Čovjek ide vlastitim putevima i najčešće se ne drži pravca koji mu se daje. On niti nema čvrst cilj na viziru, nego se oslanja na sreću da će ga put odvesti tamo gdje se on nada da bi moglo biti koristi. A to besciljno lutanje vodi u propast (ludilo).... jer nevidljive snage žele ga skrenuti s pravog puta, ako im se ne pruži otpor, i čovjek im se prepušta dokle god tako leluja. Njegova snaga volje je mala i nedostajati će mu kad dođe do raskrižja i mora se odlučiti koji put izabrati. Tad si on odabire najudobniji i ne razmišlja da ravni put ne vodi do vrha, koji međutim mora biti dosegnut, ako bi čovjek da mu zemaljski život nije proživljen uzalud.
No kad bi obraćao pažnju na unutarnji glas, on bi dakako mogao odabrati pravu opciju, jer taj glas se uvijek javlja ako je čovjekova volja neodlučna, i označava mu ispravan pravac u kojem se treba kretati. (Taj) glas predstavlja mu i prednosti neprohodnog puta, i to uistinu ne nejasno ili neutemeljeno. A tko se od njega da upozoriti i poučiti, taj čini dobro, jer unutarnji glas izražaj je ispravnog vođe, Koji zna sve puteve i čovjeka želi voditi najkraćim mogućim putem.
No tko zanemari unutarnji glas, tko ga prečuje ili uprkos spoznaji djeluje suprotno njemu, taj i posljedice svog vlastitog postupanja i volje mora uzeti na sebe. On će doduše između ostalog ići lakše noge, no njegov put biti će dug i bezuspješan i odvoditi će od cilja, kojega se postiže samo mukotrpnim putem, i samo prevladane prepreke čine da čovjek sazrijeva duševno, jer zemaljski život ostaje borba, ako ćemo da za dušu urodi uspjehom....
AMEN
TranslatorO homem segue o seu próprio caminho e, na sua maioria, não segue a direcção que lhe é dada. Também não tem um objectivo fixo em mente, mas confia na sorte de que o caminho o levará até onde ele espera encontrar vantagem. E este vaguear sem rumo leva-o a desviar-se, pois forças invisíveis empurram-no para longe do caminho certo assim que não são resistidas, e ele entrega-o a si próprio, desde que se deixe desviar. A sua força de vontade é pequena e também faltará se chegar a uma encruzilhada e tiver de decidir qual o caminho a escolher. Depois escolhe o mais confortável e não considera que um caminho plano não conduza à altura que deve atingir para que o seu percurso terrestre não tenha sido em vão. Mas se ele prestasse atenção à voz interior, poderia certamente tomar a decisão certa, pois ela anuncia-se sempre quando a vontade do ser humano está indecisa e dá-lhe a direcção certa na qual ele deve mover-se. Esta voz também lhe apresenta as vantagens do caminho que não pode seguir, e que não é verdadeiramente pouco claro ou infundado. Qualquer pessoa que se permita ser avisada ou instruída por ela está a fazer a coisa certa, pois a voz interior é uma expressão do guia certo Quem conhece todos os caminhos e quer conduzir o ser humano ao objectivo pelo caminho mais curto. Mas quem ignorar a voz, quem a ignorar ou agir contra ela apesar de um melhor conhecimento, deve também aceitar as consequências dos seus próprios actos e da sua vontade. Embora por vezes caminhe mais facilmente, o seu caminho será longo e infrutífero e afastar-se-á do objectivo, pois este só poderá ser alcançado por um caminho árduo, e só a superação da resistência permitirá ao ser humano amadurecer a sua alma, pois a vida terrena continua a ser uma luta se se quiser ter êxito para a alma...._>Ámen
Translator