• Back

SLOBODNA VOLJA ISKLJUCUJE DOKAZ VJERE....

Nitko ne može biti prisiljen vjerovati; posljedicno tome nemoguce je za Božanska otkrovenja [[ (recimo ove Objave) ]] da budu dana na takav nacin da se ona ne mogu dvojbiti. Ali ona mogu biti prepoznata kao Božanska otkrovenja od strane nekoga sa ozbiljnom voljom da razumije, tko prema tome ima jedan sasvim otvorenog-uma stav i ozbiljno ih ispita. Medutim, kada bi ljudima bio dan nepobitan dokaz da im se obratio Bog Osobno, njihove misli i namjere bi ovim dokazom bile odredene.... stoga bi to iskljucilo slobodnu odluku volje koja je, medutim, svrha i cilj života na Zemlji. Bilo bi doista lagano za Boga govoriti ljudima na takav nacin da oni više ne bi bili u stanju dvojbiti Njegovo postojanje, ali u tom slucaju svrha zemaljskog života bi bila promašena, jer deifikacija bica [[ (tj. postajanje djetetom Božjim) ]] je jedan cin slobodne volje, otud slobodna volja mora ostati nepovrediva, a ovo iskljucuje svaki apsolutni dokaz. Medutim, moguce je unatoc tome za svaku osobu priskrbiti njegovo vlastito unutarnje uvjerenje, jer cim je njegova volja odabrala Boga tako što mu svjesno želi pristupiti, Bog Osobno ce mu dati dokaz Njegove Ljubavi, mudrosti i svemoci.... On ce njemu ocitovati Sebe na nacin da on više ne može dvojbiti i sretan je u svezi ovog stecenog shvacanja. Ali milost Božjeg ocitovanja [[ (tj. objavljivanja Njegovog postojanja) ]] je podarena svakoj osobi.... Ipak svaka osoba ju ne vrednuje [[ (procjenjuje) ]] te postiže shvacanje. Samo stvaranje je vec ocitovanje Boga, i ono samo bi vec moglo služiti ljudskom bicu kao živi dokaz, ono bi njega moglo uvjeriti o vjecnom Stvaralackom Duhu Koji Sebe ocituje kroz ovo stvaranje [[ (Rimljanima 1:19, 20) ]]. Ali cak ni stvaranje ne smije biti na-vjeru-prisiljavajuci dokaz.... To je zašto ljudsko bice može takoder pokušati potkrijepiti dokazima pojavak stvaranja na drugaciji nacin.... što ce on zasigurno uciniti po vrlini njegove slobodne volje ako sebe izolira od Boga zbog njegove protivne volje i anti-Božanske prirode. Ova osoba ne može vjerovati buduci on to ne želi. A dati takvoj osobi nepobitan dokaz bi samo prisililo njegovu volju i vjera stecena na taj nacin bi bila potpuno beskorisna.

Razlicita mišljenja ce uvijek postojati u svijetu, to jest, medu ljudima ove Zemlje, buduci nemaju svi ljudi istu volju i svi oni ne vrednuju na isti nacin blagoslove koji teku ka njima. Ali svaki pojedinac prije ili kasnije ima priliku provesti vrijeme ozbiljno promišljajuci o Sili sa Kojom je povezan kroz život-ocuvajuci upliv snage.... On ima priliku izvuci poredenje izmedu sebe i stvari koje je On stvorio.... i izmedu njega i Onog Koji ga je stvorio. On može doci do zakljucka da ‘Bog’ Koji je stvorio sve ne može biti zanijekan i da njegovo vlastito postojanje pruža dokaz o ovom Bogu. Onda ce on biti sposoban graditi na ovoj unutarnjoj uvjerenosti i takoder smatrati Božanska otkrovenja mogucima i naknadno živjeti njegov život u skladu sa ovim otkrovenjima, što ce uvijek rezultirati u njegovom rastuce blistavom shvacanju i prema tome u neospornoj vjeri cak bez dokaza. Ljudska volja ne smije biti narušena ako ce njegov napredak na Zemlji biti uspješan, tako da ce on deificirati sebe i biti sposoban napustiti ovu Zemlju kao slobodno bice puno snage i svjetla. Medutim, volja treba biti stimulirana kako bi bila preusmjerena u ispravnom pravcu.... A ovo se dogada kroz blagoslove.... kroz sudbonosne dogadaje, kroz specificne doživljaje, tako što se ureduje susret ljudi sa drugacijim smjerom razmišljanja.... i s vremena na vrijeme sa dostavom Božanskih otkrovenja. I ako se ljudsko bice otvoreno ne opire ovim blagoslovima oni mogu imati pozitivne ucinke, i postoji mogucnost za promjenu volje u ljudskom bicu, da on nece odbaciti sve što mu je ranije izgledalo nevjerojatno, da ce on razmisliti u svezi toga.... ako je dobre volje.... da njegove misli mogu biti vodene ispravno bez prisile. Ljudsko bice jedino treba shvatiti da je on slab i malen i nesposoban dokuciti sve jedino sa njegovim razumom. Osjecaj njegove vlastite slabosti i nedostatka znanja ga može nagnati spram Sile koju on više ne može zanijekati kako je iznad njega. Ali svatko tko smatra sebe upucenim, tko precjenjuje njegov razum, nece nikada doci do Istine i mudrosti, jer on sebe ne otvara za Silu Koja bi ga željela prožeti buduci on sebe izolira od Nje. Ljudsko bice mora sebe podrediti ovoj Sili njegovom vlastitom slobodnom voljom, jedino onda ce on shvatiti odnos kojeg ima sa ovom Silom i on ce znati što on jest, što je bio i što treba iznova postati.

AMEN

De wilsvrijheid schakelt bewijzen om te geloven uit

Geen mens kan gedwongen worden om te geloven, om welke reden het onmogelijk is dat goddelijke openbaringen zo gegeven worden dat er niet aan getwijfeld kan worden. Maar ze zijn als goddelijke openbaringen te herkennen door hem, die de ernstige wil heeft - verlicht te worden - die zich dus geheel onvooringenomen wat dat betreft instelt en oprecht onderzoekt. Werd echter de mensen een onweerlegbaar bewijs gegeven dat zij door GOD Zelf aangesproken worden, dan zou ook hun denken en willen door dat bewijs bepaald worden - dus een vrije wilsbeslissing uitschakelen, die echter zin en doel van het aardse leven is.

Het zou waarlijk voor GOD niet moeilijk zijn de mensen zo aan te spreken dat zij Zijn bestaan niet meer zouden kunnen betwijfelen, maar dan zou de doelstelling van het leven zijn nagelaten, want de vergoddelijking van het geschapen wezen is een daad van de vrije wil, daarom moet deze onaangetast blijven en sluit dit, om die reden een absoluut bewijs uit. Maar toch is het voor ieder mens mogelijk zichzelf de innerlijke overtuiging te verschaffen - want zodra zijn wil aanvankelijk voor GOD gekozen heeft, doordat hij bewust met HEM in contact zou willen treden, geeft GOD hem zelf blijken van Zijn Liefde, Wijsheid en Almacht. HIJ openbaart Zich dan Zelf aan hem op een wijze dat hij niet meer twijfelen kan en gelukkig is met het verkregen inzicht.

De genade van GOD's openbaringen valt ieder mens ten deel, doch niet ieder mens gebruikt haar ook - en komt zo tot inzicht. De schepping zelf is reeds een openbaring van GOD en die alleen al kon de mens als een levend bewijs dienen - ze zou hem kunnen overtuigen van een eeuwige scheppende GEEST, DIE Zich door deze schepping openbaart. Maar ook de schepping mag geen dwingend bewijs zijn om te geloven. Daarom kan de mens ook het ontstaan van de schepping op 'n andere manier trachten te funderen, wat hij ook doen zal krachtens zijn vrije wil als hij zichzelf isoleert van GOD door een weerspannig willen en een innerlijk dat tegen GOD gericht is.

Deze mens kan dus niet geloven omdat hij niet geloven wil. En zo iemand een onweerlegbaar bewijs te geven zou zijn wil alleen maar dwang opleggen, en het zo verkregen geloof zou dan helemaal doelloos zijn. En daarom zullen er in de wereld, d.w.z onder de mensen van deze aarde steeds verschillende meningen zijn, omdat de mensen niet allen van gelijke wil zijn en alle niet de genaden die hen toestromen op dezelfde manier gebruiken.

Maar voor ieder persoonlijk bestaat er de mogelijkheid zich eenmaal ernstig bezig te houden met gedachten aan een Macht, met WIE hij zelf in verbinding staat door de toevoer van kracht - die hem in het leven houdt. De mogelijkheid bestaat dat hij een vergelijking trekt tussen zichzelf en de door hem gemaakte dingen; tussen zichzelf en HEM, DIE hem liet ontstaan. Hij kan dan tot het inzicht komen dat een "GOD" niet te loochenen valt - DIE alles geschapen heeft - en dat zijn eigen bestaan hem deze GOD bewijst. _En dan kan hij ook verder voortbouwen op deze overtuiging en nu ook de openbaringen van GOD voor mogelijk houden - en zijn leven ook overeenkomstig deze openbaringen leiden - wat hem ook een steeds duidelijker inzicht zal opleveren - en zo ook een geloof vrij van twijfel - ook zonder bewijzen.

De wil van de mens mag dus niet aangetast worden, als de weg over de aarde hem succes zal opleveren, dat hij zich vergoddelijkt en als een vrij wezen van deze aarde kan heengaan. Maar de wil moet aangespoord worden zich in de goede richting te bewegen, en dat geschiedt door genaden - door noodlottige gebeurtenissen - door bijzondere belevenissen - door het samenbrengen van mensen met verschillende denkrichtingen - en van tijd tot tijd ook door het doen toekomen van goddelijke openbaringen.

En stelt de mens zich niet duidelijk weerspannig op tegenover deze genaden, dan kunnen ze ook een positieve uitwerking hebben - en dan is zo de mogelijkheid gegeven dat de wil verandert, dat de mens niet alles afwijst wat hem tevoren ongeloofwaardig leek, dat dus zijn gedachten er zich mee bezighouden en met een goede wil ook juist geleid kunnen worden, zonder dwang.

De mens moet maar een ding inzien: dat hij zwak en klein is - en niet met zijn verstand alleen alles kan doorgronden. Het gevoel van eigen zwakheid en gebrek aan kennis en inzicht kan hem drijven naar de Macht, DIE hij als boven zich staand nu niet meer loochenen kan.

Wie zich zelf echter wijs waant, wie zijn verstand te hoog aanslaat, zal nimmer tot waarheid en wijsheid komen. Want hij verleent de kracht die hem zou willen doorstromen geen toegang, omdat hij zichzelf van haar isoleert. In vrije wil moet de mens zich aan deze Macht onderwerpen, dan pas zal hij inzien hoe hij zelf tegenover deze Macht staat en hij zal weten wat hij is, wat hij was - en wat hij weer moet worden.

Amen