• Back

VELIKI PETAK....

Isusovo Raspeće i Njegova smrt na Križu su bili mučni preko svake mjere.... I kada bi vama ljudima ova patnja trebala biti objelodanjena, tako da bi je mogli pojmiti, vi bi zasigurno skončali od užasa i ne bi mogli shvatiti da je Jedan Čovjek mogao podnijeti toliku mjeru. Ali, to je bila Snaga Ljubavi Koja je tako podnosila za bližnje, koji su bili u okovima Sotone i On ih je želio osloboditi od tog ropstva. Čovjek Isus je vidio, zahvaljujući svom visokom stupnju Ljubavi, neizmjernu patnju cijelog čovječanstva pod vlašću Sotone. I On se na ovo sažalio, tako da je želio sve preuzeti na Sebe, samo da smanji patnje ljudima i da im oslobodi Put prema njihovom Nebeskom Ocu, Kojeg su jednom dobrovoljno napustili, zbog čega su pali u ruke protivnika. On je znao za beskrajno veliki grijeh otpadništva od Boga, kao što je On također znao da ljudi nikada nisu bili u stanju dati naknadu za te grijehe. I stoga je ova nesposobnost značila također vječnu odvojenost od Boga, od Oca, iz Kojeg su jednom proizašli kao djeca u najvećem savršenstvu. U Njegovoj beskrajnoj Ljubavi za Boga i također za palu braću, On ih je nastojao iznova ujediniti i Bio je spreman za to platiti najvišu cijenu.... ostvariti Djelo Otkupljenja na Križu kao Otkupiteljsku Žrtvu za veliku krivnju jednom palih. No, Čovjek Isus je sklonio Jednu Dušu iz Kraljevstva Svjetla.... Ali, Ona je morala u Obliku slabog Čovjeka ostvariti Djelo Otkupljenja grijeha, što je značilo da veličina krivnje nije bila srazmjerna količini muka i patnji koje bi jedan čovjek bio u stanju podnijeti, i ljudsko tijelo nikada ne bi moglo izdržati što je Čovjek Isus preuzeo na Sebe, da On također nije imao na raspolaganju, putem Njegove iznimno velike Ljubavi, mjeru Snage Koja Ga je učinila sposobnim umrijeti najbolnijom smrću na Križu, nakon neizmjernih patnji i boli, koje bi za svakog drugog čovjeka već bile dovoljne da mu oduzmu zemaljski život. Ali, Isus je želio patiti zbog ljudi, i Snaga Njegove Ljubavi se održala do samoga kraja.... Ali patnja je bila nemjerljiva i neshvatljiva za vas ljude, i jedino iz razloga što je Ljubav ponudila ovu Žrtvu, Bog je to prihvatio, i On je dozvolio da na nevinog, bezgrješnog Čovjeka, navale mučitelji, kao Sotonini poslanici i nanesu Mu uvijek nove Boli i Ozljede, kako bi povećali Njegove Patnje. To je bio doista Čin najvećeg Milosrđa, Kojeg jedino objašnjava činjenica da je Isus također vidio strašnu duhovnu bijedu kojoj su ljudi išli ususret, i On ih je želio izbaviti od tog jada. Zemaljski život će jednom završiti, ali duhovni život se nastavlja i On je predvidio ovaj duhovni život u svoj njegovoj muci i vezanosti. On je znao da tome više nije bilo spasa, da se ljudi sami nisu mogli spasiti, da je najprije trebao biti plaćen veliki dug (krivnja), za što sami ljudi nisu bili sposobni.... I ovo znanje Ga je potaklo na Njegov Plan Spasenja sa svim njegovim Bolima i Patnjama, sa svim strahovima i najgorčim Mukama i smrću na Križu. Isus je otišao u smrt potpuno svjesno, i upravo je ovo znanje unaprijed, još mnogostruko povećalo Njegovu Patnju, jer je On kao Čovjek morao trpjeti iste strahove i boli, tako da nije imao nikakvo ublažavanje putem Njegovog Božanstva.... Jer prisustvo Boga u Njemu nije utvrđivalo Njegovu volju, koja je do kraja trebala potpuno slobodna odlučiti, što je koštalo baš najgorčih borbi i prevladavanja, prije nego je bio učinjen posljednji Čin Djela Otkupljenja.... Ali, On je dobio bitku, On je dobrovoljno dao Svoj Život na Križu, jer je sve do kraja imao Moć da sve odvrati od Sebe, ali više nije koristio tu Moć, nego je trpio i umro pod užasnim bolovima, kako bi ostvario Djelo Otkupljenja.... da čovječanstvo pred Bogom iznova pomiri (iskupi) i oslobodi im Put do Oca, koji im je do tada bio zatvoren; jer je Isusova Ljubav za Njegovu palu braću bila beskrajna i ova Ljubav je uzela sve na Sebe, da im donese pomoć, da ih Otkupi od grijeha i smrti.

AMEN

Good Friday....

A caminhada de Jesus na cruz e a Sua morte na cruz foram dolorosas para além das medidas.... E se esse sofrimento se tornasse tão óbvio para vocês, humanos, que pudessem agarrá-lo, vocês verdadeiramente pereceriam de horror e seriam incapazes de compreender que um ser humano poderia suportar tal medida. Mas foi a força do amor que suportou tais coisas para os seres humanos que estavam sob a escravidão de Satanás e que Ele queria libertar dessa escravidão. O homem Jesus, em virtude do Seu alto grau de amor, viu o imensurável sofrimento de toda a humanidade sob o domínio de Satanás. E isso teve piedade dEle, para que Ele quisesse tomar tudo sobre Si, a fim de reduzir o sofrimento das pessoas e abrir o caminho para o seu Pai celestial, de quem uma vez deixaram voluntariamente e, portanto, caíram nas mãos do adversário. Ele sabia sobre o pecado infinitamente grande da apostasia de Deus, mas assim como Ele também sabia que as pessoas nunca foram capazes de fazer satisfação por esses pecados. E assim essa incapacidade também significava uma separação eterna de Deus, do Pai, como filhos de Quem eles haviam surgido uma vez na mais alta perfeição. Em Seu infinito amor por Deus e também pelos irmãos caídos Ele procurou reuni-los e estava disposto a pagar o preço mais alto por isso.... para oferecer o ato de Salvação na cruz como sacrifício de expiação pela grande culpa dos outrora caídos. Mas o homem Jesus continha uma alma do reino da luz.... Mas esta alma, na forma de um ser humano fraco, tinha de realizar a obra de redenção da culpa, o que significava que a magnitude da culpa era desproporcional ao grau de tormento e sofrimento que um ser humano era capaz de suportar, e um corpo humano nunca teria sido capaz de a suportar, O que o ser humano Jesus tomou sobre Si mesmo não teve, através do Seu amor maior que grande, também teve uma medida de força à Sua disposição que lhe permitiu morrer na cruz a morte mais agonizante depois de imenso sofrimento e dor diante da qual teria sido suficiente para qualquer outro ser humano tirar a sua vida terrena. Mas Jesus queria sofrer pelo bem das pessoas, e a força do Seu amor durou até ao fim.... Mas o sofrimento era imensurável e incompreensível para vocês humanos, e somente porque o amor ofereceu este sacrifício, Deus o aceitou, e Ele permitiu que os algozes atacassem um ser humano puro e sem pecado como emissários de Satanás e lhe infligissem dores e feridas sempre novas, a fim de aumentar o Seu sofrimento. Foi realmente um ato de máxima misericórdia que só pode ser explicado pelo fato de que Jesus também viu as terríveis dificuldades espirituais que as pessoas estavam enfrentando e quis redimi-las dessa adversidade. A vida terrena terminará uma vez, mas a vida espiritual continuará, e Ele ignorou esta vida espiritual em toda a sua agonia e escravidão. Ele sabia que não havia mais salvação dela, que as próprias pessoas não podiam se salvar dela, que a grande dívida tinha que ser paga primeiro, o que as próprias pessoas eram incapazes de fazer..... E esse conhecimento moveu-o ao Seu plano de redenção com todos os seus tormentos e sofrimentos, com todo o medo e o mais amargo sofrimento e morte na cruz. Jesus foi para a Sua morte muito conscientemente, e precisamente o conhecimento prévio aumentou o Seu sofrimento muitas vezes, porque como ser humano Ele teve que suportar os mesmos medos e dores e assim não teve nenhuma redução deles através da Sua divindade.... Pois a presença de Deus Nele não tinha determinado a Sua vontade, que tinha que decidir completamente livremente até o fim, o que custou as lutas mais amargas e a superação antes que o último ato do ato de Salvação acontecesse. Mas Ele tinha passado a batalha, Ele deu voluntariamente a Sua vida na cruz, pois Ele tinha o poder de desviar tudo de Si mesmo até o fim, mas Ele não mais usou esse poder, mas sofreu e morreu em dor excruciante a fim de realizar o ato de Salvação.... a fim de redimir novamente a humanidade perante Deus e abrir-lhe o caminho para o Pai, que até então estava fechado para ela.... Porque o amor de Jesus pelos seus irmãos caídos era infinito e este amor tomou tudo sobre si para lhes trazer ajuda, para os redimir do pecado e da morte...._>Amém