• Indietro

La Creazione - Catastrofi della natura - Indicazioni

Le forze nella natura si uniscono per agire per il Signore. In apparenza si dispone arbitrariamente un avvenimento all’altro, ma nella Volontà di Colui, il Quale guida e conduce tutto, e tutte le potenze della natura obbediscono a questa Volontà divina. In vista di questo dato di fatto soltanto tutti i procedimenti naturali ricevono il loro giusto significato. Chi riconosce in questi la visibile Volontà del Signore, è ora anche in grado di riconoscere la grandezza di ciò che ora verrà sulla Terra. Un eterno scambio di tutti i procedimenti della natura e comunque di nuovo il regolare ritorno di questi, porta alla così erronea supposizione, che la natura in sé condiziona le sue leggi, che quindi un avvenimento sia sempre la conseguenza di uno precedente, che in una certa condizione non è nemmeno da rinnegare. Ma ogni avvenimento è previsto nel Piano del divino Ordine del mondo; naturalmente uno è bensì la conseguenza dell’altro, ma appunto solamente per il fatto, perché il Legislatore dall’Eternità ha inserito la Sua Legge appunto così e non diversamente nell’esistente Ordine del mondo, di conseguenza tutto è condizionato nella Sua Volontà. E questa di nuovo corrisponde del tutto allo stato di maturità di tutto lo spirituale che si cela nella Creazione allo scopo del perfezionamento. Lo scopo di ogni avvenimento nell’intero Universo è di portare questo stato al perfezionamento. E tutti gli avvenimenti della natura, non importa di quale genere, sono sempre soltanto i mezzi a questo scopo, e da ciò risulta di nuovo chiaramente, che non possono mai essere all’opera delle forze del mondo inferiore, del potere opposto, in ogni avvenimento che si manifesta nell’Opera di Creazione di Dio, sia ora in modo costruttivo, sia in modo distruttivo. Vi è sempre riconoscibile l’Operato dell’eterna Divinità, la Quale non lascia accadere nulla arbitrariamente, senza una qualsiasi saggia Intenzione. Chi osserva in questo senso tutti i procedimenti naturali, potrà anche misurare, che soltanto l’Amore divino è la Potenza spingente in ogni avvenimento, perché soltanto il Creatore ama intimamente le Sue creature e vuole rendere loro possibile il divenire perfette, Egli ha creato innumerevoli possibilità, che servono tutte a questo scopo. Perciò nel mondo non esiste nulla che fosse senza scopo oppure anche soltanto che avesse solo un altro scopo, che di servire lo spirituale a questa maturazione. E quindi anche ogni catastrofe, per quanto possa essere sofferto il suo effetto, dev’essere considerata solo in questo senso, ed in questa deve sempre soltanto essere riconosciuto il profondo Amore del Creatore, il Quale deve appunto usare tali mezzi, dato che lo spirituale in parte dev’essere liberato dalla sua forma solida, ed in parte fa sostare sé stesso attraverso la propria volontà non liberato e quindi dev’essere creato l’Aiuto, perché ogni dimora su questa Terra ha per meta soltanto uno stato di perfezione, una maturazione dello spirituale.

Amen

Schepping – Natuurrampen – Aanwijzing

Alle krachten in de natuur verenigen zich tot werkzaamheid voor de Heer. Schijnbaar willekeurig voegt de ene gebeurtenis zich bij de andere. Dit echter volgens de wil van Degene, Die alles bestuurt en leidt en alle machten van de natuur gehoorzamen aan deze goddelijke wil. Met dit feit voor ogen krijgen alle natuurlijke gebeurtenissen pas hun juiste betekenis. Wie hierin de zichtbare wil van de Heer herkent, is nu ook in staat om de omvang van datgene, wat nu over de aarde komen zal, te beseffen.

Een eeuwige verandering van alle gebeurtenissen in de natuur en toch weer de regelmatige terugkeer ervan leidt tot de verkeerde veronderstelling, dat de natuur zelf haar wetten veroorzaakt. Dat dus een gebeuren steeds het gevolg is van wat eraan voorafgegaan is, wat in een zeker opzicht ook niet te ontkennen valt. Echter is elk gebeuren in het plan van de goddelijke wereldordening voorzien. Weliswaar is in de natuur het één het gevolg van het ander, maar juist alleen maar daarom, omdat de Wetgever van eeuwigheid af Zijn wet juist zo en niet anders in de bestaande wereldordening ingevoegd heeft, waardoor dus alles door Zijn wil bepaald wordt.

En deze wil komt weer geheel overeen met de staat van rijpheid van al het geestelijke, dat de schepping in zich bergt met als doel de voltooiing. Deze staat van rijpheid tot volmaaktheid te brengen, is het doel van alle gebeurtenissen in het hele universum. En alle natuurverschijnselen, van welke aard dan ook, zijn steeds slechts de middelen tot dit doel. En daaruit blijkt weer duidelijk, dat nooit krachten uit de onderwereld, de tegenstander, ook aan het werk kunnen zijn bij enig gebeuren, dat in het scheppingswerk van God aan de dag treedt, zij het nu opbouwend, zij het verwoestend. Steeds is het heersen van de eeuwige Godheid daarin te herkennen, dat Hij niets willekeurig, dat wil zeggen zonder één of andere wijze bedoeling, laat gebeuren.

Wie op deze manier naar alle gebeurtenissen in de natuur kijkt, zal ook kunnen begrijpen, dat alleen de goddelijke liefde de drijvende kracht achter al het gebeuren is. Want alleen omdat de Schepper Zijn schepselen innig liefheeft en Hij hen het volmaakt worden mogelijk wil maken, heeft Hij talloze mogelijkheden geschapen, die allemaal dit doel dienen.

Derhalve is er niets in de wereld, wat doelloos zou zijn of ook maar een ander doel zou hebben, dan het uitrijpen van al het geestelijke te dienen. En dus moet ook elke ramp, al is haar uitwerking nog zo smartelijk, alleen op deze manier beschouwd worden. En daarin moet steeds louter de diepe liefde van de Schepper herkend worden, Die juist naar zulke middelen grijpen moet, omdat het geestelijke deels uit zijn vaste vorm bevrijd moet worden en deels door eigen wil zichzelf gevangen laat houden en dus gered moet worden, omdat het hele verblijf op deze aarde immers enkel een staat van volmaaktheid, een uitrijpen van het geestelijke, ten doel heeft.

Amen