• Back

DIJETE-ŠTVO BOŽJE.... ŽESTOKA ISKUŠENJA....

Zemlja, kao mjesto za dalju duhovnu naobrazbu, je bila odabrana da bi oblikovala ljude u najcišca svjetlosna bica, u djecu Božju, koja mogu postici najviši stupanj srece i gledati Boga. Postignuce ovog stupnja je jedino moguce na ovoj Zemlji. Premda su ostala djela stvaranja jednako odredena za sazrijevanje duhovnih bica koja nisu još tako savršena, i njihov stupanj zrelosti može i dalje neprestano biti povecavan, stupanj dijete-štva Božjeg može usprkos tomu jedino biti postignut od strane duše na Zemlji, naracun cega su ljudi takoder suoceni sa potpunom težinom zemaljskog života, i to cak još zahtjevnije što je duša bliža cilju. Duša mora biti sposobna napustiti Zemlju u totalno procišcenom stanju, duhovno preporodena i u najsrdacnijem jedinstvu sa Bogom. Ona mora doživjeti svako iskušenje, ona mora raditi i stvarati sa vrlodubokom Ljubavlju za Boga i njezina bližnja ljudska bica, ona je morala svladati svu svjetovnost kako bi ušla u duhovno kraljevstvo slobodna i neopterecena. Jedino nekoliko ljudi napuštaju ovu Zemlju kao usavršena svjetlosna bica, i jedino nekoliko ljudi može ugledati Boga odmah nakon njihova života na Zemlji, jer jedino nekoliko postaju pobjedonosni nad materijom, buduci zemaljski život uvijek i svagda postavlja svoje zahtjeve pred ljude i ovo je jedna od najsilnijih kušnji što pristupaju covjeku. Opet i iznova ljudi moraju pokušati sebe osloboditi; opet i iznova duhovni život mora izbiti u prvi plan, i svaka misao mora biti usmjerena nagore. Kako bi postigao dijete-štvo Božje, Božja milost mora biti sposobna biti posebice ucinkovita na ljude, covjek mora neprestano iskorištavati milost koja mu pritjece bezmjerno; on mora prihvatiti sve što doprinosi spram procišcavanja duše, on mora doživjeti svu patnju kao milost (Knjižica br. 5) i biti zahvalan Bogu da ga je Njegova Ljubav odredila za više sfere i želi ga privuci k Sebi. Ne može mnogo ljudi postici tako visok stupanj zrelosti da im Bog može poslati cak najgrublju patnju bez da postanu malodušni (obeshrabreni).... Ovih nekoliko, medutim, su blaženi, cak ako njihov zemaljski život izgleda za njih najteži za podnijeti.... Njihovo vjencanje s Bogom je najprekrasnija nagrada koja ocekuje takve duše nakon njihove smrti, i poradi ovog duša ce strpljivo cekati sve dok njezin zemaljski kraj ne dode. Sva bremena i muke, sva patnja i tuga izgledaju majušni jednom kada je ona oslobodena od njezina zemaljskog pokrova, jednom kada je sposobna ugledati Boga i postala je najblaženije sretno bice u duhovnom kraljevstvu.... jednom kada dode u posjed Ocevog nasljeda kao Božje dijete i radi sa Njime u Njegovoj volji.

AMEN

A Infância de Deus.... Hard trials....

A Terra está destinada como uma estação de educação do espírito para formar seres humanos na mais pura forma de luz, em filhos de Deus que podem sentir o mais alto grau de felicidade e alcançar a visão de Deus. Atingir este grau só é possível nesta terra. Embora as outras obras da criação também sejam destinadas ao amadurecimento do espiritual ainda não perfeito, e o grau de amadurecimento ainda possa ser sempre aumentado, a alma só pode alcançar o grau de filiação a Deus na Terra, razão pela qual a vida terrena também se aproxima do ser humano com todo o seu peso, e de fato, quanto mais pesado, mais próxima a alma está do seu objetivo. A alma deve poder deixar a Terra completamente purificada, renascida espiritualmente e na mais íntima união com Deus. Deve submeter-se a cada prova, deve trabalhar e criar no mais profundo amor a Deus e aos semelhantes, deve ter superado tudo o que é terreno para poder entrar no reino espiritual livremente e de coração leve. Apenas algumas poucas pessoas deixam este mundo como seres perfeitos de luz, e apenas algumas pessoas podem alcançar a visão de Deus imediatamente após a vida terrena, pois apenas umas poucas se tornam super-vencedoras da matéria, porque a vida terrena faz sempre e constantemente as suas exigências às pessoas e esta é uma das tentações mais fortes que se aproxima do ser humano. Uma e outra vez as pessoas devem tentar se libertar, uma e outra vez a vida espiritual deve vir à tona e cada pensamento deve ser dirigido para cima. Para alcançar a filiação a Deus, a graça de Deus deve poder tornar-se particularmente eficaz sobre as pessoas, o ser humano deve fazer uso constante da graça que flui para ele sem medida; deve também tomar sobre si tudo o que contribui para a purificação da alma, deve sentir todo o sofrimento como graça e agradecer a Deus que o seu amor o destinou para a ascensão e quer atraí-lo para si mesmo. Poucas pessoas têm um grau de maturidade tal que Deus possa enviar-lhes até mesmo o sofrimento mais severo sem que desesperem..... Mas os poucos são abençoados, por mais difícil que a sua vida terrena pareça ser.... O casamento com Deus é a mais bela recompensa que espera tais almas na sua morte e, por isso, a alma permanece paciente até que o seu fim terreno tenha chegado. Todos os fardos e trabalhos, todos os sofrimentos e tribulações lhe parecem insignificantes assim que está livre da concha terrestre, assim que alcançou a visão de Deus e se tornou o ser mais bem-aventurado do reino espiritual.... Assim que ela, como filha de Deus, aceita a herança do Pai e é ativa com Ele em Sua vontade._>Amém