• Indietro

Uomini senza sofferenza – Sofferenza è Amore

Dovete sempre udire la Mia Voce, voi che portate nel cuore il desiderio per questa. Vedi, figlia Mia, il tuo cammino sulla Terra è bensì una costante lotta, e lo sarà anche fino alla fine della tua vita, perché la forza della volontà rimarrà equamente rafforzata, e se sulla Terra trovassi già un totale adempimento delle tue preghiere, trascureresti il tendere di giungere a Me. Ed in questo cerca e trova sempre la spiegazione per delle ore e giorni che aggravano il tuo animo. Il Mio Amore è comunque vicino a te ed impedisce che tu subisca dei danni nella tua anima. Lo stato di sempre uguale soddisfazione sulla Terra è estremamente minaccioso per l’anima, ed il Mio Amore vuole distogliere da te tale pericolo ed educarti all’attività spirituale sempre più vivace ed aumentare il tuo desiderio di Me, perché questa è la giusta forza di spinta per un lavoro spirituale su te stessa. Io Sono in te e in voi tutti, sempre vicino, ma sovente voi non Mi riconoscete, Mi cercate, ma non ascoltate nell’interiore, dove Io vi parlo amorevolmente. Abbiate soltanto perseveranza e non fate indebolire il vostro desiderio di Me, allora prendo del tutto possesso di voi e un giorno vi darò la pace più beata, quando avete combattuto vittoriosi la battaglia della vita. Ed ora lasciaMi parlare al tuo cuore: Nessun mortale è data una vita di gioia. Questa Parola sovente impiegata vi mostra in breve lo stato di sofferenza sulla Terra, e chi ha da mostrare molte gioie nella vita terrena, non è davvero provvisto d’Amore dal Padre celeste. Egli può parlare sempre del vero Amore di Padre quando viene a percepire la severità del Padre, oppure quando egli stesso si dà volontariamente a Me, benché Io l’abbia già benedetto nella vita terrena. Perché chi sta nell’Amore del Padre, deve passare attraverso la purificazione del suo essere, attraverso il fuoco dell’amore, oppure attraverso la sofferenza. Se il suo cuore è volenteroso nell’amore e nell’attività d’amore, allora la sofferenza non lo schiaccerà, ed egli guarderà nella sofferenza sempre soltanto più intimamente a Me e diventerà puro amore nella vita terrena. Ma chi rimane risparmiato dalla sofferenza, è indicibilmente povero, già sulla Terra e poi nell’aldilà, e questo per propria colpa, perché non ha dato amore al prossimo, e così non lo riceve nemmeno da Me. A lui piacerà di gran lunga di più la vita terrena, in indisturbato godimento di vita e giorni spensierati, ma lo stato della sua anima è offuscato ed una volta sarà indicibilmente tormentoso. L’estraniarsi dal Cuore del Padre si esprimerà sensibilmente, mentre tutto il suo pensare e tendere è soltanto rivolto alle gioie terrene e tende ad esse con vera brama, perché si dà nel potere delle forze avverse attraverso il suo essere senza amore, si rivolge a queste sempre di più, e viene attirato da questo potere nel vortice del mondo con tutte le sue tentazioni, tutto lo splendore e tutta la sensualità. Perciò non invidiate mai gli uomini a cui apparentemente va tutto bene nella vita terrena, la loro vita è così improduttiva che non raccolgono niente per l’Eternità, non fanno nulla per la loro anima, ma tutto per la loro rovina e morte spirituale. E la vita terrena è breve, la vita nell’aldilà però infinitamente lunga, hanno rinunciato a molto e ricevuto poco sulla Terra, e perciò sono più poveri che gli uomini più poveri sulla Terra, che passano attraverso sofferenza e giorni di preoccupazione. Più siete attivi nell’amore sulla Terra, più la vostra propria sofferenza vi schiaccia, e più ancora la sofferenza dei prossimi, perché un cuore amorevole percepisce ugualmente anche le sofferenze dei suoi cari. Ma ogni sofferenza è di nuovo Amore, intimo Amore del Padre nel Cielo, Colui Che vuole rendervi degni della Sua Vicinanza e del Paradiso celeste. E se vi trovate nella sofferenza sappiate, che vi trovate anche nel Mio Amore, sappiate, che dovete chiudere nel vostro cuore ancora più intimamente il vostro Salvatore, affinché tutta la vostra sofferenza possa essere tramutata in Benedizione.

Amen

Mensen zonder leed - Leed is liefde

En altijd zult u Mijn Stem vernemen, u die in uw hart het verlangen daarnaar koestert. Zie Mijn kind, wel is je weg op aarde een voortdurende strijd en dit moet ook zo blijven tot het einde van je leven, want dan blijft de kracht van de wil ook onverzwakt. Als je op aarde reeds de volkomen vervulling van je wensen zou ontvangen, zou je traag worden in het streven tot MIJ te komen. En daarin zoek en vind je altijd de verklaring van uren en dagen die je gemoed bezwaren. Toch is Mijn Liefde je nabij en verhoedt dat je schade lijdt aan je ziel.

De staat van voortdurende tevredenheid op aarde is uiterst gevaarlijk voor de ziel, en Mijn Liefde wil dat gevaar van je afwenden en je tot steeds ijveriger geestelijke activiteit brengen en je verlangen naar MIJ versterken, want dit is de ware drijfkracht om geestelijk te werken aan jezelf.

IK ben jou, en u allen altijd nabij, u echter herkent MIJ vaak niet. U zoekt MIJ maar u luistert niet naar het innerlijk waar IK u liefdevol aanspreek. Blijf volhouden en laat uw verlangen naar MIJ niet zwakker worden. Dan neem IK geheel bezit van u en geef u eens de zaligste vrede, wanneer u de strijd van het leven met succes hebt uitgevochten.

En laat MIJ nu dan tot je hart spreken: Een ongestoorde levensvreugd valt geen sterveling ten deel. Dit vaak toegepaste woord leert u, in 't kort de toestand van lijden op aarde kennen. En wie kan bogen op veel vreugde in het aardse leven is waarlijk niet in liefde door MIJ bedacht, want hij kan slechts dan van ware Vaderliefde spreken als hij ook de gestrengheid van de VADER bemerkt. Of, als hij zichzelf zo gewillig aan MIJ overgeeft, dat IK hem reeds in het aardse leven heb gezegend.

Want wie zich in de Liefde van de VADER bevindt zal voor de loutering van zijn wezen door het Vuur van de Liefde, of door leed moeten gaan. Is zijn hart bereidwillig om lief te hebben en in liefde werkzaam te zijn dan zal ook het leed hem niet terneerdrukken, en zal hij in 't leed alleen steeds inniger naar MIJ opzien en louter liefde worden in het aardse leven. Doch wie voor leed gespaard blijft is onuitsprekelijk arm, reeds op aarde en eenmaal in het hiernamaals. En wel door eigen schuld, want hij gaf de medemens geen liefde en ontvangt deze daarom ook van MIJ niet. Het leven op aarde zal hem weliswaar meer bevallen in ongestoord levensgenot en zorgeloze dagen, maar de toestand van zijn ziel is droevig en eens heel erg smartelijk.

De vervreemding van het VADERhart zal merkbaar tot uiting komen, doordat zijn zinnen en streven alleen aardse vreugden geldt en hij er met ware begerigheid naar streeft. Want hij begeeft zich door zijn liefdeloze natuur in de macht van de tegenwerkende krachten, keert zich meer en meer naar hen toe en wordt door deze macht in de maalstroom van de wereld getrokken met al al haar verlokkingen, glans en wellust.

Daarom, benijd nooit de mensen die het schijnbaar goed gaat in het aardse leven. Hun leven is onvruchtbaar, niets verzamelen zij voor de eeuwigheid, niets doen zij voor hun ziel maar alles voor hun ondergang en geestelijke dood. En het aardse leven is kort, het leven in het hiernamaals echter oneindig lang. Ze hebben op aarde veel voorbij laten gaan en weinig ontvangen, en zijn daarom armer dan de armste mensen op aarde die door leed en dagen vol zorg gaan.

Hoe meer u in liefde werkzaam bent op aarde, des te meer zal het leed op u drukken. Uw eigen leed en meer nog dat van medemensen, want een liefhebbend hart voelt als het ware ook het lijden van hen van wie het houdt. Doch al het leed is ook weer liefde. Innige liefde van de Hemelse VADER, DIE u daardoor waardig wil maken om in Zijn nabijheid te zijn en te leven in het hemelse paradijs. Als u in leed verkeert weet dan dat u ook in Mijn Liefde bent. Weet, dat u dan steeds inniger uw Heiland in het hart moet sluiten - opdat al uw leed in zegen zal worden omgezet.

Amen