Compare proclamation with translation
RAZVOJ DUŠE.... PRVOBITNI DUH....
Duhovna supstanca sazrijeva tijekom svakog razvojnog perioda, i jedan period može u stvari biti dovoljan za duhovnu supstancu da bi napredovala kroz tvorevine do tocke da je ona u stanju sebe utjeloviti kao ljudsko bice i uspješno proci njezin posljednji test volje.... Ali nekoliko takvih perioda mogu biti potrebni za ovo produhovljavanje ukrucene duševne-supstance ako je otpor toliko snažan da je njezin viši razvoj toliko spor i postojanje kao ljudsko bice nosi jedan dodatan rizik da ce se duša ponovno spustiti u bezdan. Jer slobodna volja, koja je testirana tijekom etape kao ljudsko bice, je odlucujuca.
Ali prethodno tome, slobodna volja je ogranicena.... Premda ukrucena duhovna supstanca više nije predmetom volje Božjeg neprijatelja zbog ovog procesa razvoja kroz tvorevine Zemlje.... pojedinacne supstance su unatoc tome nesposobne koristiti slobodnu volju, namjesto toga one su kontrolirane od strane Božje volje, to jest, njihov proces razvoja se odvoja u stanju prisile, one su predmetom volje Boga, Koji dodjeljuje zadatak svim duhovnim supstancama unutar djela stvaranja. Time što ostvaruju ovaj zadatak pod zakonom prisile one postepeno napreduju, to jest, njihov se otpor umanjuje; one vrše pomocne funkcije i sposobne su polagano doseci stanje kada im njihova slobodna volja može biti vracena. I ovaj proces razvoja potrebuje neprestane promjene izvanjskog oblika.... to je polagani uspon, to je jedno integriranje sa zakonima prirode i prema tome podredenost Božjoj volji, pa iako zahvaljujuci izvjesnoj kolicini prisile koja, medutim, jedino pomaže osloboditi bice i jednog dana je naumljena osigurati mu slobodu razmišljanja, htjenja i djelovanja uz ponovno korištenje njegove vlastite volje.
I ovaj proces kroz djela stvaranja se ne može izbjeci ako ce se duhovno bice vratiti opet k Bogu, od Kojeg je jednom sebe udaljilo u takvoj beskonacnoj mjeri kao rezultat njegova otpadništva da ono nikada ne bi bilo sposobno prevladati ovu razdaljinu svojom vlastitom snagom, i isto tako nikada ne bi bilo oslobodeno od strane Božjeg protivnika da se povrati da Bog nije otklonio duhovnu supstancu od njega u samu ovu svrhu njezinog prognavanja u materiju, u tvorevine na ovoj Zemlji. Božji protivnik ima vlast nad palim duhovima buduci su ga oni dobrovoljno slijedili u bezdan.... Ali Bog ima isto pravo buduci su bica proizašla iz Njegove snage. Otud je Bog opravdan u tome što ih otklanja od protivnikove kontrole, ali zauzvrat je potonjem bilo dano pravo da vrši utjecaj na dušu opet kada živi na Zemlji u stadiju kao ljudsko bice. I sa ovim ciljem duhovna supstanca je morala opet steci stupanj zrelosti kada je u stanju koristiti njezinu volju kako bi slobodno odlucila kojeg ce gospodara odabrati.
Ali Bog ne može trenutacno postaviti duhovnu supstancu u ovo stanje, ona mora preci procesom uspona u istim progresivnim stadijima kako se bila spustila, ona mora odustati od svog otpora polako, kako on ne može biti nasilno slomljen. I ovo zahtjeva nebrojene promjene oblika, kroz svijet stijena, biljaka i životinja do ljudskog bica.... Svaka promjena izvanjskog oblika takoder umanjuje njezin otpor, jer bice je bilo od službe u stanju prisile cime zadobija rastuce lakše oblike.... Ali grijeh otpadništva od Boga je tako ogroman da je udaljenost od Njega takoder ogromna, što znaci da su nebrojene promjene oblika potrebne da bi se ova udaljenost umanjila kako bi se ponovno došlo blizu k Bogu, kada je jedino potrebna posljednja odluka volja za posljednju formu da otpadne.... za bice da se povrati k Ocu opet od Kojeg je jednom bilo poteklo....
I ovaj cijeli proces razvoja unutar tvorevina nove Zemlje je neprestana borba.... Duhovna supstanca pokušava rasprsnuti izvanjski oblik buduci ga ona doživljava kao ogranicenje, ali svaki puta takoder doživljava raspuknuce forme kao olakšanje bez obzira na njezin stupanj zrelosti.... I to je zašto borba, koju ste vi ljudi u stanju promatrati u životinjskom kraljevstvu, jedino izgleda okrutna u vašim ocima, dok opet i iznova svaka životinja doživljava promjenu njezina izvanjskog oblika kao olakšanje. Iz ovog razloga Bog dozvoljava ili cak želi da slabiji podlegne jacemu, snažniji da dokonca život slabijega i, tako reci, je na taj nacin cak sposoban služiti duhovnoj supstanci da nastavi njezin razvoj. Prema tome, sve dok je bice podložno zakonu prisile sve je odluceno od strane Boga, njezin kraj takoder kao i njezina nova formacija.... Medutim, cim je bice doseglo stadij ljudskog bica i primilo je opet njegovu slobodnu volju, Bog povlaci Svoju volju.... I onda su ljudskom bicu dani zakoni koje on mora poštovati ako ce njegov zemaljski život biti uspješan.... U jednu ruku on je ogranicen/vezan uz zakone prirode, a u drugu ruku je on obaviješten o Božjoj volji, kojoj se mora podrediti ako ce njegov razvoj napredovati i doseci završetak, jer cilj je postati slobodan od svakog izvanjskog oblika i uci u kraljevstvo Božje kao slobodan duh.... vratiti se u Ocevu kucu, Bogu, odakle je bice jednom poteklo.
AMEN
Translator
Desenvolvimento da alma.... Primordial Spirit....
As substâncias espirituais amadurecem em cada período de desenvolvimento, e um período também pode ser suficiente para que a substância espiritual ascenda através das criações a tal ponto que possa se encarnar como um ser humano e passar com sucesso no último teste da vontade.... Mas vários desses períodos também podem ser necessários para essa espiritualização das substâncias anímicas endurecidas, se a sua resistência for tão grande que o desenvolvimento ascensional só se processa lentamente e mesmo a existência como ser humano é um perigo de que a substância espiritual se afunde novamente no abismo. Pois o livre arbítrio é decisivo, que deve ser testado no palco como ser humano. Mas este livre-arbítrio está vinculado de antemão.... O espiritual endurecido é de fato arrancado da vontade do adversário por Deus através deste curso de desenvolvimento através das criações da terra.... Mas as substâncias individuais não podem agora mover-se em livre arbítrio, mas são controladas pela vontade de Deus, ou seja, cobrem seu curso de desenvolvimento em estado de compulsão, estão sob a vontade de Deus, que atribui sua tarefa a todos os seres nas obras da criação. Cumprindo esta tarefa na lei da compulsão, eles ascendem lentamente, ou seja, sua resistência se afrouxa, eles realizam um propósito de serviço e podem lentamente alcançar o estado onde o livre arbítrio pode ser devolvido a eles. E este curso de desenvolvimento requer uma constante mudança de forma.... é uma ascensão lenta, é uma subordinação às leis da natureza e, portanto, uma subordinação à vontade de Deus, embora numa certa compulsão que, no entanto, só ajuda o ser a aliviar-se e se destina a dar-lhe novamente liberdade onde possa pensar, querer e agir de novo por sua própria vontade. E este caminho através das obras da criação não pode ser eliminado se o ser espiritual quiser voltar a Deus, de Quem se distanciou tão infinitamente através da sua apostasia Nele que nunca seria capaz de superar esta distância por si só e também nunca seria libertado pelo adversário de Deus para este retorno se Deus não arrancasse dele a beingness precisamente para o propósito de banimento na matéria, nas criações nesta terra. O adversário de Deus tem direito à substância espiritual caída porque o seguiu voluntariamente para o abismo.... Mas Deus possui o mesmo direito porque os seres emergiram de Sua força. Por esta razão Deus é justificado em libertá-los do controle do adversário, mas em troca é dado a Ele o direito de influenciar novamente o espiritual quando ele vive na Terra na condição humana. E para este propósito o ser espiritual deve ter atingido novamente um grau de maturidade onde possa usar sua vontade para decidir livremente pelo seu Senhor. Mas a essência espiritual não pode ser colocada abruptamente em tal estado por Deus, ela deve cobrir o caminho para a ascensão tão gradualmente quanto o fez para o abismo, deve lentamente desistir da resistência e não pode ser quebrada à força. E isto requer inúmeras deformações, através do mundo da pedra, através do mundo vegetal e animal até ao humano.... A cada mudança da forma exterior a resistência também diminui, porque o ser tem feito um serviço no estado de must, o que lhe confere uma deformação cada vez mais fácil. Mas o pecado da apostasia de Deus é tão imensamente grande que a distância dele também é imensurável, o que significa que são necessárias inúmeras deformações para reduzir essa distância, a fim de se aproximar de Deus novamente, onde agora apenas a última decisão livre de vontade é necessária, que a última deformação também cai para longe do ser espiritual.... que o ser retorna ao Pai, de Quem se originou. E todo este curso de desenvolvimento nas criações da terra é uma luta ininterrupta.... O ser procura quebrar a forma externa porque a sente como um grilhão, mas também sente a quebra da forma como uma bênção cada vez, não importa em que nível de maturidade tenha alcançado.... E é por isso que a luta que vós, humanos, podeis observar no reino animal só parece cruel aos vossos olhos, enquanto cada animal sente a mudança da sua forma exterior de novo e de novo como um alívio. Por isso também é permitido ou pretendido por Deus que o fraco sucumba ao forte, que o forte possa acabar com a vida do fraco e assim, por assim dizer, servir também ao ser para um maior desenvolvimento. Enquanto o ser estiver sob a lei da compulsão, tudo é determinado pela vontade de Deus, também o seu fim e a sua nova deformação. Mas, assim que o ser tiver alcançado o estágio de um ser humano e recuperado o seu livre arbítrio, a vontade de Deus recua.... E depois são dadas leis ao ser humano que ele tem de cumprir para que a sua vida terrena seja bem sucedida.... Por um lado, ele está vinculado pelas leis da natureza e, por outro, é-lhe apresentada a vontade de Deus a que tem de se submeter para que o seu desenvolvimento possa progredir e ser concluído, pois o objectivo é libertar-se de todas as formas externas e entrar no reino da luz como um espírito livre.... para voltar à casa do Pai, a Deus, de Quem o ser um dia tomou a sua origem...._>Amém
Translator