• Back

SPASENJE KROZ ISUSA KRISTA

Svaki čovjek može sebe iskupiti ako on to želi, ipak on to ne može učiniti bez Isusa Krista.... iz tog razloga je Isus Krist Iskupitelj, ali ako čovjek to sam ne želi, djelo Spasenja na križu je za njega bilo uzaludno. Jedino ljudska volja će ga učiniti efektivnim, i imperativ/obavezno je da ljudska volja najprije teži prema spasenju kroz Isusa Krista, jedino onda on može biti siguran kako će biti iskupljen. Ni jedno ljudsko biće nije bilo isključeno, ni jedna osoba ne mora nastaviti bez slobode, pošto je čovjek Isus Krist umro na križu tako da cijelo čovječanstvo.... sva ljudska bića u prošlosti, sadašnjosti i budućnosti.... mogu biti iskupljena od njihove krivnje i nitko nije bio isključen.... ali spasenje se ne događa protiv ljudske volje, a volja je osnažena jedino kroz Isusa Krista. Posljedično tome On neizbježno mora biti priznat kao Božji Sin i Spasitelj svijeta, inače Njegova pomoć neće biti zatražena, inače se neće apelirati na blagoslove Njegovog djela Spasenja. Pošto je u neiskupljenom stanju on u ropstvu mračne sile, njegova volja za dobrim je ograničena i on je rob onome koji je njegov Gospodar.... tako da on izvršava njegovu volju i kao rezultat griješi protiv Božanskog reda sa bezobzirnim mislima i akcijama....

Volja i dalje ograničenog ljudskog bića je ono što je krivo usmjereno. Zahvaljujući njegovoj zavedenoj ljubavi on jedino žudi za onime što ga povlači dolje a ne za onim što ga uzdiže. Njegova ograničenja neprestano povlače prema dolje, i ako se on želi uspeti onda on mora biti oslobođen od svojih okova, on mora biti oslobođen od sile koja ga kontrolira.... On treba biti iskupljen i može sebe iskupiti sa snagom ljubavi. Ali ova je izuzetno slaba u ljudskom biću i može biti osnažena jedino kada čovjek zaziva Njega Koji je prevladao tu silu sa Svojom smrću na križu, kada on zaziva Gospodina kojem je ova sila inferiorna.... Isusa Krista, Božanskog Spasitelja i Pobjednika nad smrću, nad ograničenim stanjem i bespomoćnošću. Svojom smrću na križu je On ostvario beskrajne blagoslove koje dijeli sa svima koji žude za njima. I korištenjem tih blagoslova/blaženstava volja postaje osnažena što osobi omogućava da sprovodi djela ljubavi, da postigne Božju snagu, koja će mu neizbježno pomoći da se uzdigne i oslobodi od okova koji su ga držali zarobljenim.... On je sebe iskupio kroz Isusa Krista, ili on je bio voljan dozvoliti sebi da ga Isus Krist iskupi.... izvući dobrobiti iz Njegove žrtve na križu. On je sebe oslobodio kroz krv Isusa Krista od sve krivnje koja ga je podredila moći sile, koja je Božji neprijatelj i koja prema tome također mora biti prevladana od strane Boga Osobno....

Ako Isus Krist nije priznat kao Božji Sin i Spastitelj svijeta, Božji protivnik zadržava svoju moć nad osobom, bilo na zemlji bilo u onostranom. A to znači da duša ostaje u sferi koja će vječno biti bez svjetla, da duša nikad ne može biti prosvjetljena, da je bez slobode i snage i više ne može sama promijeniti svoju situaciju, da je osuđena.... dok joj spasitelj ne priđe.... A taj Spasitelj je opet Isus Krist, pošto jedino On ima snagu osloboditi dušu iz vlasti Njegova neprijatelja.... pa ipak opet sama duša to mora htjeti, mora Ga zazivati kada se, zahvaljujući izuzetno slabom tračku svjetla, prisjeti čovjeka Isusa u tijelu, Koji je na Zemlji bio poznat kao Spasitelj i Iskupitelj čovječanstva.... sa svojim Ga plačom prizna, to je poziv u velikoj nevolji/potrebi, kojeg Božanski Spasitelj čuje i Čije djelo Spasenja od sada također donosi dobro toj duši u onoj mjeri u kojoj je On oslobađa njezinih muka.

Vi ljudi na Zemlji ne bi trebali mimoići Isusa Krista pošto ćete samo odgoditi vaše spasenje, koje ćete prije ili poslije morati prihvatiti, pošto vi ne možete biti iskupljeni bez Isusa Krista, ali vi osobno morate htjeti biti iskupljeni Njime.... Ta volja se može uzdignuti u vama na Zemlji ako ste o Njemu podučeni korektno, o značenju Njegova raspeća i vašem odnosu prema djelu Spasenja, pošto će On vječno podsjećati ljude o Sebi, i upute/reference o Njemu se za vrijeme posljednjih dana mogu čuti sa takvom hitnjom/urgentnošću, da svako ljudsko biće treba najozbiljnije uzeti u obzir da li može prihvatiti odgovornost za svoj stav prema Isusu Kristu.... On bi trebao pitati za informaciju u svezi problema Božje manifestacije i spasenja, onda će on također primiti prihvatljivo objašnjenje, ali on ne bi trebao biti tako arogantan da daje nesmotren/nagao/drzak sud i odbacuje sve u svezi Isusa Krista. Prije ili poslije će on morati krenuti prema Njemu.

Ali njegovo grizodušje će biti izuzetno bolno ako on ne shvati svoju grešku prije nego uđe u onostrano, ako on osobno proširi stanje svojih muka odbijajući Njega, Koji ga jedini može osloboditi od njegove nevolje/patnje. Čim ljudsko biće na Zemlji, ili čak u onostranom, krene putem ka Isusu Kristu, on će se kretati prema svom spasenju.... Ali bez Isusa Krista će ostati u mraku zauvijek, on ne može izaći iz grobnice smrti dok ne prizna Onog, Koji je pobijedio smrt.... On može postati blažen jedino kada namjerno dozvoli sebi da postane iskupljen Isusovom krvlju.

AMEN

Verlossing door Jezus Christus

Ieder mens kan zich verlossen, wanneer hij het wil, maar hij kan het niet zonder Jezus Christus. Dus is Jezus Christus de Verlosser, maar als de mens het zelf niet wil, is het verlossingswerk aan het kruis voor hem voor niets gebracht. De menselijke wil laat het pas werkzaam worden, de menselijke wil moet onvoorwaardelijk naar een verlossing door Jezus Christus streven, dan pas is de zekerheid gegeven, dat hem verlossing ten deel valt. Geen mens is er van uitgesloten, geen mens hoeft onvrij te blijven, want daarvoor stierf de Mens Jezus aan het kruis, zodat de gehele mensheid - de mensen uit het verleden, het heden en de toekomst - verlossing ten deel valt van haar schuld en er is geen mens van uitgesloten. Maar tegen de wil van de mens gaat zijn verlossing niet door en de wil krijgt pas versterking door Jezus Christus. Daarom moet Hij onvermijdelijk worden erkend als Gods Zoon en Verlosser der wereld, daar anders niet Zijn hulp wordt afgesmeekt; daar er anders geen aanspraak wordt gemaakt op de genaden van Zijn werk van verlossing. Want de onverloste toestand van de mensheid bestaat hierin, dat hij door een duistere macht is geketend, dat de wil voor het goede wordt onderdrukt en dat hij aan diegene gebonden is, die zijn heer is, dat hij diens wil uitvoert en dus zondigt tegen de wet van de goddelijke ordening, dat hij liefdeloos denkt en handelt.

Het is de wil van de mens, die nog gebonden is, die verkeerd is gericht. Vanuit verkeerde liefde verlangt hij alleen dat, wat hem omlaag trekt, maar niet wat hem omhoog tilt. Zijn ketenen trekken onophoudelijk naar beneden en wil hij naar boven, dan moet hij vrij worden van die ketenen, vrij van die macht, die hem gebonden houdt. Hij moet verlost worden en kan zich verlossen door de kracht van de liefde. Maar deze is uitermate zwak in een mens en kan alleen versterking ondervinden, wanneer de mens zich wendt tot Diegene, Die die macht heeft overwonnen door Zijn dood aan het kruis; wanneer hij de Heer aanroept, tegen Wie die ander het moet afleggen - Jezus Christus, de goddelijke Verlosser en Bedwinger van de dood, van de gekluisterde toestand en de krachteloosheid. Deze heeft door Zijn dood aan het kruis onbeperkte genaden verworven, die Hij uitdeelt aan ieder, die ze begeert. En met gebruikmaking van deze genade ondervindt de wil versterking, die de mens in staat stelt werken van liefde te doen, om de kracht uit God te verkrijgen, die hem onvermijdelijk helpt opwaarts te gaan en die hem bevrijdt uit de boeien, die hem gebonden hielden. Hij heeft zichzelf door Jezus Christus verlost. Anders gezegd: hij was bereid zich door Jezus Christus te laten verlossen; aan Zijn kruisoffer deelachtig te worden. Hij is door het Bloed van Jezus vrij geworden van alle schuld, die hem onder het gezag terecht liet komen van de macht, die Gods tegenstander is en daarom ook door God Zelf moest worden overwonnen.

Wanneer nu Jezus Christus niet wordt erkend als Gods Zoon en Verlosser der wereld, dan houdt de tegenstander Gods de macht over de mensen, hetzij op aarde of ook in het hiernamaals. En wel is dit zo te verstaan, dat de ziel in een sfeer blijft, waar eeuwig geen licht straalt; dat ze eeuwig niet tot inzicht komt, dat ze onvrij en krachteloos is en haar toestand zelf niet meer kan veranderen; dat ze ongelukkig is - zolang, tot er haar een Redder nadert. En deze Redder is wederom Jezus Christus, want alleen Hij heeft de kracht om de ziel te bevrijden uit de macht van Zijn tegenstander. Maar weer moet de ziel dit zelf willen, ze moet Hem roepen, als haar door een uitermate zwak glimpje licht als in een flits de herinnering aan de Mens Jezus bovenkomt, Die op aarde als Redder en Verlosser der mensheid werd gezien. Door haar roepen erkent ze Hem. Het is een roepen uit de grootste nood, dat de Verlosser verneemt en Zijn reddingswerk komt nu ook deze ziel ten goede: Hij brengt haar bevrijding uit haar kwelling.

U, mensen op aarde, zult niet aan Jezus Christus mogen voorbijgaan, want u vertraagt alleen uw redding, die toch eens bij u moet plaatsvinden, want u zult niet zonder Jezus Christus verlost kunnen worden, maar u zult zelf moeten willen, door Hem verlost te worden. Op aarde kan deze wil in u worden gewekt, wanneer u juist wordt onderricht over Hem, over de betekenis van Zijn kruisdood en uw instelling tegenover het verlossingswerk, want voortdurend zorgt Hij ervoor, dat de mensen Hem niet vergeten en de verwijzingen naar Hem zullen in de laatste tijd zo nadrukkelijk te vernemen zijn, dat ieder mens er eens ernstig over zou moeten nadenken, of hij zijn houding tegenover Jezus Christus kan verantwoorden. Hij moet opheldering wensen over het probleem Menswording van God en de verlossing, dan zal hij ook een hem passende opheldering ontvangen. Maar hij moet zich niet toemeten, een voorbarig oordeel uit te spreken en alles te verwerpen, wat met Jezus Christus verband houdt. Eens móet hij de weg naar Hem nemen.

Maar uitermate smartelijk is zijn berouw, wanneer hij pas in het hiernamaals zijn dwaling inziet, wanneer hij zijn kwellende toestand voor zichzelf verlengt door zijn afweren van Diegene, Die alleen hem kan bevrijden uit zijn nood. Zodra de mens op aarde of ook in het hiernamaals de weg naar Jezus Christus inslaat, gaat hij zijn verlossing tegemoet. Maar zonder Jezus Christus blijft hij eeuwig in de duisternis. Hij kan pas uit het graf des doods opstaan, wanneer hij Hem erkent, Die de dood heeft overwonnen. Hij kan pas gelukkig worden, als hij zich door zijn wil zal laten verlossen door het Bloed van Jezus.

Amen