling. En de stappen van degene, die zich vol vertrouwen aan Mij overgeeft, opdat Ik hem leid, zullen nooit verkeerd gaan, want Ik waak over hem en Ik voorkom, dat hij ver van de weg afdwaalt.

En hoor nu Mijn stem: De weg naar het eeuwige vaderland is net als een steil oplopend voetpad, dat door struikgewas en doornen voert. Degene, die moedig en vol kracht alle hindernissen overwint, zal zeker het doel bereiken en zich verheugen over zijn klim, want nu hij aan het einde is, liggen alle moeilijkheden van de weg achter hem, maar het prachtigste uitzicht over het hele land, dat onder zijn voeten ligt, bevindt zich voor hem. En hij zal zwelgen in genot om na een moeizame klim het beeld, dat zich nu aan zijn ogen aanbiedt, zo goed in zich op te kunnen nemen. En net zo zal het een mensenkind aan het einde van zijn leven vergaan, als het Mij tot zijn leider kiest en het aan Mijn hand de doornige levensweg afgelegd heeft.

Er zijn weliswaar vele wegen in het aardse leven en vaak zijn ze gemakkelijk begaanbaar en door sierstruiken van allerlei soorten omzoomd en ze verlokken tot rust en beloven de wandelaar, die over deze wegen wandelt, verkwikking en rust, maar deze wandelaar zal nooit zijn doel bereiken. Want zulke wegen leiden met zekerheid ver weg van het doel en in zijn rust en traagheid beseft de mens niet, waar hij op aanstuurt en hij verwijdert zich steeds meer van de juiste weg, die weliswaar met veel moeite afgelegd moet worden en lastig is, maar onvermijdelijk omhoog leidt. Want alleen dit al geeft de zekerheid, dat u de juiste weg gevonden hebt, wanneer het leed u bedrukt, want er zijn doornen en struikgewas op de weg naar het eeuwige vaderland.

Degene, die hier geen acht op slaat en moedig verdergaat, overwint met gemak alle komende en daaropvolgende hindernissen. U mag daar alleen niet voor terugschrikken, u mag de geneugten niet zoeken, maar uw denken moet eenvoudig en onbedorven zijn, dan lijkt de weg naar boven voor u niet zwaar. Overal langs de weg wachten Mijn boden en ze ondersteunen de wandelaar, die moe wordt en op zoek is naar een plaatsje om te rusten. Want zoiets is alleen maar een gevaar voor degenen, die opwaarts streven.

Vastberaden moet de weg met vreugde in het hart vervolgd worden en gedreven door het verlangen om Mij aan het einde van de weg te zien. En alle afleidingen moeten ontweken worden, alle tot rust uitnodigende rustplaatsen moeten gemeden worden, want ze maken de geest van de mensen traag en te lusteloos om de moeizame weg omhoog te gaan. Maar zonder zelfoverwinning, zonder afstand te doen van alle geneugten is het onmogelijk om tot Mij te komen en opnieuw trekt Mijn liefde elk wezen omhoog, als het maar bereidwillig is en zich niet tegen Mij verzet.

En dus druk Ik jou weer op het hart om jouw kleine kruis geduldig op je te nemen, niet moe te worden, ook als de weg voor jou vermoeiend lijkt en je met steeds helderdere ogen en een gelovig hart aan je Heer en Heiland toe te vertrouwen, die ieders lot in Zijn handen houdt en Die de mensen bedenkt, zoals het nodig voor hen is. En Mijn liefde behoedt jou en al Mijn kindertjes ervoor, dat ze de juiste weg niet vinden. Ik bescherm al Mijn schaapjes en draag hen zorgvuldig over onoverkomelijke, moeilijk begaanbare wegen, opdat ze onbeschadigd de hoogte, het eeuwige vaderland bereiken._>Amen