• Back

NAZADOVANJE NIKAD BOŽJA VOLJA.... REINKARNACIJA.... OBRNUTI PROCES.... NOVO SVEZIVANJE.... SVJETLOSNA BIĆA....

Radi se o obrnutom procesu koji je doduše sprovođen Mojom voljom, al je samom ljudskom voljom određen. Kad ono duhovno koje je već utjelovljeno kao čovjek opet bude zatočeno u krutu materiju, to se dakle može smatrati činom nazadovanja i djelo je koje činim Ja Koji međutim samo potičem razvoj unaprijed u skladu sa Mojim redom od vječnosti. No i ovaj čin je utemeljen na istom principu Moga reda.... jer duhovno je putem ljudske volje već palo u dubinu, iz koje ga Ja ponovo jednim sporim putem sprovodim u visinu. Dakle radi se o nazadovanju, no ne Mojom voljom, nego je uvjetovano ljudskom voljom, dok Moja volja omogućuje ponovni uzlazni razvoj i na taj način tada opet započinje novi proces regeneracije nakon kraja ove Zemlje, proces regeneracije koji je neizrecivo bolan i koji se čini kao da nema kraja, no koji je jedino sredstvo uz pomoć kojeg se može pomoći palome da se opet podigne. Što dakle nije izvršilo Moje djelo spasenja i otkupljenja, mora izvesti ovaj proces: ono što je bilo lako moguće, mora, pošto se tomu nije stremilo, biti zadobiveno izuzetno teško.... (a to je) oslobađanje iz forme, oslobađanje duhovnoga i buđenje iz tame u svjetlo. Ja Sam Mojom smrću na Križu ljudima to učinio lakim, no ljudi Moj dar milosti nisu prihvatili, Ja Sam patnju uzeo na svoja ramena, al oni su Moju pomoć odbili, stoga oni to sad moraju sami uzeti na sebe i nositi to beskrajno dugo vrijeme. Već su bili visoko gore i sami su se srušili duboko dolje.... A Moja Ljubav i milosrđe na taj način im stvaraju nove mogućnosti za ponovno uzdizanje u vis. Proces napretka se ogromnom brzinom opet odigrao unazad; nakon svih ranije proživljenih razvojnih stupnjeva, (sada) čovjek se u kratkom zemaljskom vremenskom roku slobodnom voljom povratio i dospio tamo gdje je bio prije nezamislivo puno vremena.... kod materije, koju žudi svim osjetilima i koja će dakle biti njegova sudbina. No uvijek se mora razjasniti to da Moja volja nikad nije pokretač tog povratak, nego sama ljudska volja, i da Moja volja tad nastupa time što ga zaustavlja i sad čvrstoj materiji, koja to palo duhovno ‘zaklanja’, dodjeljuje određenje služenja, kako bi se to duhovno opet korak po korak penjalo uvis, samo u svezanoj volji, jer to drugačije ne bi bilo moguće. Tako da opet Moja volja dolazi do izražaja, i to tako da je od Mene pomognuta evolucija (razvoj ka gore), a svako nazadovanje ima za povod ljudsku volju. Stoga je dakle apsurdna misao da nešto što je već sazrelo doživljava nazadovanje putem Moje volje.... Da dakle jedno biće, koje je se već oslobodilo materijalne čahure i ušlo u duhovne sfere, Mojom voljom opet dobija tjelesnu čahuru, koja istovremeno stvorenju uzima svijest, i da ono ponovo mora dati ispit volje.... koji je dakle već jednom otrpjelo, a sad bi isto tako moglo zakazati u slobodnoj volji. U svrhu razvoja (ka gore) takva jedna duša, koja je već položila ispit volje, ne treba novo utjelovljenje kao čovjek, pošto u duhovnom kraljevstvu ima mnogo prilika kako bi postajala sve savršenija. No ako duša nije položila ispit volje, onda će ona još manje biti vraćena na Zemlju, pošto bi se to vraćanje moralo dogoditi Mojom voljom, ali bi bilo čin protiv Mog vječnog reda, jer od Mene je jedino promoviran neprestani napredak, ali ne stagniranje ili nazadovanje. Ako je nasuprot tome čin utjelovljenja duše na Zemlji iz Moje volje dozvoljen, onda to nije radi postizanja propuštenog stupnja zrelosti, nego samo zbog ispunjenja jednog zadatka za čovječanstvo koje je u duhovnoj potrebi, zadatka koji tome biću može donijeti viši stupanj zrelosti, što međutim nije svrha (zadatka). Duše koje se utjelovljuju na Zemlji, mogu doduše već imati određeni stupanj zrelosti kad dolaze sa drugih zvijezda kako bi na Zemlji dospjele do najviše zrelosti. Ali za te duše to ne predstavlja nazadovanje u već prevaziđeni stadij, što bi međutim bio slučaj da jedna duša iz duhovnog područja, koja je već jednom bila stanovnikom Zemlje, bude vraćena na Zemlju u svrhu daljnjeg razvoja ka gore. Pored toga za takvu jednu dušu ne bi bilo na blagoslov da joj se oduzme sjećanje i time ne bi mogla koristiti ranije zadobivene spoznaje, nego bi se kao i prvi put slobodnom voljom morala odlučiti, što mi međutim isto tako moglo dovesti do potpunog pada na dolje. Tko stremi u vis, i u duhovnom području nalazi dovoljno mogućnosti da dospije u visinu.... Tko stremi Zemlji, još je pod njenom stegom i od strane Mene nikada neće biti vraćen. No tko se nalazi u svjetlu i iz Ljubavi prema nespašenom želi sići na Zemlju, njemu će to ponovno utjelovljenje biti dozvoljeno, što međutim nikada i nikako ne može kao posljedicu imati propadanje u dubinu, jer duša dolazi odozgor i usprkos neznanju o svom porijeklu posjeduje dovoljno snage kako bi pružila otpor protiv svih kušnji na Zemlji. Jer jedno biće svjetla Ja nikad više ne puštam da padne. Ono će uvijek ispuniti svoj zadatak, čak iako neprestano djeluje po slobodnoj volji i živi na Zemlji. Ali njegova volja jeste i ostaje Meni naklonjena, jer u sebi i ima Ljubav koja Me prepoznaje i vječno Me više ne želi izgubiti. I tako će onaj tko želi u vis vječno od Mene biti podupiran.... Ono što teži za dubinom od Mene neće biti sprječavano. Ali uvijek je Moj temeljni princip razvoj ka gore, koji će uvijek biti prepoznat od onih koji streme u visinu. Stoga, ono što vodi ka gore je Moja volja, a svako nazadovanje je volja čovjeka koja od Mene, u njenoj slobodi nije povrijeđena....

AMEN

Tegengestelde ontwikkeling is nooit de wil van God - Herbelichaming - Omgekeerd proces - Hernieuwde kluistering - Lichtwezen

Een omgekeerd proces vindt nu plaats, wel op gang gebracht door mijn wil, maar door menselijke wil zelf beschikt. Het kan als een daad van tegengestelde ontwikkeling worden gezien wanneer al het als mens belichaamde geestelijke weer in de vaste materie wordt gekluisterd, dus als een daad die mijn wil teweegbrengt, terwijl Ik toch alleen volgens mijn ordening van eeuwigheid een voortschrijdende ontwikkeling bevorder. Maar ook deze daad kan hetzelfde principe laten zien dat op mijn ordening is gebaseerd. Want het geestelijke is door menselijk willen al in de diepte gevallen, waaruit Ik het weer over een langdurige weg omhoog leid. Er heeft zich dus een terugval voorgedaan, echter niet door mijn wil maar door menselijk willen, terwijl mijn wil weer de positieve ontwikkeling mogelijk maakt en er dus een nieuw genezingsproces begint na het einde van deze aarde; een genezingsproces dat onnoemelijk smartelijk is en waaraan geen einde lijkt te komen en wat toch het enige middel is om het gevallene weer te helpen opwaarts te gaan.

Wat mijn verlossingswerk dus niet heeft volbracht moet dit proces tot stand brengen. Wat gemakkelijk mogelijk was moet uitermate moeizaam worden bevochten omdat het streven er niet op gericht was: de verlossing uit de vorm, het vrij worden van het geestelijke en het opwekken uit de nacht naar het licht. Ik heb het de mensen gemakkelijk gemaakt door mijn kruisdood, maar de mensen namen mijn gave van genade niet aan. Ik heb het leed op mijn schouders genomen, maar zij wezen mijn hulp af en daarom moeten zij het leed zelf op zich nemen en eindeloos lange tijd dragen. Ze waren al ver boven en stortten zichzelf in de diepte. En mijn liefde en erbarmen verschaft hun nieuwe mogelijkheden om de hoogte weer te bereiken.

In een reusachtige tempo heeft het proces van de positieve ontwikkeling zich weer in omgekeerde richting afgespeeld. De mens is na alle voorafgaande trappen van ontwikkeling in de korte tijd op aarde in vrije wil teruggevallen en weer daar terecht gekomen waar hij ondenkbaar lange tijd geleden was: bij de materie waar hij met al zijn zinnen naar streeft en die dus ook zijn lot zal zijn. Doch steeds moet duidelijk worden gemaakt dat mijn wil nooit deze achteruitgang heeft veroorzaakt. Integendeel, de menselijke wil zelf. En mijn wil grijpt nu pas in doordat hij dit tegengaat en nu de vaste materie die dit gevallene bevat een dienende bestemming toewijst, opdat het geestelijke weer stap voor stap omhoog klimt. Echter in gebonden wil, omdat het anders niet mogelijk zou zijn.

En bijgevolg wordt mijn wil weer kenbaar en dus ook, dat van Mij uit alleen een positieve ontwikkeling wordt begunstigd, maar dat van elke negatieve ontwikkeling de menselijke wil de beweegreden is. Daarom is de gedachte absurd dat iets dat al rijp is geworden een teruggang in ontwikkeling meemaakt door mijn wil, dat dus een wezen dat zich al uit het materiële omhulsel heeft bevrijd en binnengegaan is in geestelijke sferen door mijn wil weer een lichamelijk omhulsel krijgt dat tegelijkertijd het bewustzijn van vroeger van het wezen afneemt en het opnieuw een wilsproef moet afleggen, die het dus al eenmaal had doorstaan, maar nu evenwel zou kunnen falen in vrije wil. Om zich positief te kunnen ontwikkelen heeft zo'n ziel die de wilsproef heeft doorstaan geen nieuwe belichaming als mens nodig, daar er in het geestelijke rijk veel gelegenheden zijn steeds volmaakter te worden. Maar heeft een ziel de wilsproef niet doorstaan, dan wordt ze nog veel minder op de aarde teruggeplaatst, omdat dit terugplaatsen dan door mijn wil zou moeten plaatsvinden, maar nu een handeling tegen mijn eeuwige ordening in zou zijn, omdat van Mij uit alleen voortdurende vooruitgang, maar geen stilstand of achteruitgang wordt begunstigd.

Is daarentegen de daad van belichaming van een ziel op de aarde door mijn wil toegelaten, dan beoogt hij niet het bereiken van een verzuimde graad van rijpheid, maar alleen het vervullen van een nieuwe missie ten behoeve van de zich in geestelijke nood bevindende mensheid, dat het wezen wel een hogere graad van rijpheid kan opleveren, maar zulks niet als beweegreden heeft. Zielen die zich op aarde belichamen kunnen wel al een zekere graad van rijpheid hebben wanneer ze van andere sterren komen om op aarde tot de hoogste rijpheid te komen. Voor deze zielen betekent het echter geen terugplaatsing in een al overwonnen stadium, wat echter het geval zou zijn als een ziel die al eens bewoner van de aarde was, uit het geestelijke rijk weer naar de aarde teruggeplaatst zou worden met het doel van een positieve ontwikkeling. Tevens zou het voor zo'n ziel niet tot zegen zijn, daar haar de herinnering aan vroeger zou zijn afgenomen en ze bijgevolg de vroeger verkregen inzichten niet zou kunnen benutten maar uit vrije wil - net als de eerste keer - zou moeten beslissen wat toch ook naar een algehele val naar beneden zou kunnen leiden.

Wie er echter naar streeft opwaarts te gaan vindt ook in het geestelijke rijk voldoende gelegenheid hogerop te komen. Wie aanstuurt op de aarde is nog in haar ban en wordt van Mij uit nooit teruggeplaatst. Wie zich echter in het licht bevindt en uit liefde voor het niet verloste naar de aarde wil afdalen, hem wordt deze herbelichaming toegestaan, maar die kan nooit of te nimmer een terugzinken naar de diepte tot gevolg hebben, omdat de ziel van boven komt en ondanks het niet kennen van haar herkomst voldoende kracht bezit om weerstand te bieden aan alle verleidingen op aarde. Want een wezen van het licht laat Ik nooit meer vallen. Het zal altijd zijn missie volbrengen, ofschoon het ook steeds handelt in vrije wil en op aarde leeft. Maar zijn wil is en blijft op Mij gericht, omdat het ook de liefde in zich heeft die Mij herkent en eeuwig niet meer wil verliezen.

En zo zal wat opwaarts wil gaan eeuwig door Mij worden bijgestaan; wat naar de diepte verlangt zal door Mij niet worden gehinderd. Maar steeds is mijn grondbeginsel de positieve ontwikkeling, dat ook altijd zal worden onderkend door diegenen die er naar streven opwaarts te gaan. Wat daarom opwaarts leidt, is mijn wil; elke teruggang echter is de wil van de mens die niet door Mij in zijn vrijheid wordt aangetast.

Amen