• Back

Other translations:

STVARANJE ČOVJEKA.... PRVI GRIJEH

Beskrajno dugo vrijeme je bilo potrebno palom duhovnom za njegov razvoj prema gore, i beskrajno dugo vrijeme je bilo potrebno Mojim pojedinačnim kreacijama, koje su se istovremeno sa u njima fiksiranim duhovnim elementima morale razviti, kako bi u sebe primile sve zrelije duhovno. Uvijek su iznova bile stvarane nove forme i uvijek nanovo je tim formama bilo dano određenje.

Dakle, zemaljsko stvaranje nije nastalo u trenu, već su prošli beskrajno dugi vremenski periodi, dok duhovno u svim stupnjevima zrelosti nije pronašlo sebi odgovarajuću formu, jer je sve više rastuća zrelost zahtjevala uvijek nove kreacije koje bi ga mogle prihvatiti. Ali sve dok je duhovno bilo pod zakonom prisile, Moja stvaralačka djelatnost se sastojala u stvaranju Zemlje kao stanice za sazrijevanje jako nisko palog duhovnog, koje je time trebalo dostići zrelost, i koja bi vezanom duhovnom vratila slobodnu volju, koju je nekoć zloupotrijebilo.

Tako da je onda morala biti stvorena i jedna vanjska forma za to sazrelo duhovno, kako bi u toj formi ponovo moglo isprobati svoju slobodnu volju. To djelo stvaranja je bio čovjek, koji se od svih ranije stvorenih kreacija razlikovao utoliko što je pored slobodne volje bio obdaren razumom i racionalnošću.... sposobnošću razmišljanja, svjesnošću o svome Ja i sposobnošću jezične razmjene sa svojim bližnjima, jer je suživot pružao nužne preduslove za ispit volje.

Vanjska forma čovjeka je bila prisutna već u zadnjim stupnjevima prisilnog stanja i bila je određena za prijem bezbrojnih sazrelih duševnih supstanci, međutim ta bića su još djelovala u stanju prisile, kao što je to zahtijevao prirodni zakon i time nisu bila odgovorna za svoje postupke.... ona su u manjoj mjeri bila sposobna razmišljati, međutim kao djela stvaranaja su služila poput posuda za skupljanje onog kroz beskrajno dugo razvojno vrijeme sazrelog duhovnog, koje je za to duhovno bilo oblikovano od strane Moje mudrosti i ljubavi.

Ali ljudima mogu biti nazvana samo ona živa bića koja su bila u posjedu slobodne volje, razuma i Ja-svjesnosti.... i tek tada je započeo plan produhovljavanja tih bića.... koji je zahtjevao da ta bića.... ljudi.... budu naučavani od Mene.... koji svoju sposobnost razmišljanja, svoj razum i slobodnu volju trebaju koristiti s obzirom na Moje podučavanje i koja uz pomoć svoje slobodne volje mogu živjeti i stvarati na zemlji.... koja se mogu oblikovati u Bogove, ali koja mogu postupati i skroz nasuprotno Mojim poukama i Mojoj volji vraćajući se u dubinu iz koje su se bili izdigli.

Stvorio sam čovjeka.... duhovnom koje se nalazilo na određenom stupnju zrelosti sam dao sam vanjski kalup, koji je opet odgovarao Mojoj mudrosti i Mojoj ljubavi kao i zadatku koji je čovjek sada imao za ispuniti. Kalup je tek onda postao živim bićem kada se u njemu nastanilo duhovno.... kompozicija bezbrojnih duševnih čestica, koja je sada kao 'duša' oživljavala kalup. Jer duhovno je neprestano djelujuća sila i bila je prilikom ranijih stadija, tokom beskrajno dugog razvojnog procesa fiksirana i nesposobna za neometanu aktivnost; ali u zadnjoj vanjskoj formi, u čovjeku, ponovo može biti aktivna. Može razviti svoju vlastitu snagu i može je uz pomoć sjedinjenja sa Mnom beskrajno umnožavati.

Prvim ljudima je Moja sila bila dana neograničeno; bili su opremljeni na neobičan način, jer im je njihov probni život na Zemlji trebao služiti tome da kao potpuno produhovljeni napuste svoj zemaljski omotač i vrate se kao prâva djeca u očinsku kuću. Međutim, morao im je biti postavljen ispit volje, koji sam zahtjevao od svakog stvorenog bića; prolazak prvih ljudi na ovom ispitu svim sljedećim ljudima bi omogućio lakše postizavanje cilja.... (1.11.1953.)

U prvim ljudima sam Si stvorio bića koja su i pored svoje nedostatnosti.... znači nesavršenosti, kao posljedice otpadništva od Mene.... mogla doći do spoznaje Mene, koja su se sâma kao stvorenja spoznavala.... koja su dakle svojom mogućnošću razmišljanja i svojom slobodnom voljom mogla prepoznati i vršiti Moju volju. Stvorio sam Si stvorenja/bića kojima sam i pored rastojanja od Mene mogao biti razumljiv, koja su mogla pojmiti Moju Riječ i na koja je ona mogla djelovati, što je prije, u stanju fiksirane volje bilo nemoguće.

Dakle čovjek je bio prvo zemaljsko djelo stvaranja koje je u sebi nosilo palog pra-duha i koje je tome pra-duhu trebalo pomoći i da se vrati u svoje izvorno stanje, kako bi opet kao slobodno duhovno u vječnom jedinstvu sa Mnom moglo stvarati i djelovati. To je bio zadatak prvog stvorenog čovjeka, i to će do kraja i ostati zadaća svih ljudi, do potpunog produhovljenja svega pâloga.

Bio je to ne pre-teški ispit volje, koji je prvi čovjek imao za proći. Ali pri ovom ispitu je i Mome protivniku morala biti pružena prilika da na njega utječe.... i tom utjecaju je čovjek podlegao.... po drugi put se odmetnuo od Mene, i to je bio prvi grijeh na ovoj zemlji.... grijeh s kojim je čovječanstvo upoznato, iako o nekadašnjem otpadanju duhovnog od Mene ništa ne zna.... a tek to razjašnjava sve.... jer prvi čovjek ne bi mogao pasti, da je bio prvo stvorenje iz Mene koje bi moralo biti u punom posjedu snage i svjetla, pošto iz Mene može proizaći samo savršeno. Jer tada na njega ne bi mogla utjecati nasuprotna sila.

Razlog njegovog pada je u prijašnjem otpadanju duhova i time u nepotpunoj zrelosti čovječje duše, koja se mogla, ali ne i morala pokazati. Čovjek je doduše imao razum i slobodnu volju i zbog toga je morao i snositi odgovornost za svoju dušu.... i tako je čovjek morao ispaštati za svoju krivicu.

Moj protivnik je zadržao vlast nad -u kao čovjeku utjelovljenim- duhovnim, a to za svakog čovjeka znači mukotrpan, uz borbu i muku vezan životni put sa ciljem svoga oslobađanja iz njegove vlasti.... cilj koji čovjek i može dostići, jer je Isus Krist ljudskom rodu oslabljenom Adamovim padom pritekao u pomoć, čime je oslobađanje omogućeno svakome tko Ga spozna kao Božjeg Sina i Spasitelja svijeta i tko Ga voljno slijedi.

Prvi čovjek je mogao izgraditi most kojim bi svi njegovi potomci mogli dospjeti k Meni.... ali kako je pao, čovječanstvo je moralo ostati još dugo u Satanovom ropstvu, sve dok nije došao Izbavitelj, dok Isus Krist nije sišao na zemlju, kako bi izgradio most prema duhovnom carstvu Svojom patnjom i umiranjem.... Svojom smrću na križu.... (2.11.1953.)

Odluka volje koja je bila zahtjevana od Moga prvostvorenoga bića.... Lucifera.... nikako se ne može smatrati zapovjeđu, više je stvorenju bilo potpuno slobodno ostavljeno da svoju volju okrene na jednu stranu, i smjer njegove volje je bio utemeljen jedino u njegovoj potrebi za vlašću i samovladom. Ono je bilo svjesno da je proizašlo iz Mene, ali je i vjerovalo kako bi moglo sâmo vladati, jer Me nije vidjelo. Spoznavalo Me je kao svoj izvor, ali Me nije htjelo priznati.... a tu volju nisam Ja usadio u biće, nego je ono samo svoju od Mene mu poklonjenu volju tako izokrenilo.

To je bila razlika između prvog Luciferovog pada i prvog grijeha prvog čovjeka.... koji je u sebi još nosio izvrnutu volju, i zbog toga sam mu Ja i dao zapovijed, koju nije trebao prekršiti.... zapovijed, koju je lako mogao (p)održati, samo da na njega nije djelovao suprotni duh, koji je na njega imao snažan utjecaj, jer je ovaj u stvari još bio njegov udio.... jer još uvijek nije bio povratio savršenstvo, koje bi onemogućilo pad.

Savršen čovjek ne bi mogao pasti, što će reći, ne bi bio sposoban pogaziti tu zapovijed, jer bi savršeno duhovno u čovjeku njega spriječilo od bilo kakvog Bogu-suprotnog djelovanja.... ali stvaranje čovjeka je bila tek posljedica pada Lucifera i njegove pratnje, jer inače Ja uistinu ne bi imao potrebu, onome od Mene u život pozvanom duhovnom davati izvanjsku formu kao omotač. Ali ljudska forma je već sadržavala palo duhovno, i time je čovjek Adam već bio opterećen prijašnjim grijehom, koji je mogao odbiti, samo da je ispoštovao Moju zapovjed.

Bilo bi mu moguće iskorijeniti nasljednu krivicu.... ali njegov pad je opet usporio povratak palog duhovnog nazad k Meni i to za beskrajno vrijeme, što je međutim omogućeno putem djela spasenja čovjeka Isusa, Koji je bez ijedne zapovijedi od Moje strane učinio ono što je čovjek Adam trebao učiniti.... potpuno 'ući u Moju volju' i putem života ljubavi ponovo se na zemlji spojiti sa Mnom kako bi dospio u potpuni posjed moći i svjetla.

AMEN

Translator

La creación del hombre.... El pecado original....

El espíritu caído necesita un tiempo interminable para su desarrollo hacia arriba y un tiempo interminable necesitan también Mis creaciones, que igualmente tenían que desarrollarse con el espíritu atado para poder albergar un espíritu cada vez más maduro. Cada vez se crearon nuevas formas y se destinaron a ellas cada vez otra determinación.... La creación terrestre no surgió en un momento sino fueron épocas largas hasta que lo espiritual encontraba su forma exterior adecuado a su desarrollo espiritual, porque el desarrollo subiendo necesita cada vez nuevas formas que lo pueden albergar. Pero mientras lo espiritual se mueve en el orden forzado, es decir en Mi tarea creativa: La creación de la tierra como estación del desarrollo para lo espiritual caído más bajo, que debería encontrar una madurez en el espíritu atado que devolvió la voluntad libre que antes había maltratado....

Pero ahora se tuvo que crear también una forma exterior para el espíritu listo en su desarrollo para que pudiera experimentar otra vez a su voluntad libre.... Y eso fue la creación del humano que se distinguía a todas otras creaciones anteriores que aparte de su voluntad libre podía también ejercer con entendimiento y razón.... con una capacidad mental, con la conciencia de sí mismo y con la capacidad de poder intercambiarse con lenguajes con sus semejantes, porque la convivencia fue la base necesaria para la aprobación de su voluntad. Esa forma humana ya existía como último estado forzado como recipiente para sustancias de almas incontables, pero estos seres actuaban todavía forzados según el orden natural y no fueron responsables de sus actos.... solo fueron capaces de una manera muy reducida en su pensar, pero igualmente creaciones como recipientes para un tiempo interminable de desarrollo de espíritus listos, que Mi sabiduría y amor había formado para estos espíritus.

Como hombres se hablaba de aquellos que estuvieron en posición de la voluntad libre, del entendimiento y de la conciencia de sí mismos....

Y solamente ahora empieza el plan de la espiritualización de aquellas criaturas....

que estos seres.... los hombres.... fueron enseñados por Mi.... para usar su capacidad de pensar, su entendimiento y su voluntad libre según Mis enseñanzas y que ahora podían vivir por la fuerza su voluntad libre y crear por el mundo.... que se podían formar como dioses o ejercer totalmente en contra de Mis enseñanzas y contra Mi voluntad para volver a las profundidades de los que habían subido.... Yo he creado este hombre.... Yo di una forma exterior a lo espiritual según su desarrollo que correspondía otra vez a Mi sabiduría y Mi amor también a la tarea que tenía que cumplir el hombre ahora.... La forma exterior se forma como un ser en el momento en que lo espiritual lo acogió como domicilio.... La suma de partículas incontables, que ahora como “alma” dió vida a la forma. Porque lo espiritual es una fuerza trabajando constantemente y fue atado durante los estados anteriores y el desarrollo eternamente largo e incapaz para una tarea incontrolable; pero en la última forma exterior como humano, será capaz de actuar libremente. Puede desarrollar su propia fuerza y multiplicarla con la unión ilimitada conmigo.... Al primer hombre se había dado Mi fuerza; fueron capaces de manera extraordinaria e ilimitada, porque su vida de prueba en la tierra debería guiarlos a dejar atrás a sus fundas terrestres para ser completamente espirituales para volver otra vez como hijos auténticos a la casa paterna.... Pero se tuvo que enfrentar con la prueba de la voluntad que pido Yo a cualquier ser creado; la aprobación de esa prueba por los primeros hombres pudiese haberlo hecho fácil de conseguir para todos los hombres siguientes.... (1 de noviembre 1953) En los primeros hombres Me había creado seres, que a parte de su deficiencia...., es decir como consecuencia de su caída obtuvieron la imperfección.... pero que pudieron llegar al reconocimiento Mio, que pudieron reconocerse a sí mismos como criaturas.... que pudieron conocer a través de su capacidad de pensar y la voluntad libre a Mi voluntad y realizarla....

Me había creado seres con los que pude comunicarme a pesar de su distancia, que escucharon Mi palabra y que dejaron que surta efecto y que anteriormente en el estado forzoso fue imposible.... El hombre fue la primera obra de creación terrestre que llevaba un espíritu del origen caído por dentro y ayuda ahora a ese espíritu volver a su estado original para poder vivir y trabajar como espíritu libre en unión eterna conmigo.... Esa fue la determinación del primer hombre creado, y será la tarea para toda la humanidad hasta el final, hasta la espiritualización completa de todos los caídos.... El primer hombre tenía una prueba de voluntad bastante fácil.... Pero para esa prueba se tuvo que admitir también la posibilidad de la influencia por Mi adversario....

Y a esa influencia se sometió el hombre.... Caía una segunda vez y fue el primer pecado original en esa tierra.... el pecado original de que la humanidad sabe aunque no sepa nada de la primera caída del espíritu.... Pero aquella explica todo.... Porque el primer hombre no habría podido caer si hubiera sido la primera criatura salido de Mi que hubiera tenido la plena fuerza y luz, porque de Mi solo estoy creando seres con toda perfección. Porque en aquel entonces no existía todavía la fuerza contraria que hubiera influido en él. La explicación de su caída se tiene que buscar en aquel pecado original de los espíritus y por eso en la madurez no completada del alma humano, que se podía haber aprobado, pero no tiene que hacerlo.... El hombre tenía la mente y la voluntad libre y por eso tenía responsabilidad sobre su alma.... Y por eso el hombre tiene que expiar su culpa.... Mi adversario llevaba el poder sobre lo espiritual incorporado como hombre y eso significa una vida terrenal penosa con luchas y sufrimientos para cada uno con el reto de huir de su poder.... Un reto que también puede conseguir el hombre, porque Jesucristo vino a ayudar al hombre debilitado por el pecado original de Adán y garantiza la salvación para aquellos que le aceptaban como hijo de Dios y salvador del mundo y le siguen voluntariamente.... El primer hombre hubiera podido construir el puente en el cual hubieran podido seguir todos los primogénitos.... pero como caí, la humanidad tenía que estar permanecer por mucho tiempo más en la esclavitud de Satanas, hasta que vino el salvador, hasta que Jesucristo bajó a la tierra para montar un puente al reino espritual por su sufrimiento y muerte.... por su muerte en la cruz.... (2 de noviembre 1953) La decisión de la voluntad reclamada, del primer ser creado.... de Lucifer, no debió ser visto como una oferta, sino a ese ser la opción fue totalmente libre de cambiar su voluntad a cualquier dirección, y su voluntad incluía solamente el anhelo por el poder y basada en la dominación única. Fue bien consciente de haber salido de Mi, pero se pensaba de poder gobernar solo, porque no Me vio.... Me conoció como su origen, pero no me quiso aceptar.... Pero no fui Yo la que implanté esa voluntad, sino la criatura misma había cambiado la voluntad libre regalada por Mi.... Es la diferencia entre la primera caída de Lucifer y el pecado original del primer hombre.... porque él llevaba todavía la voluntad cambiada dentro de sí mismo y por eso le hice una oferta a que no cambiará el otro lado.... una oferta que hubiera podido cumplir fácilmente si no hubiera influido el espíritu contrario en él, y que tenía mucha influencia en el hombre porque era una parte de él.... porque no había logrado todavía la perfección que hubiera hecho imposible una caída. Un hombre creado con perfección no hubiera podido caer, es decir no hubiera sido capaz de sobrepasar ese mandamiento, porque lo espiritual perfecto en él le hubiera retenido de un acto contraído a Dios.... Pero la creación del hombre ha sido la consecuencia de la caída de Lucifer y de sus seguidores, porque seguramente no tuve que darle una forma exterior a los espíritus llamados a la vida por Mi. Pero la forma conllevaba lo espiritual caído y así el hombre Adán ya fue cargado con ese pecado anterior que hubiera repelerlo si hubiera atendido a Mi mandamiento.... Siempre hubiera sido posible eliminar al pecado del origen...

Su caída aplazaba la vuelta de los espíritus caídos hacia Mí otra vez por eternidades, pero fue posible por la obra de salvación del hombre Jesucristo, que lo hizo sin una mandamiento Mío y que debería haberlo hecho el hombre Adán.... someterse por completo a Mi voluntad y juntarse conmigo durante la vida terrestre y obtener otra vez la plenitud de la fuerza y luz....

Amén

Translator