• Back

STAV NEUPUĆENIH I OBMANUTIH LJUDI SPRAM ISTINE....

Teško je prosvijetliti ljude sve dok su oni uvjereni kako poznaju Istinu. Potpuno neobaviještena osoba će rado prihvatiti znanje koje mu je ponuđeno, i ako se pokaže da ga ono prosvjetljuje ono će ga usrećiti. Teško je uvjeriti nekoga da on razmišlja neispravno ako vjeruje za sebe kako već zna Istinu, a čak je još teže njemu prenijeti drugačiju duhovnu informaciju, budući se on drži prijašnjeg i jedino je prijemčiv za drugo znanje kada počinje dvojbiti. I stoga, vi uvijek možete prepoznati među vašim bližnjim ljudskim bićima one koji su potpuno bez vjere i žive čisto zemaljski život, i one koji smatraju sebe religioznima, koji čak gorljivo podupiru njihovu vjeru a ipak brane nešto što je daleko od Istine.

Prijašnji su u većini i, zbog njihove totalne nevjere, u groznoj nedaći jer ne traže kontakt sa svijetom koji je njihov dom baš kao i njihov cilj, dok će vjernici sebe i dalje zaokupiti sa duhovnim predmetima unatoč pogrešnim učenjima i obmanjujućim gledištima koja jedino trebaju biti ispravljena, i njima će često biti ponuđena prilika za ovo na Zemlji baš kao i u onostranom, ipak smjer njihovih misli je uvijek određen njihovom slobodnom voljom. Ali kompletnim nevjernicima bi trebala biti ponuđena duhovna informacija, oni bi trebali biti motivirani o njoj razmišljati, stvarnost duhovnog svijeta bi im najprije trebala biti učinjena mogućom, i oni također mogu biti pridobijeni ako im je duhovno znanje predstavljeno inteligentno.

Što je više osoba sebe udaljila od crkvenog vjerovanja, to je teže uvesti ga u crkvene doktrine, čak ako se one i podudaraju sa Istinom.... Ipak na neki način se svakoj osobi treba pristupiti, jedino što je potrebno opsežno znanje za pridobiti takve ljude, koje na kraju ipak vodi tamo gdje Bog može biti pronađen.... Ovi ljudi moraju naučiti vjerovati putem promišljanja, i onda će oni postići vrloduboku, živu vjeru ako ozbiljno žele Istinu. Jer njihovo vjerovanje ne treba uvijek prikazati njihovu kompletnu udaljenost od Boga.... Oni su možda bili gurnuti u nevjerovanje naračun obmanutih učenja koje je njihov razum odbio prihvatiti i što je rezultiralo u njihovom odbacivanju svega.... I ovim ljudima treba biti pomognuto iznova putem njihova razuma da prepoznaju Istinu, onda će oni sami postati uvjereni podržavatelji Istine i ostati čvrsti u njihovom uvjerenju....

Srce i razum moraju biti sposobni prihvatiti duhovne koncepte, jer Istina, koja potječe od Boga, može također izdržati svo razumsko pomno ispitivanje i ne zahtijeva slijepu vjeru.... dok obmanjujući duhovni koncepti, obmanjujuće religijske doktrine, neće izdržati ozbiljno ispitivanje od strane razuma i prema tome je slijepa vjera zahtijevana za ova učenja, što nikada nije Božja volja.... Puno je lakše za skeptika pristići do Istine nego za one ljude koji ne žele Istinu budući da oni vjeruju kako je već posjeduju.... koji ne koriste njihov razum nego prihvaćaju sve ne istražujući porijeklo toga.

AMEN

Actitud de los ignorantes y errantes a la verdad...

Es difícil arrojar luz sobre los que yerran mientras creen convencidos de que están en la verdad. Una persona completamente ignorante acepta con gusto el conocimiento que se le ofrece, y si parece iluminarlo, se alegra por ello. Pero quien cree estar en la verdad, es difícil de convencerlo de que su pensamiento está equivocado, y es aún más difícil impartirle otro conocimiento espiritual, porque se apega al primero y sólo está listo para aceptar cuando comienza a dudar.

Y así siempre podéis encontrar entre vuestros semejantes a aquellos que carecen completamente de fe y sólo viven puramente mundanos, y aquellos que se creen creyentes, incluso profesan su fe con celo y, sin embargo, representan algo que está lejos de la verdad. Los primeros son mayoría y están en una mala situación por su completa incredulidad, porque no buscan ninguna conexión con el mundo, que es su casa y también su meta, mientras que los creyentes, a pesar de las enseñanzas equivocadas y puntos de vista erróneos, todavía tratan con pensamientos espirituales que solo deben ser orientados correctamente, por lo que a menudo se les da la oportunidad tanto en la tierra como en el más allá, pero solo el libre albedrío determina la dirección de sus pensamientos.

Sin embargo, los bienes espirituales deben ser ofrecidos a los completamente incrédulos, deben ser estimulados a pensar, la realidad de un mundo espiritual primero debe hacerse creíble para ellos primero, y también pueden ser ganados si se les ofrece el conocimiento de una manera inteligente. Cuanto más se ha distanciado una persona de la creencia de la iglesia, más difícil es acercarle la enseñanzas de la iglesia, incluso si corresponden a la verdad... Pero en algún lugar cada persona puede ser tocada, y es por eso que se necesita un conocimiento extenso para ganarse a tales personas, que finalmente conduce donde se puede encontrar a Dios...

Estas personas deben aprender a creer reflexionando, y entonces llegarán a una profunda fe viva, si lo toman en serio con la verdad. Porque su incredulidad no siempre tiene que demostrar que están completamente distantes de Dios... también pueden haber sido empujados a la incredulidad por enseñanzas erróneas que su mentes no querrían aceptar y que les hicieron rechazar todo... Y a estas personas debe ayudar su mente de nuevo para reconocer lo que es correcto, y entonces ellas mismas serán representantes convencidos de la verdad y permanecerán firmes en su convicción...

El corazón y la mente tienen que poder aceptar bienes espirituales, porque la verdad, que tiene su origen en Dios, también podrá resistir cualquier examen intelectual y no solo exige una fe ciega... mientras que bienes intelectuales y las enseñanzas religiosas erróneas no resisten a un examen intelectual serio y por lo tanto se exige una fe ciega para estas enseñanzas, que jamás corresponde a la voluntad de Dios... El que duda llegará a la verdad mucho más fácilmente que aquellas personas que no la exigen porque creen que la poseen... quienes no usan su intelecto, sino que lo aceptan todo sin examinar de su origen...

amén