• Back

ODGOVOR NA PITANJA O PREDNOSTIMA SVJETLOSNIH DUŠA.... - I U SVEZI BEZGREŠNOG ZAČEĆA....

Želim vam pomoći u svoj zemaljskoj i duhovnoj nevolji tako da vjerujete u Moju ljubav, u Moju mudrost i silu .... jer Ja vas ljubim, Moje žive tvorevine, beskonačno, i također želim zadobiti vašu ljubav.... Ja znam za vašu nevolju i također kako ju dokončati, i Ja imam snage/moći to i napraviti. Ja rado demonstriram Moju ljubav, mudrost i snagu djeci koja se okreću k njihovom Ocu i sa povjerenjem Mu se obraćaju za Njegovu obzirnost i pomoć. Ja želim eliminirati vašu zemaljsku i duhovnu nevolju, pa ipak povremeno Ja zahtjevam vaše strpljenje u zemaljskoj nevolji jer jedino Ja znam zašto vam se to dogodilo. Ali ja ću je maknuti od vas....

Međutim, svatko tko doživljava duhovnu nevolju neće morati čekati dugo, jer čim Me zazove da Mu se posvetim Ja ću već biti voljan pomoći. Duhovna nevolja se sastoji od sljedećeg: psihološke slabosti, time umanjene volje, duhovne tame i neprestano pojavljujućih sumnji.... duhovna nevolja je aktivnost i utjecaj Mojeg neprijatelja (Sotone), koji se vrlo često posebice usuđuje ščepati one koji su već Moji Vlastiti i koje on želi vratiti nazad pod svoju kontrolu.... I sve dok ljudsko biće živi na Zemlji on će pokušati izvršiti njegov utjecaj, namjeravajući ga opet i iznova oslabiti. Pa ipak čim Mi se čovjek okrene on će zamijeniti Mojeg neprijatelja, i Ja ću Mojoj snazi dopustiti da teče i dati čovjeku svjetlo i percepciju, Ja ću ispuniti njegov zahtjev da odvratim njegovu duhovnu nevolju....

Trebate znati kako je namjera Mojeg neprijatelja utrnuti blistavo zračenje svjetla istine koje prodire svugdje i rastjeruje mračni predio gdje je jedino Moj neprijatelj sposoban djelovati. Tako će on pokušati utrnuti svjetlo. On će željeti baciti sjene preko njega time što će u čovjeku podizati dvojbena pitanja i na taj način namjeravati zamračiti svjetlo svijesti. Ali Ja neću dozvoliti ovo potonje; umjesto toga, Moje svjetlo istine odgore će zasjati dolje još blistavije, i svjetlo koje je htio pomračiti će osvijetliti noć čak još više.... i gdjegod sjena i dalje postoji nju će proždrijeti od Mene proizlazeće sve-prožimajuće svjetlo, jer ništa mračno ne može izdržati ovo svjetlo.... i otud će vam ‘Samo Vječno Svjetlo’ proglasiti:

Vi koji živite na Zemlji.... baš kao svi duhovi koji su jednom živjeli zemaljski život kao ljudsko biće.... vi ste ‘jednom pali duhovi’, sa nekoliko izuzetaka; jer svjetlosna bića sebe također utjelovljuju na ovoj Zemlji. Tako bića iz kraljevstva svjetla silaze k vama ljudima kako bi vam pomogli u ozbiljnoj duhovnoj nevolji. Vi stoga morate praviti razliku između duhova koji su otpali od Boga i izvornih duhova koji su ostali s Bogom.... prijašnji se nalaze u ponoru kao sljedbenici Mojeg neprijatelja a potonji ostaju sa Mnom u svom savršenstvu. Nadalje, morate praviti razliku između bića u kojima se i dalje nalazi [[riječ je ovdje: u kojima je usidrena]] neprijateljeva volja i onih koja su već ušla u Moju volju ali još nisu usavršena i prema tome su i dalje predmetom njegovog utjecaja. I onda ćete biti u stanju razumjeti da potonjima treba pomoći budući su oni preslabi da bi se oduprijeli njegovom utjecaju. Stoga će vam misija ovih svjetlosnih bića, koja također dobrovoljno sebe utjelovljuju na Zemlji kako bi im pomogli, biti razjašnjena. I onda ćete takođe razumjeti misiju ljudskog bića Isusa .... Koji je, kao takvo svjetlosno biće, želio ostvariti misiju izbavljenja koja je porazila silu Mojeg neprijatelja....

Svi su bili djeca Moje ljubavi.... pala bića baš kao i oni koji su ostali sa Mnom, ali bića nisu ostala ista, ona su sada postala drugačija.... oni su bili radijantna/sjajna i mračna bića koja nisu mogli ostati zajedno u istim sferama. I tako su ‘kraljevstvo svjetla’ i ‘kraljevstvo tame’ postali prebivališta za ta bića različitih priroda. I nikakav most nije postojao između ta dva carstva do dolaska Isusa, jednog od Mojih pre-ostalih anđeoskih duhova, Koji je želio i uspio u premošćavanju te udaljenosti kroz jedinstveni čin samilosti. Bića koja su jednom bila izgubila njihovo savršenstvo uslijed njihovog buntovništva protv Mene su zahtjevala nekoga da im pomogne, budući su sami po sebi bili preslabi premda je veza bila uspostavljena, jer Moj neprijatelj (Sotona) je također imao veliku moć koju je također bio sposoban koristiti protiv njegovih ranijih sljedbenika. Ali bića koja su ostala sa Mnom su također bila snažna, budući su oni neprestano dozvoljavali da budu prožeti snagom Moje ljubavi.... Time bi snaga ne-palog anđeoskog duha bila potpuno dovoljna kako bi se ostvarila pobjeda nad Mojim neprijateljem i da se od njega izbave njegovi sljedbenici.... Ipak to je proturječilo Mojem zakonu vječnog reda, s obzirom da bi slobodna volja bića koji su jednom sljedili Mojeg neprijatelja bila zanemarena/ignorirana, i takva jedna postignuta pobjeda bi onemogućila bićima da postanu savršeni.

Posljedično tome, morao je biti pronađen drugi put.... ‘Ljubav’ je morala podnijeti žrtvu, i na svakom je palom biću morala biti odluka da se okoristi ovom žrtvom, time da želi da je ona također bila podnešena/izvršena za njega.... Ali jedino ljudsko biće može ponuditi žrtvu; biće svjetla može doista imati volju sebe žrtvovati, ali u tom slučaju ono tu žrtvu mora izvršiti kao ljudsko biće, jer biće svjetla je nesposobno patiti i također ima toliko puno snage na svojem raspolaganju da je u stanju sve napraviti.

Ljudsko je biće, međutim, slabo, nesavršeno biće i osjetljivo je na patnju i mučenje, koje mora sakupiti ogromnu količinu snage volje kada ono dobrovoljno prihvati patnje i mučenja kako bi nešto postignulo, ne za sebe već za svoje bližne, i koje želi udijeliti njegovu ljubav bijednoj ljudskoj rasi.... Ono mora prinjeti žrtvu za svoja bližnja ljudska bića kao ‘tek ljudsko biće’ .... Ono mora biti sposobno patiti i umrijeti....

I tako ćete razumjeti da ljudskom biću zvanom Isus nije bilo dozvoljeno demonstrirati ikakve prednosti koje bi Ga karakterizirale kao izvanrednu osobu, premda je Njegova duša bila svjetlosni duh .... Iako ona nije prošla kroz stvaranje poput duša ljudskih bića, pale braće; unatoč tome, ova duša, kada je ušla u tijelo od mesa.... koje je, poput tijela drugih ljudi, bilo s/na-kupina nezrelih duhovnih supstanci, time također podložna istim osjećajima, stremljenjima i strastima.... je morala naučiti prevladati ove kao Isus ljudsko biće tijekom Njegovog zemaljskog života. Jer je Njegova misija, pored spasenja .... iskupljenja najteže krivnje grijeha.... bila ljudima primjerom ukazati jedini način života koji bi im garantirao povratak k Meni (Ivan 14:6). Na taj način, ako bi se od ljudi koji su bili potpuno neadekvatni, slabi i zarobljeni od strane strasti tražilo nešto napraviti njima bi bilo moguće ostvariti ovaj zahtjev.... A ako je čovjek Isus želio služiti kao primjer On je morao biti baš poput Njegovih bližnjih ljudskih bića (Hebrejima 2:17; 4:15).

Njegovo izvanredno porijeklo, poput onog utjelovljenih svjetlosnih bića na Zemlji koja žele biti od pomoći ljudima, u nikojem slučaju ne pretpostavlja neobične sposobnosti ili prednosti koje bi zahtjevale manje oštru/striktnu borbu sa sobom samim kako bi se na taj način sjedinio sa Mnom na Zemlji, što je cilj i zadatak svakog ljudskog bića na Zemlji za koje je čovjek Isus ukazao primjerom da se ono može ostvariti. Sve prednosti koje je Isus imao kao duh svjetla je On odložio prije Njegovog utjelovljenja kao ljudsko biće, ili Njegovo djelo ne bi bilo ono što jeste; žrtva podnešena iz ljubavi, čiji blagoslov svim ljudima treba koristiti.... Ali niti se ikad može negirati kako je ‘Bog Osobno’ podnio/izvršio ovu žrtvu budući je odlučujući činbenik bila ljubav koja je tako prožela ljudsko biće Isusa da Sam tako Ja bio sposoban biti u Njemu nakon što je On, kao ljudsko biće, sebe dobrovoljno oblikovao tako da Sam se Ja mogao nastaniti u Njemu, da je postao posuda za Mene i tako je On onda posjedovao snagu i svjetlo u izobilju.... što je opet postupak koji se nije mogao odviti jedino u Isusu ljudskom biću nego kojeg svi ljudi trebaju i jesu u stanju postići pošto oni sada imaju pomoć kroz Božanskog Iskupitelja Isusa Krista.... pošto je zahvaljujući Njegovom činu Spasenja kao ljudsko biće On zadobio jednu količinu milosti koja je sada dostupna svakom čovjeku.... I svatko tko se okoristi njome će također ostvariti svoj cilj. On će se također sjediniti sa Mnom na Zemlji, on će biti u stanju primiti svjetlo i snagu bez ograničenja....

Unatoč tome, vi ćete nastaviti primate razjašnjenje, jer sve dok se u vama pojavljuju pitanja također je nužno priskrbiti vam ispravan odgovor. I što više iskreno žudite za ovim odgovorom skorije ćete ga primiti.

Duše koje evoluiraju [[postepeno se uzdižu]] iz bezdana mogu očekivati, kao posljednju etapu njihovog razvoja na Zemlji, da će biti utjelovljene kao ljudsko biće, onda će proces razvoja biti kompletiran i duša će ući u duhovno carstvo, neovisno o tome kako je oblikovana kada odbaci svoju fizičku čauru. Otud te duše nastavljaju/prosljeđuju u skladu sa Božanskim redom, one sebe oslobađaju od tvrde materije posredstvom služenja i polako se uzdižu.... Svjetlosne duše utjelovljene na Zemlji, međutim, jedino silaze na Zemlju u svrhu misije, one se odmah nastanjuju u ljudskom tijelu ali one onda doista putuju njihovom zemaljskom stazom poput svake druge osobe i time su također predmetom prirodnog zakona te se jednako tako moraju boriti/naprezati na Zemlji.... Njihova izvanjska čaura [[= tijelo od mesa]] će pred njih postavljati iste zahtjeve, budući je sastavljena od i dalje potpuno nesavršenih duhovnih supstanci, od sićušnih dijelića duše jednom palog prvotnog duha koji je i dalje u potpunom protivljenju [[ili ‘potpuno suprotstavljen’]] Bogu a koje najprije moraju biti umirene i promijenjene od strane duše, što je uvijek borba/napor. Duša nije svjesna svojeg ranijeg svjetlosnog stanja, zemaljsko tijelo je prouzročilo njezino vlastito zamračenje, jedino će se ljubav uzdići skorije i intenzivnije/silnije u takvoj osobi i također brže/ranije raspršiti tamu....

Duša odgore će također uvijek okrenuti svoje oči nagore prema Bogu, Kojeg vrlo brzo nauči prepoznati. Takva duša obično neće trebati dugo vremena da bi sebe ujedinila sa Božanskom iskrom unutar sebe, koja na nju lako može izvršiti utjecaj i onda će duh i duša pokuša(va)ti i uspjeti izvršiti utjecaj također na njihovu izvanjsku čauru. Ipak, činjenica da duša putuje stazom kroz Zemlju je uvijek povezana sa podrazumijevajućom činjenicom da se duša mora boriti, budući ona neprestano mora prevladavati prepreke u ovom zemaljsko-materijalnom svijetu kako bi postigla duhovni cilj.

Time slijedi da se ni jedna duša nije u stanju uzdignuti bez boli, čak ni svjetlosna duša, pošto se na početku svojeg utjelovljenja morala spustiti u bezdan, u stanje neznanja, ograničenja i slabosti.... Ovo dakle uvijek treba biti uzeto u obzir kada se pretpostavlja kako je zemaljski život utjelovljenog svjetlosnog bića lagan. Zemaljsko tijelo jeste i ostaje jaram za dušu sve dok ga ona ne napusti.

A ipak čak i tijelo se još može razlikovati. Tijelo može i dalje biti ogrezlo u grijeh, time i dalje utjelovljavati unutar sebe puno Luciferovog ako je rođeno iz grijeha, ako su ljudi koji stvaraju novi život jedino kontrolirani sotonskim karakteristikama. I onda opet, biće, novo-probuđeno u život, može dugovati svoj život urgiranju ljubavi u dvoje ljudi, prevladavajuće dobri instinkti su prema tome također ušli u ovo biće, i na taj način će izvanjska čaura biti prikladne naravi.... Ona će nositi puno ‘genetskog make-upa’ unutar sebe i više ili manje će se morati boriti teško u zemaljskom životu i stoga će također pristići do svojeg cilja sa više ili manje poteškoće .... Ipak postojanje ni jednog ljudskog bića nije lišeno borbe .... Zemaljski život svjetlosnog bića je u stvari vrlo često izuzetno težak, pošto duša nesvjesno doživljava svoj ostanak u zemalljskom svijetu kao mučenje i, poradi svoje misilje, često također prihvaća vrlo mukotrpnu zemaljsku sudbinu.

Proces stvaranja/začeća je sada, zbog Adamovog neuspjeha, neblagoslovljen, jer on nije korespondirao sa voljom Boga, Koji je prvom ljudskom biću želio dati Njegove blagoslove u pravo vrijeme.... Lucifer je sudjelovao u rađanju ljudi, i on se isto tako nikad neće odreći ovog prava (koje mu je bilo podareno kroz Adamovu volju).... On će uvijek sudjelovati u nastajanju novog života, čak ako ga stupanj ljudske ljubavi može držati nesposobnim djelovati do te točke da je Božja zaštita spram njega zatražena.... I sada ćete vi razumjeti kako se Bog Osobno, međutim, suprotstavlja Njegovom neprijatelju, kada On stvara tjelesnu čauru za Sebe za koju želi da Ga posjeduje jednog dana i koja Mu treba poslužiti kao boravište već u vrijeme rođenja. Jer Bog Osobno se nikad neće sjediniti sa Njegovim neprijateljem i Njegovom aktivnošću.... I isto tako On neće dozvoliti prirodnom nositelju Njegove čaure (tijela) da bude zauzeta/zarobljena od strane Njegovog neprijatelja.... Jer On, Bog i Stvoritelj od vječnosti, Koji je sve doveo u postojanje, Koji je svemu odredio svrhu i sudbinu, uistinu ima snagu/moć postaviti izvan Sebe (eksternalizirati) sve što hoće.... tako će za Njega zasigurno biti moguće stvoriti ljudsko biće van zakonskog reda začinjanja (Ivan 1:20); i biti će za Njega doista moguće držati Njegovog neprijatelja na udaljenosti (tako da ne može djelovati) sve dok se Njegova volja ne ostvari....

Jer Bog se jedino sklanja unutar čistog omotača/zaklona, On se neće ujediniti sa nečim nečistim.... što, međutim, ne isključuje da je ljudsko biće u ovom kraljevstvu nesavršenstva, u kraljevstvu koje pripada Njegovom neprijatelju, unatoč tome podložno/predmetom nasrtaja i da njegov zemaljski napredak prema tome nije manje napaćen i pun sukoba poput onog u njegovih bližnjih ljudskih bića. Jer bez borbe ne bi bilo pobjede.... Božji je neprijatelj, međutim, morao biti poražen, i Isus je doista vojevao najtežu borbu koja je ikada bila vođena na Zemlji.. i On je u njoj pobijedio kao ljudsko biće, ne kao Bog.

AMEN

Respondendo a perguntas sobre a imaculada concepção e preferência de almas leves....

Em cada adversidade terrena e espiritual eu estarei ao teu lado para que acredites no Meu amor, na Minha sabedoria e poder.... Pois eu te amo, Minhas criaturas, infinitamente, e também quero ganhar o teu amor.... Eu sei da sua adversidade e também como ela pode ser remediada, e possuo o poder para remediá-la. E com que prazer demonstro o Meu amor, sabedoria e poder aos filhos que se voltam para o Pai e confiantemente Lhe peço que se lembre deles e os ajude. Eu quero tirar de você a adversidade terrena e espiritual, mas na adversidade terrena às vezes exijo a sua paciência, porque só eu sei por que tinha que vir sobre você. Mas eu vou tirar de você.... Mas qualquer pessoa em dificuldade espiritual não terá de esperar muito, pois se apenas Me chama para me lembrar dele, já estou disposto a ajudar. A adversidade espiritual é: fraqueza de alma, vontade assim enfraquecida, escuridão de espírito e dúvida recorrente.... A adversidade espiritual é a actividade e influência do meu adversário, que muitas vezes se aproxima precisamente daquelas pessoas que já são minhas e que ele gostaria de reconquistar sob o seu controlo.... E enquanto o Homem viver na Terra, ele tentará exercer a sua influência e, uma e outra vez, quer enfraquecê-lo. No entanto, assim que o ser humano se volta para Mim, ele o desloca, e eu deixo a Minha força transbordar e trago luz e conhecimento ao ser humano, eu cumpro o seu pedido para evitar a adversidade espiritual.... Você deve saber que Meu adversário está interessado em extinguir a luz da verdade que irrompe por toda parte com seu brilho brilhante e afasta a escuridão, em cuja área somente Meu adversário pode trabalhar. Assim ele vai tentar apagar a luz. Ele vai querer espalhar sombras sobre ela sussurrando perguntas duvidosas às pessoas e tentando assim diminuir a luz da realização. Mas eu não vou permitir este último, em vez disso Minha luz da verdade vai brilhar mais, e a luz que ele tentou obscurecer vai brilhar mais para a noite.... E onde ainda há uma sombra, ela será consumida pela luz radiante de Mim, pois nesta luz nada pode existir que seja escuro.... E assim, a "Luz Eterna" vos anunciará:

Você que vive na terra.... assim como todos os seres espirituais que já passaram uma vez pela vida terrena como seres humanos.... vós sois "espíritos outrora caídos", com poucas exceções; pois os seres de luz também se encarnam nesta terra. Assim, os seres descem a vós, humanos, do reino da luz, a fim de ajudar-vos nas profundas adversidades espirituais. Portanto, você deve diferenciar entre os espíritos originais que se afastaram de Deus e aqueles que permaneceram com Deus.... os primeiros estão no abismo como seguidores do meu adversário e os segundos permaneceram comigo em toda a perfeição. Tendes de distinguir ainda mais entre seres que ainda carregam dentro de si a vontade do adversário e seres que já entraram na Minha vontade, mas que ainda não estão aperfeiçoados e, portanto, ainda expostos à sua influência. E então você também será capaz de entender que estes últimos têm que ser ajudados porque são muito fracos diante da sua influência. Assim você também será capaz de compreender a missão daqueles seres de luz que voluntariamente se encarnam no Éden para ajudá-los. E então você também entenderá a missão do homem Jesus.... que, como um ser de luz, queria realizar um trabalho de resgate que quebrou o poder do meu adversário.... (19.10.1956) Todos eram filhos do Meu amor.... tanto os seres caídos como os que permaneceram comigo, mas estes seres não permaneceram os mesmos, agora tinham se tornado diferentes.... eles eram seres radiantes e sem luz que também não podiam habitar nas mesmas esferas. E assim o "reino da luz" e o "reino das trevas" tinham se tornado a morada desses seres de diferentes tipos. E não havia ponte entre esses dois reinos até a descida de Jesus, um espírito angélico que permaneceu comigo, que quis construir essa ponte e o fez através de uma obra única de misericórdia. Os seres que uma vez perderam a sua perfeição devido à sua rebelião contra Mim precisavam de um ajudante, porque eram demasiado fracos por si mesmos, mesmo que uma ponte tivesse sido construída, porque o meu adversário também tinha à sua disposição uma grande força que podia usar para com os seus antigos seguidores. Mas os seres que ficaram comigo também eram poderosos porque se deixavam constantemente permear pela Minha força de amor.... Assim, a força de um espírito anjo não caído teria sido totalmente suficiente para alcançar a vitória sobre o meu adversário e para afastar dele os seus seguidores.... Mas tal contradizia a Minha lei de ordem eterna, porque então o livre arbítrio teria passado despercebido a todos os seres que uma vez seguiram voluntariamente o Meu adversário, e tal vitória teria impedido os seres de se aperfeiçoarem a si próprios. Portanto, um caminho diferente teve que ser procurado.... O "amor" tinha que fazer um sacrifício, e cada ser caído tinha que ser livre para fazer uso desse sacrifício, e assim querer que ele tivesse sido feito para ele também.... No entanto, só um ser humano pode fazer um sacrifício; um ser de luz pode certamente ter a vontade de se sacrificar a si mesmo, mas então tem que fazer o sacrifício como ser humano, porque como ser de luz não pode sofrer e também tem tanta força à sua disposição que tudo é possível para ele. Um ser humano, porém, é um ser fraco, deficiente, sensível ao sofrimento e ao tormento e que agora tem de reunir uma quantidade excessiva de força de vontade se tomar voluntariamente o sofrimento e o tormento sobre si próprio para alcançar algo não para si próprio, mas para os seus semelhantes, que gostaria de conceder o seu amor a pessoas infelizes.... Teve de fazer um sacrifício como "mero ser humano" pelos seus semelhantes.... Tinha de ser capaz de sofrer e morrer.... E assim você entenderá agora que o homem Jesus não foi autorizado a ter nenhum mérito que O marcasse como um ser humano de uma espécie excepcional, mesmo que Sua alma fosse um espírito de luz.... Embora não tivesse passado pela criação como as almas dos seres humanos, os irmãos caídos, essa alma, quando assumiu o corpo de carne.... que, como os corpos de outras pessoas, era um conglomerado de substâncias espirituais imaturas, estava, portanto, também cheia dos mesmos sentimentos, anseios e paixões que o homem Jesus devia aprender a superar durante a sua vida terrena. Para Sua missão, além da redenção...., a redenção da mais séria culpa do pecado.... foi exemplificar às pessoas a vida que só a mim garantiu o seu retorno. Portanto, se algo era exigido de pessoas completamente inadequadas, fracas e apaixonadas, também tinha de ser possível realizar essa exigência.... E se o homem que Jesus queria servir de exemplo, então Ele tinha que ser exatamente como os Seus semelhantes. Sua origem incomum, assim como a dos seres leves encarnados na Terra que querem ajudar as pessoas, de modo algum sugere capacidades ou méritos incomuns que teriam exigido uma batalha menos dura consigo mesmo para assim encontrar a unidade comigo na Terra, que é o objetivo e a tarefa de todo ser humano na Terra e para a qual o homem Jesus deu o exemplo de que ela pode ser alcançada. Tudo o que Jesus tinha de antemão como espírito de luz Ele deu antes da Sua encarnação como ser humano, senão a Sua obra não poderia ter sido o que é: um sacrifício feito por amor, cuja bênção foi destinada a ser dada a todas as pessoas.... Mas também nunca se pode negar que "o próprio Deus" fez esse sacrifício, porque o amor foi o fator determinante que encheu o ser humano Jesus de tal maneira que Eu mesmo pude estar Nele depois que Ele se moldou como um ser humano de sua livre vontade, de tal maneira que pude me abrigar Nele, que Ele se tornou um receptáculo para Mim e assim Ele agora possuía força e luz em abundância..... novamente um processo que poderia não só ter lugar no ser humano Jesus mas que todas as pessoas devem e podem realizar em si mesmas, porque agora têm ajuda no divino Redentor Jesus Cristo.... porque como ser humano Ele adquiriu uma medida de graça através do Seu acto de Salvação que agora é acessível a todo o ser humano.... E quem fizer uso dela também alcançará o objetivo. Ele também encontrará a união comigo na Terra, ele poderá receber luz e força ilimitadas.... (20/10/1956) No entanto, ainda lhe serão prestados mais esclarecimentos, pois enquanto ainda surgirem dúvidas em si, também será necessário dar-lhe a resposta certa. E quanto mais intensamente desejares esta resposta, mais depressa ela te chegará: As almas que se desenvolvem a partir do abismo têm que esperar a encarnação como ser humano como o último estágio do seu desenvolvimento na Terra, então o curso do desenvolvimento na Terra está terminado e a alma entra no reino espiritual, não importa como ela seja moldada quando se desfaz da sua cobertura física. Estas almas, portanto, percorrem o caminho de acordo com a ordem divina, redimem-se da matéria dura através do serviço e, no entanto, ascendem lentamente à altura.... Contudo, as almas de luz encarnadas na Terra só descem à Terra com o propósito de uma missão, portanto, elas se movem imediatamente para o corpo humano a fim de então também percorrer o caminho na Terra como qualquer outro ser humano e, portanto, também estar sujeito a todas as leis da natureza e também ter que lutar na Terra.... Assim, sua casca exterior lhes fará as mesmas exigências, porque é composta de substâncias espirituais ainda completamente não desenvolvidas, de partículas da alma de um espírito original outrora caído, que ainda permanece em completa oposição a Deus e que a alma primeiro tem de acalmar e transformar, custe o que custar. A alma não está consciente do seu estado anterior de luz, o corpo terreno irá causar-lhe o mesmo escurecimento, só o amor se acenderá mais rápido e mais forte em tal pessoa e assim também afastará a escuridão mais rapidamente.... Uma alma vinda de cima também virará sempre os olhos para cima, para Deus, a quem aprenderá a reconhecer muito rapidamente. Tal alma geralmente não precisa de tanto tempo que se una com a centelha divina em si mesma, que agora pode facilmente influenciá-la e agora espírito e alma também tentam influenciar sua casca exterior, e isto com sucesso. Agora o fato de a alma percorrer o curso da Terra está sempre ligado com o fato evidente de que a alma tem que lutar porque tem que superar constantemente os obstáculos neste mundo terreno-material para alcançar o objetivo espiritual. Assim, nenhuma alma pode subir sem dificuldade, nem mesmo uma alma de luz, porque no início da sua encarnação entrou no abismo, num estado de ignorância, de escravidão e fraqueza.... Isto deve, portanto, ser sempre levado em consideração quando o curso terreno de um ser de luz encarnado é considerado como correspondentemente mais fácil. O corpo terreno é e permanece um grilho para a alma até que ela o abandone. E ainda assim o corpo também pode ser diferente. A carne ainda pode estar profundamente em pecado, portanto ainda tem muito do luciférico nele, quando nasce do pecado, quando apenas qualidades satânicas dominam as pessoas, que produzem uma nova vida. E mais uma vez, um ser recém-desperto para a vida pode dever a sua vida ao impulso de amor de duas pessoas, por isso os bons impulsos também podem ter fluido predominantemente para dentro desse ser, e assim a concha exterior também será de uma natureza correspondente.... Ela carregará grande parte do "material genético" dentro de si e, portanto, terá que lutar mais ou menos duramente na vida terrena e, portanto, também atingir o objetivo mais ou menos facilmente.... Mas a existência de nenhum ser humano na Terra é sem luta.... E muitas vezes a vida terrena de um ser de luz é extraordinariamente difícil porque a alma sente inconscientemente a permanência no mundo terreno como um tormento e muitas vezes assume para si uma existência terrena muito difícil por causa da sua missão. O processo de procriação é um processo sem bênção devido ao fracasso de Adão, pois não correspondeu à vontade de Deus, que quis dar Sua bênção ao primeiro casal humano no momento certo. Lúcifer esteve envolvido na procriação de seres humanos, e nunca renunciará ao seu direito (concedido a ele pela vontade de Adão)..... Ele estará sempre envolvido na criação de uma nova vida, mesmo que o grau de amor das pessoas possa resistir-lhe até um certo limite e a proteção de Deus será solicitada contra ele.... E agora também será compreensível para você que o próprio Deus, entretanto, resista ao Seu adversário quando Ele cria uma concha física para Si mesmo, da qual Ele quer se apoderar e que já deveria servi-lo como uma morada ao nascer. Pois o próprio Deus nunca se unirá ao seu adversário em sua atividade.... E da mesma forma Ele não permitirá que o portador natural desta sua capa seja apreendido pelo seu adversário.... Pois Ele, o Deus e Criador desde a eternidade, que tudo trouxe à existência, que tudo atribuiu ao seu propósito e destino, tem verdadeiramente o poder de trazer de Si mesmo tudo o que Ele quer.... assim também será possível para Ele trazer um ser humano à existência sem o ato legal da procriação; e também será verdadeiramente possível para Ele manter o seu adversário afastado até que a sua vontade seja feita.... Porque Deus só se esconde em pura concha, Ele não se une com algo impuro.... que, no entanto, não exclui o fato de que o ser humano esteja exposto a todas as opressões neste reino de imperfeição, no reino que pertence ao seu adversário, e que sua vida terrena não seja, portanto, menos dolorosa e cheia de luta do que a de seus semelhantes. Pois sem luta também não pode haver vitória.... Mas o adversário de Deus teve de ser derrotado, e Jesus passou verdadeiramente a batalha mais difícil jamais travada na Terra.... e Ele passou-o como um ser humano, não como Deus....

>Amém