• Back

BOŽJA ISKRA....

Božja iskra u ljudskom srcu je svjetlo, koje u vama treba biti zapaljeno, tako da u vama postane svijetlo, i vi dođete do spoznaje. Jedino Ljubav pali svjetlo, Ljubav budi Božanski Duh, koji je bio u vas položen kao iskrica Vječne Ljubavi, Očeva Duha od vječnosti, kako bi se proširila i ispunila cijeloga vašeg čovjeka, kako bi se iznova spojio s izvornim svjetlom, s vatrom Ljubavi, koju Sam Bog zrači u beskraj.... Vječna Ljubav nije djeljiva, sve što se može adresirati kao Ljubav je ovo sveobuhvatno Božje zračenje, i svugdje gdje se prakticira Ljubav je Sam Bog, jer Ljubav nikada ne može biti izvan Boga, nego je izvorna supstanca Njega Samoga. Ljubav je, međutim, snaga, ona je nešto djelotvorno, nešto živo, Ljubav je, da se tako izrazim, uvijek aktivna vatrena struja, koja stalno proizvodi život. Dakle, u vama počiva iskra, čim vi ugledate svjetlo svijeta, a vaš je zadatak sada u zemaljskom životu, ovu Božju iskru rasplamsati, tako da ona dakle isto tako u vama djeluje budeći život....

Ona je istinski život od Boga, koji tek daje pravi smisao prividnom životu tijela. Ona je Duhovno, koje je nepropadljivo, no u čovjeku prvo mora biti probuđena, prije nego se pojavi kao snaga. Ona je ono što vas povezuje s Bogom, što vas karakterizira kao dio Boga; ona je položena u vas, ali prepuštena vašoj vlastitoj volji, koja ju mora zapaliti i pustiti da se rasplamsa do jasnog plamena. Ona također može ostati zakopana do kraja života, ako čovjek ne želi prepoznati svoju pripadnost Bogu, i sebe postavlja sasvim po strani od Njega.... Veza doduše ostaje postojana, jer je Božji Duh nedjeljiv, ali sam čovjek ne osjeća ništa od toga, u njemu je mračno i hladno, on ne osjeća ni jasnoću ni toplinu svjetla, i stoga Božanska struja Ljubav-ne snage, Njegov Duh, nije zapažen(a) od čovjeka, i on je mrtav u duhu, bez poriva za aktivnošću, bez snage, iako on živi na Zemlji. Stvarni život stvara upravo Duh iz Boga, Božja Ljubav-na snaga, koja čovjeka može ispuniti tek onda, kada je on u sebi zapalio Božju iskru kroz Ljubav.... Tek tada on ulazi u stadij života, u stadij aktivnosti, gdje snaga iz Boga postaje vidljiva, gdje čovjek sazrijeva u spoznaji, a vjera i Ljubav u njemu rađaju puninu Božanskog Duha.... rastuće svjetlo i snagu. Božansku Duhovnu iskru dovesti do buđenja i nadalje ju hraniti, najvažniji je zadatak zemaljskog života čovjeka, jer onda on uspostavlja sjedinjenje s Bogom, Vječnom Ljubavlju, i svjesno se Njemu priključuje, da se sada više nikada ne odvoji od Njega, od Kojega se on u vječnosti ni ne može razdvojiti.

AMEN

God's Spark....

A centelha de Deus no coração humano é a luz que se deve acender em si para que se torne brilhante em si e para que alcance o conhecimento. Só o amor acende a luz, o amor desperta o espírito divino que foi colocado em vós como uma centelha de amor eterno, do Pai-Espírito desde a eternidade, para se espalhar e preencher todo o vosso ser humano, para se unir novamente com a luz original, com o fogo do amor que o próprio Deus irradia no infinito.... O amor eterno não é divisível; tudo o que pode ser abordado como amor é esta emanação abrangente de Deus, e em toda a parte o amor é praticado pelo próprio Deus, porque o amor nunca pode estar fora de Deus, mas é a substância original de Si mesmo. O amor, porém, é força, é algo eficaz, algo vivo, o amor é, por assim dizer, um fluxo de fogo sempre activo que traz constantemente vida. Assim uma centelha descansa em ti assim que vês a luz do dia como um ser humano, e a tua tarefa na vida terrena é deixar que esta centelha de Deus se acenda para que também desperte a vida em ti....

Ele é a vida real de Deus, o que apenas dá à vida aparente do corpo o significado correcto. É o espiritual, que é imperecível, mas primeiro tem de ser despertado no ser humano antes de aparecer como força. É o que vos liga a Deus, que vos identifica como parte de Deus; é colocado em vós, mas deixado à vossa própria vontade, que deve inflamá-lo e deixá-lo arder numa chama brilhante. Também pode permanecer enterrado até ao fim da vida se o ser humano não quiser reconhecer a sua união com Deus e se distanciar completamente dele.... A ligação permanece certamente porque o espírito de Deus é indivisível, mas o próprio ser humano não sente nada disso, está escuro e frio dentro dele, não sente nem o brilho nem o calor de uma luz, e assim o fluxo divino da força do amor, o Seu espírito, não é percebido pelo ser humano, e está morto em espírito, sem um impulso para ser activo, sem força, embora viva na terra. Só o espírito de Deus cria a verdadeira vida, a força de amor de Deus, que só pode preencher o ser humano quando ele acende a centelha de Deus dentro de si mesmo através do amor..... Só então entrará na etapa da vida, na etapa da actividade, onde aparece a força de Deus, onde o ser humano amadurece na realização e a fé e o amor geram nele uma abundância de espírito divino.... aumentando a luz e a força. Despertar e alimentar a centelha espiritual divina através do amor é a tarefa mais importante do ser humano na vida terrena, pois então ele estabelecerá a unidade com Deus, o amor eterno, e unir-se-á conscientemente com Ele para nunca se separar d'Ele, de Quem ele nunca poderá separar na eternidade...._>Ámen