• Back

SAN SMRTI.... USKRSAVANJE IZ GROBOVA NA SUDNJI DAN....

Mrtvi počivaju samo po tijelu, odnosno, tijelo je lišeno svake zemaljske aktivnosti, i zemaljski-materijal je ispunio svoju, njemu od Stvoritelja dodijeljenu sudbinu, pružajući boravište još nebrojenim živim bićima u svom procesu razlaganja, sve dok se opet potpuno ne otopi (ispari) kao duhovna supstanca. Ali, duša čovjeka više nema nikakvog udjela u stanju počinka tijela; ona doduše u onostranom može prebivati bez aktivnosti, no ovo stanje nije stanje mirovanja, nego stanje nemoćne svjesnosti svoga postojanja, stanje najveće nemoći koje je mučno, jer ga duša svjesno osjeća. Zato se ne može ni govoriti o počinku mrtvih, a još daleko manje kod duša koje su postigle stupanj savršenstva, (takav) da one nalaze pristup u svjetlosne sfere. Jer, ove duše su neprestano aktivne i blažene u svojoj aktivnosti. I zato je pogrešno govoriti o snu mrtvih do njihovog buđenja na Sudnji Dan.... Doista će se dogoditi uskrsavanje mrtvih na taj Dan.... duhovno-mrtvi na Zemlji probudit će se iz svog sna, kada će prepoznati Boga u Njegovoj veličini i moći, i kada će oni morati odgovarati pred Njegovom Pravdom. Ali ovo buđenje će biti zastrašujuće. Tako će i mnogi koji počivaju u grobovima, tjelesno i duhovno, koji već prebivaju u onostranim sferama, biti pozvani na odgovornost, jer daju prednost mirovanju smrti pred aktivnošću koja svjedoči život.... Te će duše također na Dan Suda biti osuđene na obnovljeno progonstvo u materiju, tako da one sada mogu iskusiti stanje mirovanja koje im je izgledalo poželjno, a kojemu su ipak mogle umaći. Jer, ako se duša u onostranom razvija retrogradno, ona sama teži materiji, i njenoj volji će biti udovoljeno.... tako treba biti shvaćeno buđenje iz grobova na Sudnji Dan.... Tijelo od mesa je doista pronašlo svoj počinak, utoliko što ono više ne treba služiti duši, no njegove duhovne supstance moraju i dalje ispunjavati svoju svrhu, prema Božanskom određenju. Duše međutim treba žaliti ako one nakon smrti tijela nisu mogle ući u stanje života, i uskrsavanje na Sudnji Dan u vječni život ili u vječno prokletstvo, treba shvatiti samo tako da će oni živi na Zemlji iznenada doći do spoznaje, buđenja iz najdubljeg duhovnog sna, no zlima na Sud; jer dobri, Bogu-okrenuti ljudi i koji ispunjaju Božju volju, znaju o stanju života nakon tjelesne smrti, i potonje se ne boje, te oni i ulaze u vječni život. No, mnoge će duše morati proći obnovljeni tijek razvoja na Novoj Zemlji kroz njene tvorevine, (duše) koje su već dugo bile odvojene od ove Zemlje, imale izobilno vremena u duhovnom kraljevstvu da promijene svoju volju i postanu aktivne, koje su međutim ustrajale u njihovom nemoćnom stanju, i preferirale mirovanje smrti, i otuda postajale sve nemoćnije, tako da je samo duhovno otvrdnulo, i zrelo je za obnovljeno progonstvo u zemaljske tvorevine. Oni ustaju, kao iz svojih grobova, jer im je opet ponuđena nova mogućnost da izađu na svjetlo dana, čak i ako nakon nezamislivo dugog vremenskog perioda. Sve što je mrtvo u duhu, probudit će se na Sudnji Dan, ali ne u život, nego na Sud.... Blaženi oni (blago onima) koji ne miruju u ovom snu smrti, blaženi oni koji su neprestano aktivni na Zemlji ili u duhovnom kraljevstvu, i čija aktivnost se ne sastoji u zemaljskom trudu, nego služi njihovom duhovnom razvoju.... blaženi živi u duhu, koji se ne predaju inertnom snu, koji ne traže mirovanje, jer će oni živjeti u blaženstvu, i ne trebaju se bojati dana uskrsavanja....

AMEN

Sleep of death.... Levantamento das sepulturas no último dia....

Os mortos só descansam de acordo com o corpo, ou seja, o corpo é libertado de toda a actividade terrena, e o material terreno cumpre o seu propósito que lhe foi atribuído pelo Criador, continuando a conceder residência a inúmeros seres vivos no seu processo de dissolução até ser completamente dissipado como substância espiritual. A alma humana, contudo, já não tem uma parte no estado de repouso do corpo; pode de facto habitar no além sem actividade, no entanto este estado não é um estado de repouso mas um estado de consciência impotente da sua existência, um estado de maior impotência, que é agonizante porque é conscientemente sentido pela alma. Portanto, não é possível falar de um estado de repouso para os mortos e muito menos para as almas que atingiram um grau de perfeição que lhes permita entrar em esferas de luz. Pois estas almas estão constantemente activas e são felizmente felizes na sua actividade. E por isso é errado falar do sono dos mortos até ao seu despertar no último dia..... Uma ressurreição dos mortos terá certamente lugar nesse dia.... Os mortos espirituais na terra despertarão do seu sono quando reconhecerem Deus na Sua grandeza e poder e quando tiverem de responder à Sua justiça. Mas este despertar será horrível. E assim, também muitos que descansam nas sepulturas, corporais e espirituais, que já habitam nas esferas do além, serão chamados a prestar contas porque preferem o resto da morte à actividade que dá vida..... No dia do julgamento, essas almas serão também condenadas a um novo banimento na matéria, para que agora possam saborear o estado de repouso que lhes parecia desejável e, no entanto, do qual puderam escapar. Porque se uma alma regredir no além, esforçar-se-á para a própria matéria e a sua vontade será cumprida.... assim, a elevação das sepulturas no último dia terá de ser entendida.... O corpo de carne encontrou certamente o seu descanso na medida em que já não precisa de servir a alma, mas as suas substâncias espirituais devem também continuar a cumprir o seu propósito de acordo com o destino divino. Mas as almas devem ter pena se não puderem entrar no estado de vida após a morte do corpo, e a ressurreição no último dia para a vida eterna ou para a condenação eterna só deve ser compreendida de tal forma que a realização chegará subitamente aos que vivem na terra, o despertar do sono espiritual mais profundo, mas para o mal para o julgamento; Para as pessoas boas que se voltam para Deus e cumprem a vontade de Deus sabem sobre o estado da vida após a morte corporal e não temem esta última, e também entram na vida eterna. Mas muitas almas terão também de seguir o curso renovado do desenvolvimento na nova terra através das suas criações, que há muito partiram desta terra, que tiveram tempo em abundância no reino espiritual para mudar a sua vontade e tornar-se activas, mas que permaneceram no seu estado de impotência e preferiram a tranquilidade da morte e, portanto, tornaram-se cada vez mais impotentes, de modo que o próprio espiritual endureceu e está maduro para o banimento renovado nas criações terrestres. Estes surgem dos seus túmulos, por assim dizer, pois é-lhes novamente oferecida uma nova oportunidade para virem à luz do dia, embora após um período de tempo inconcebivelmente longo. Tudo o que está morto em espírito despertará no último dia, mas não para a vida, mas para o julgamento..... Abençoados são aqueles que não descansam neste sono de morte, abençoados são aqueles que estão constantemente activos na terra ou no reino espiritual e cuja actividade não consiste na labuta terrestre, mas serve o seu desenvolvimento espiritual.... Bem-aventurados aqueles que vivem no espírito, que não se entregam ao sono preguiçoso, que não procuram descanso, pois viverão em êxtase e não precisam de temer o dia da ressurreição...._>Ámen