• Back

SVIJET SAMO SREDSTVO ZA POSTIZANJE CILJA .... NADVLADAVANJE MATERIJE....

Svijet vam nikada ne daje ispunjenje, pošto vam on na koncu uzima sve zemaljsko blago koje posjedujete. Svijet samo osigurava vaše fizičko tijelo, ali ne dušu, a kad fizičko tijelo propadne, duša na vratima vječnosti stoji siromašna i gola, ako sebi na Zemlji nije stvorila duhovna blaga. Svijet vam samo naizgled daje, a u stvarnosti vam uzima.... pravo na vječni život.... Vi se doduše nalazite usred svijeta, on vam je na izvjestan način dan kao mjesto boravka, i duša je morala pristati na to da u ovom svijetu provede jedno ispitno vrijeme.

A ona to ispitno vrijeme može proći sa uspjehom ako čovjek na zemaljski svijet i gleda baš kao na sredstvo za postizanje cilja, kao ispitno sredstvo, ako ne dopusti da svijet zagospodari njime nego čovjek neprestano ostaje njegov gospodar, kad ne dopušta da postane rob onoga što ga okružuje, nego uvijek s obzirom na svoj zemaljski zadatak gleda nadvladati zemaljsku materiju, kad ju ispravno koristi tamo gdje mu ona stoji na raspolaganju, ali u skladu s Božjom voljom, pomažući tako i samoj materiji do spasenja.... ako sve zemaljski-materijalno gleda kao ono što to u stvarnosti jeste.... Osuđeno i zatočeno duhovno, koje isto tako ide putem spasenja i zahvalno je za svaku priliku aktivnosti služenja.

Onda materija nikada neće zagospodariti nad čovjekom, onda će on za sebe tražiti nešto što mu se čini vrijedno stremljenja jer je neprolazno. Onda će on duši dostaviti blaga koja znače istinsko bogatstvo i ostaju joj sačuvana i nakon odlaganja fizičkog tijela. S tom spoznajom, čovjek ne gleda na materiju kao na ispunjenje svoje žudnje, ona mu je samo nužno sredstvo za uspješno prevaljivanje zemaljskog puta, pa tako i svijet za njega gubi vrijednost sa svim svojim čarima i privlačnošću. On zna da su to samo prividna dobra a istovremeno i jaka opasnost za gubitak nepropadljivih dobara.

Stoga ne trebate ljubiti svijet, jer ta ljubav samo vam donosi gubitak vječnog života; vi ga trebate naučiti spoznati kao ono što jest, kao područje protivnika Boga, kao koncentrirano nezrelo duhovno, koje ovo već zrelije duhovno ponovo želi srozati dolje k sebi. Vi ga trebate prepoznati kao lažno- i nazovi-svjetlo zbog kojeg vaše duše ne bi trebale prepoznati pravo svjetlo; trebate znati da će svijet jednom propasti i vi radi toga morate težiti onome što je nepropadljivo.

Onda će zemaljski svijet za vas prestati biti opasnost, naprotiv, vi ćete i sami moći mnogo pridonijeti tome da i zemaljskoj materiji pomognete u razvoju prema gore, time što joj pružate priliku da služi, tj. materijalnim stvarima dajete njihovu namjenu tako što stvarate korisne predmete, kako bi duhovno u njima služilo i time se kretalo ka gore. Gledajte da sve privedete njegovom određenju, i pri tome mislite prije svega na svoju vlastitu dušu, da se ona usred svijeta oslobodi od zemaljskih požuda, da Duhovno Kraljevstvo nauči prepoznati kao svoje ishodište i da mu opet teži u ozbiljnoj volji za postizanjem ponovnog sjedinjenja s Bogom, što i jeste svrha i cilj zemaljskog života....

AMEN

O mundo só significa até um fim.... Ultrapassar a matéria....

O mundo nunca lhe dará realização, pois no fim acabará por lhe tirar tudo o que possui de bens terrenos. O mundo só considera o seu corpo carnal, mas não a sua alma, e como o corpo carnal perece, a alma fica pobre e desnuda à porta da eternidade se não tiver criado bens espirituais para si mesma na terra. O mundo só te dá aparência, mas na realidade tira-te o direito à vida eterna..... De facto, está no meio do mundo, foi-lhe dado como um lugar para ficar, por assim dizer, e a alma teve de concordar em passar um período probatório neste mundo. E também pode passar com sucesso este período probatório se o ser humano só considerar o mundo terreno como um meio para atingir um fim, como um meio de teste, se não o deixar tornar-se senhor sobre ele mas permanecer sempre seu senhor, se não se tornar escravo do que o rodeia mas se esforçar sempre por superar a matéria terrena em vista da sua tarefa terrena, se certamente a utilizar onde ela está à sua disposição mas num sentido ordenado por Deus, ajudando a própria matéria a redimir-se..... se ele considera tudo o que é material terrestre como aquilo que realmente é.... espiritual dirigido, que também percorre o caminho da redenção e está grato por cada oportunidade para servir a actividade. Então a matéria nunca se tornará mestre sobre o ser humano, então ele procurará algo para si próprio que lhe seja mais desejável porque não pode passar. Então ele fornecerá à alma bens que significam verdadeira riqueza e permanecerá com ela mesmo após o descarte do corpo de carne. Nesta realização o ser humano não considera a matéria como a realização do seu desejo, é apenas um meio necessário para cobrir com sucesso o caminho terreno, e assim o mundo com todos os seus incentivos e tentações também perde o seu valor para ele. Ele sabe que se trata apenas de bens falsos e, ao mesmo tempo, um forte perigo de perda dos bens imperecíveis. É por isso que não se deve amar o mundo, pois este amor apenas resultará na perda da vida eterna; deve-se aprender a reconhecê-lo pelo que ele é, como o reino do adversário de Deus, como um conglomerado de coisas espirituais imaturas que gostariam de atrair novamente para si as coisas espirituais já mais maduras. Deveria aprender a reconhecê-la como luz enganosa para não deixar as suas almas reconhecerem a verdadeira luz; deveria saber que o mundo passará um dia e que, por isso, tem de lutar por aquilo que é imperecível. Então o mundo terreno perderá todo o perigo para vós, pelo contrário, vós próprios podereis contribuir muito para ajudar também a matéria terrestre a ascender, criando oportunidades para que ela seja útil, ou seja, dando às coisas materiais o seu propósito, criando objectos úteis para que o espiritual nelas seja útil e assim progredir para cima. Procura guiar tudo para o seu propósito e, ao fazê-lo, recorda antes de mais a tua própria alma para que se liberte dos desejos terrenos no meio do mundo, para que aprenda a reconhecer o reino espiritual como o seu lugar de origem e se esforce novamente por ele com a séria vontade de alcançar a reunião com Deus, que é o propósito e o objectivo da vida terrena...._>Ámen