• Indietro

La purezza del cuore - La felicità dell’unificazione – La debelezza della fede

Nella purezza del cuore l’uomo può percepire la Presenza del Signore, perché è la prima condizione per la specializzazione e quindi l’entrata in vigore dello spirito d’amore divino. L’uomo non può ancora afferrare la differenza nel fatto, se un essere cammina con o senza il Signore in sé. Perché questa prima cosa gli è ancora un concetto sconosciuto, finché non lo sperimenta su sé stesso. Ma l’unificazione con lo Spirito di Dio con la divina scintilla spirituale nell’uomo è così oltremodo inebriante e perciò anche indescrivibile, che vi aspirerebbe ognuno per sperimentare questa felicità. Ma questa non è raggiungibile per l’uomo diversamente che attraverso la profonda fede ed un cammino di vita compiacente a Dio, che consiste nell’attività d’amore più estrema nei confronti del suo prossimo e con ciò è radicato nell’amore per Dio. Chi però è di cuore puro, vive in certo qual modo secondo la Volontà divina e con ciò attira a sé la Divinità Stessa. Ma è anche necessaria la purezza del cuore per poter accogliere in sé Dio come l’Essere più puro, più maestoso, il cammino di vita dev’essere limpido e senza ombra di colui il quale il divino Salvatore degna della Sua Presenza. L’amore deve adornare il cuore per il più magnifico Soggiorno del Signore. Ed il Suo Amore che abbraccia tutto irradierà su tutto ed ora potrà avvenire l’unificazione. Se ora la miseria si avvicina all’uomo e minaccia di vacillare, allora è sempre di nuovo posta una barriera che vieta al divino Salvatore l’entrata nel cuore, perché la fede è debole, e soltanto una fede forte, salda come una roccia, apre la porta del cuore. Con la fede debole l’inafferrabile felicità non potrebbe essere sopportata, renderebbe l’uomo totalmente inadeguato per l’esaudimento dei doveri terreni, invece nella forte fede renderebbe l’uomo capace per lo straordinario agire terreno, e così potrai afferrare, che la tua debolezza di fede è ancora un ostacolo e che devi lottare nella preghiera, affinché tu possa dominare dapprima i dubbi, per poter gustare la grande felicità ancora sulla Terra. Un cuore purificato da tutte le scorie bandirà anche pure tutti i dubbi e quindi attenderà pienamente credente il Signore ed attraverso questa profonda fede potrà procurare coscientemente l’unificazione nel più breve tempo, ma al dubbioso la più alta felicità sulla Terra sarà ancora preservata, finché non ha lottato per arrivare alla fede più forte.

Amen

Zuiverheid van het hart – Geluk van de vereniging – Zwakte van het geloof

In de zuiverheid van het hart is de mens in staat om de tegenwoordigheid van de Heer te voelen, want ze is de eerste voorwaarde voor het specialiseren en ook voor het in werking treden van de goddelijke liefdesgeest.

De mens kan het onderscheid tussen het wel of niet wandelen van het wezen met de Heer in zich, niet begrijpen. Want het eerste is voor hem nog een vreemd idee, zolang hij het bij zichzelf niet meemaakt. Maar de vereniging van de goddelijke geest met de goddelijke geestvonk in de mens is zo buitengewoon overweldigend en daarom ook onbeschrijfelijk, dat iedereen er naar zou streven om dit geluk mee te maken. Maar dit is voor de mens niet anders bereikbaar, dan door een diep geloof en een God welgevallige levenswandel, die uit uiterste liefdadigheid ten opzichte van zijn naasten bestaat en dus in de liefde voor God wortelt.

Wie zuiver van hart is, leeft om zo te zeggen volgens de goddelijke wil en trekt dus de goddelijkheid zelf aan. Maar de zuiverheid van het hart is ook noodzakelijk om God als het zuiverste, meest verheven Wezen in zich op te kunnen nemen. De levenswandel van degene, die waardig is voor de aanwezigheid van de goddelijke Heiland, moet zuiver en onberispelijk zijn. De liefde moet het hart versieren tot het prachtigste verblijf voor de Heer. En Zijn alles omvattende liefde zal alles overtreffen en nu zal de eenwording plaats kunnen vinden.

Wanneer de nood de mens nu nadert en hij dreigt wankelmoedig te worden, dan wordt er steeds weer een barrière geplaatst, die de goddelijke Heiland de toegang tot het hart belet, want het geloof is zwak. En alleen een sterk rotsvast geloof opent de deur van het hart. Met een zwak geloof zou het onvoorstelbare geluk niet te verdragen zijn. Het zou de mens volledig onbruikbaar maken voor de aardse plichtsvervulling. Maar een sterk geloof zou de mens daarentegen bekwaam maken voor een buitengewoon aards werkzaam zijn. En zo zal het begrijpelijk voor je zijn, dat de zwakte van jouw geloof nog een hindernis is en jij in het gebed moet strijden, opdat je de twijfel eerst meester wordt om het grote geluk nog op aarde te kunnen genieten.

Een van alle afvalstoffen gezuiverd hart zal in zekere zin ook alle twijfel verbannen en dus in vol geloof de Heer verwachten. En het zal door dit diepe geloof bewust in heel korte tijd de vereniging kunnen bewerkstelligen. Maar de twijfelaar zal het hoogste geluk op aarde zo lang onthouden worden, totdat hij zich tot het sterkste geloof doorgeworsteld heeft.

Amen