• Back

OSJEĆAJ ZA DOBRO I ZLO...

Svatko može razlikovati dobro od zla, samo ako on razmatra učinak na sebe samoga, ako on misli što njemu samome služi za dobrobit, ili mu otvoreno stvara neugodu... bez spomena o takvim postupcima koji očigledno uzrokuju štetu ili veliku patnju. Čovjek će uvijek znati što njemu samome služi za dobrobit, što bi on sam sebi želio, ili što bi on otklonio od sebe, kada bi on sam bio meta napada ili također dobrih postupaka bližnjega. Čovjek vrlo dobro zna što je ispravno ili neispravno (pravedno ili nepravedno), za što su mu također dane i zapovijedi Ljubavi, koje još jednom zahtijevaju da on čini ono što je u čovjeku tiho skriveno kao osjećaj, na kojeg on međutim ne obraća uvijek pažnju. Stoga mu Božanske zapovijedi Ljubavi trebaju prizvati pažnju na njegove obaveze prema Bogu i bližnjemu... On treba naučiti svjesno živjeti, uvijek sa mjerilom Božanskih zapovijedi u svom vođenju života. Prema osjećaju, on zaista zna da bližnji od njega želi isto što on želi od njega: Ljubav-no izići ususret i poštivati ono što mu pripada... kao međutim i pomoć, kada ju bližnji treba, jer bi u istoj situaciji i on bio zahvalan za isto, za jednaki obzir koji on nalazi od njega, kao i za razumijevanje za vlastite nevolje. Čovjek uvijek jedino treba sebe samoga staviti na mjesto bližnjega, a onda će on također znati što je ispravno (pravedno) u svakoj prilici. Sada međutim odlučuje mjera samoljublja koje još vlada čovjekom, jer premda on zna što on treba učiniti i što je dobro pred Božjim očima, ipak njegovo samoljublje može biti toliko snažno, da on nije sposoban podnijeti žrtvu u korist bližnjega... Onda on mora upotrijebiti veliku silu, kako bi nadvladao svoje samoljublje u korist bližnjega, no ne može se reći da on nije sposoban razlikovati dobro i zlo, da on ne zna da je obvezan naspram bližnjega... no upravo njegovo znanje povećava grijeh propusta kojeg on čini, kada on svojemu bližnjemu ne ublažava nevolju, čak i ako on nije sposoban za to... Jer, njega jedino njegovo preveliko samoljublje sprječava izvršiti pomoćno djelo, no on zna da bi ga on trebao napraviti sukladno Božjoj volji i Njegovoj zapovijedi Ljubavi. On zna kako je to, sam zapasti u nevolju, i onda je za svaku pomoć zahvalan. A tako on također treba misliti na bližnjega u njegovoj nevolji, i ne uskratiti mu pomoć, čak i kada ga to košta žrtve nadvladavanja... Njegovo djelo Ljubavi će međutim biti to više cijenjeno, i njemu nadoknađeno što je on učinio iz Ljubavi prema bližnjemu. Dakle, svaki će čovjek moći razumjeti Božanske zapovijedi Ljubavi, budući da u svakom čovjeku postoji osjećaj za pravedno i nepravedno, za dobro i zlo, kao što on stoga neće moći „nekažnjeno griješiti“, budući da će on uvijek prepoznati svoju nepravednost na bližnjemu. Njega ponajprije treba Ljubav za bližnjega spriječiti od grješnog postupanja protiv njega, on se treba boriti protiv neljubavnosti (nemilosrdnosti, neljubaznosti)... onda više neće biti daleko od prakticiranja Ljubavi prema bližnjemu. Jer, iskra Ljubavi je u njemu, i ona će se također lako zapaliti ako je čovjek dobre volje... što on dokazuje, ako se on suzdržava od svih grješnih djela protiv bližnjega, i njega stoga želi sačuvati od štete svake vrste. Onda on više nije daleko od toga da mu čini Ljubav-no služenje, budući da on sebe samoga stavlja na mjesto bližnjega koji je u nevolji, i sada mu također želi pomoći... Dobro i zlo, pravedno i nepravedno, moraju biti svjesno razdvojeni... jedno pobijeđeno, drugo nastojano. Onda više nije dug put prema nesebičnoj aktivnosti Ljubavi, budući je onda čovjek dobre volje, i on će postupati prema Božjoj volji... on će postupati, razmišljati i govoriti prema zapovijedima Ljubavi za Boga i za bližnjega.

AMEN

Sentido do bem e do mal....

Cada um é capaz de distinguir o certo do errado se considerar apenas o efeito sobre si mesmo, se considerar o que serve o seu próprio bem-estar ou cria um desconforto aberto para ele..... além daqueles procedimentos que obviamente causam danos ou grande sofrimento. O ser humano saberá sempre o que lhe serve melhor, o que deseja para si mesmoou o que evitaria se fosse alvo de ataques ou também de boas acções por parte de um semelhante. O ser humano sabe muito bem o que é certo ou errado, razão pela qual também lhe foram dados os mandamentos do amor, que mais uma vez exigem que ele faça o que está silenciosamente escondido no ser humano como um sentimento, mas ao qual ele nem sempre presta atenção. Portanto, os mandamentos divinos do amor devem torná-lo consciente dos seus deveres para com Deus e o próximo..... Ele deve aprender a viver conscientemente, sempre com a medida dos mandamentos divinos na sua conduta de vida. Emocionalmente ele sabe que o seu próximo exige dele o mesmo que ele exige de si mesmo: acomodação amorosa e respeito pelo que lhe pertence.... assim como ajuda quando o seu próximo precisa dela, porque na mesma situação ele também ficaria grato pelo mesmo, pela mesma consideração que encontra nele, assim como pela compreensão para as suas próprias necessidades. O homem só precisa se colocar no lugar do seu vizinho, e então ele saberá o que é certo em todos os casos. Mas agora o grau de amor-próprio que ainda controla o ser humano é decisivo, pois embora ele saiba o que deve fazer e o que é bom aos olhos de Deus, o seu amor-próprio pode ser tão forte que ele é incapaz de fazer um sacrifício em benefício do seu próximo.... Então ele deve usar de grande força para superar seu amor próprio em favor do próximo, mas não se pode dizer que ele é incapaz de distinguir o bem do mal, que ele não sabe que é obrigado para com o próximo.... mas precisamente o seu conhecimento aumenta o pecado de omissão que comete quando não alivia o sofrimento do seu próximo, embora ele seja capaz de o fazer.... Pois só o seu amor-próprio excessivo o impede de realizar um trabalho de ajuda, mas ele sabe que deve fazê-lo de acordo com a vontade de Deus e com os Seus mandamentos de amor. Ele próprio sabe o que é estar em necessidade e depois está agradecido por cada ajuda. E assim ele deve também pensar no seu vizinho na sua adversidade e não lhe negar ajuda, mesmo que isso lhe custe um sacrifício de superação..... Mas quanto mais o seu trabalho de amor for valorizado, mais ele será recompensado pelo que fez por amor ao próximo. Cada pessoa será, portanto, capaz de compreender os mandamentos divinos do amor, pois o sentimento de certo e errado, de bem e de mal, está presente em cada ser humano, assim como não poderá, portanto, "pecar impunemente", pois reconhecerá sempre o seu mal para com o próximo.... Por isso, o amor ao próximo deve primeiro impedi-lo de pecar contra ele, ele deve combater a indelicadeza.... , depois o caminho para praticar o amor ao próximo não estará longe. Pois a centelha do amor está dentro dele e também se acenderá facilmente se a pessoa for de boa vontade.... o que ele prova quando se abstém de todas as ações pecaminosas contra o seu próximo e assim quer protegê-lo de todo tipo de mal. Então já não é longe para lhe prestar serviços de amor, porque ele se coloca no lugar do próximo que está em necessidade e agora também o quer ajudar..... O bem e o mal, o certo e o errado, devem ser conscientemente separados.... combater um, lutar pelo outro.... Então o caminho não é mais longe para a atividade desinteressada do amor, pois então o ser humano é de boa vontade e agirá de acordo com a vontade de Deus.... ele vai agir, pensar e falar de acordo com os mandamentos do amor a Deus e ao seu próximo...._>Amém