• Back

ČIN ZAČEĆA UDALJENIH OD BOGA JE UZROK NEVJEROVANJA....

Svaki misaoni čovjek bi trebao doći do spoznaje da bi relativno kratkotrajno zemaljsko postojanje bilo bez smisla i svrhe, ako bi baš jedino u ovom kratkom vremenu postojalo „ja“ čovjeka.... ako bi sa trenutkom rođenja bio njegov početak, a sa časom smrti njegov kraj.... On bi morao.... ako priznaje Stvoritelja.... smatrati Ovoga za vrlo uskogrudnoga, Koji samo iz hira omogućuje da nastanu bića, zbog ništavnih zemaljskih briga i radosti. Ili bi on morao.... ako sebe smatra tek jednim proizvoljno nastalim proizvodom prirode.... sebe upitati, zbog čega su njemu svojstveni razum i slobodna volja. Jer, takve misli bi dopustile da mu se učini dvojbenim da je samo jedan takav proizvoljni proizvod prirode. Kroz razum i slobodnu volju, čovjek se razlikuje od svih drugih prirodnih stvorenja. On bi zbog toga mogao zaključiti da postoji jedan stvaralački Duh, Koji jednako tako posjeduje razum i slobodnu volju.... stoga mudrost i snagu. A, ako bi došao na tu pomisao, onda bi on također pokušao dokučiti smisao i svrhu svoga zemaljskog postojanja, i ne bi se zadovoljio pretpostavkom da je bio stvoren jedino zbog samog zemaljskog života. Do ovog zaključka bi mogao stići svaki čovjek kroz jednostavno promišljanje, ako on nije već stekao ovu spoznaju i vjeruje u Boga Ljubavi, mudrosti i svemoći, iz Kojeg je on sam proizašao. Ali, mnogi ljudi su začeti u krajnjoj udaljenosti od Boga.... od ljudi koji u sebi nisu zapalili iskru Ljubavi, koja bi im dala svjetlo da su još potpuno u vlasti Božjeg protivnika, i sada usađuju njihovo protu-Božansko uvjerenje također i u dijete, koje je protiv volje od njih doneseno na svijet, i ova duša, okružena najgušćim ovojima, odrasta bez svjetla i bez Ljubavi. Doduše, nije uvijek potrebno da je biće djeteta sukladno onome od roditelja, u njemu se također može utjeloviti jedna duša koja svjesno prihvaća borbu sa prijetnjama ovoga svijeta.... ali skoro uvijek se stav (nazor) roditelja prenosi na njihovu djecu, i onda na svijet dolaze ljudi koji se smatraju jedino proizvoljno nastalim proizvodima prirode, i nemaju nikakvu vezu sa Onim, Koji je i za njihovo nastajanje najprije dao Svoj pristanak, jer je volja i ovih roditelja slobodna, te njihove prirodne osobine objašnjavaju porijeklo onih u djece. Ali, iznova ni ovoj djeci ne nedostaje sposobnost razmišljanja i slobodna volja.... tako da i za ove ljude postoji put da izađu iz tame na svjetlo.... Također i ovi ljudi u sebi imaju Božju Ljubavnu iskricu, i njima je također moguće ovu zapaliti. I njima također pritječu Božanske milosti.... Ali, ovi ljudi uistinu borave u najvećoj tami, oni vide svrhu njihovog života jedino u samom zemaljskom životu, vjeruju da nestaju sa momentom smrti, te ne prepoznaju i ne žele prepoznati (priznati) nikakvu Moć iznad njih, jer oni ne koriste ni dar razumijevanja, ne pomišljaju niti jednom u ozbiljnoj volji proniknuti Istinu, inače bi bezuvjetno došli do drugačijeg mišljenja. I tako se iz ovoga može vidjeti, da je čin začeća oružje protivnika, koje mu često donosi pobjedu u borbi za ljudske duše, jer on potiče ljude na neograničeno čulno uživanje, i on ne nailazi na nikakav otpor. Ljudi se neobuzdano daju jedni drugima, ali ne u Ljubavi, nego jedino u senzualnoj uzbuđenosti, koja rijetko omogućava začeće nekoj drugačijoj osim mračnoj duši, a ova tama skoro uvijek dolazi do izražaja u tome da nedostaju svi preduvjeti za vjeru.... što je namjera protivnika. Ali, također arogancija (nadmenost) može zasjeniti dušu u kojoj je podloga za spoznaju već bila prisutna, kada se razum u oholosti drži sposobnim proniknuti čak i najveće tajne.... Onda je protivnik postigao svoj cilj, da učini čovjeka nepovjerljivim, i zbuni njegove misli.

AMEN

Acto de procreación lejos de Dios una ocasión para la incredulidad....

Cada persona pensante tendría que llegar a la conclusión de que una existencia relativamente corta en la tierra sería inútil y sin sentido si el “yo” de la persona solo existiera este corto espacio de tiempo.... si comienza con el momento del nacimiento y llegaría a su fin a la hora de la muerte....

Tendría que.... si reconoce a un Creador.... verlo como muy mezquino, que solo permite que los seres surjan por un capricho para preocupaciones y alegrías terrenales triviales. O tendría que.... si solo se considera a sí mismo como un producto de la naturaleza creado arbitrariamente.... preguntarse por qué la comprensión y el libre albedrío son inherentes en él. Porque tales pensamientos le harían dudar de que él fuera un producto tan arbitrario de la naturaleza.

Los seres humanos se diferencian de todas las demás creaciones naturales por su comprensión y su libre albedrio. Por tanto, podría concluir que hay un Espíritu creativo que también tiene comprensión y libre albedrío.... es decir, sabiduría y poder.

Y si hubiera llegado a este pensamiento, entonces también buscaría estudiar a fondo el significado y el propósito de su existencia terrenal y no estaría satisfecho con la suposición de que fue creado solo por el bien de la vida terrenal. Toda persona podría llegar a este resultado simplemente pensando, si aún no ha adquirido este conocimiento y cree en un Dios de amor, sabiduría y omnipotencia, de Quien él mismo ha emergido.

Pero muchas personas son concebidas en la distancia más extrema de Dios.... por personas que no encienden ni una chispa de amor en sí mismos que les da luz, quienes todavía están completamente en el poder del oponente de Dios y ahora implantan su actitud anti-divina en el niño también, que es traído al mundo por ellos contra su voluntad y cuya alma, rodeada de los sobres más ajustados, crece sin luz y sin amor.

Es cierto que la naturaleza de un niño no siempre tiene que responder a la de sus padres, también puede encarnarse en él un alma que asume conscientemente la lucha contra los peligros de este mundo.... pero sobre todo las actitudes de los padres se transmiten a sus hijos, y luego vienen personas al mundo que solo se consideran a sí mismos como productos creados arbitrariamente de la naturaleza y que no tienen conexión alguna con Aquel, Quien también dio su consentimiento para su surgimiento, porque la voluntad de esos padres también es libre y su naturalidad justifica el nacimiento de niños.

Pero incluso a esos niños no les falta de capacidad de pensar y el libre albedrío.... de modo que también hay un camino para que esas personas salgan de la oscuridad de la luz.... y de Dios esas personas también tienen la chispa del amor en ellas, y también es posible que la enciendan. Y las gracias divinas también fluyen hacia ellas....

Pero estas personas realmente viven en la mayor oscuridad, que ven su propósito de la vida solo en la vida terrenal, que piensan que han pasado con el momento de la muerte y que no quieren conocer ni reconocer ningún poder sobre sí mismas, porque esos tampoco usan el don de la mente, ni siquiera piensan seriamente en estudiar a fondo la verdad, de lo contraria llegarían irrevocablemente a otro pensamiento.

Y así también se puede ver de esto que el acto de procreación es un arma del oponente, que a menudo le trae la victoria en la lucha por las almas de los hombres, porque lleva a los hombres a un disfrute sensual irrestricto. Las personas se complacen sin restricciones, pero no en el amor, sino solo en una intoxicación sensual, que rara vez permite la generación de un alma que no sea un alma oscuro y que esta oscuridad se expresa principalmente en el hecho de que faltan todos los requisitos previos para la fe.... lo que es la intención del oponente.

Pero la arrogancia también puede oscurecer un alma en la que los cimientos del conocimiento ya estaban allí, cuando la mente, con arrogancia, se considera capaz de sondear hasta los mayores secretos.... Entonces el oponente también ha logrado su objetivo, a hacer la gente incrédula y confundir sus pensamientos....

Amén