• Back

DUHOVNI NAPREDAK - STALNA BORBA I NASTOJANJE....

Svaki duhovni napredak mora se izboriti.... uvijek mora prethoditi prevladavanje sebe samoga, treba li duša sazrjeti i moći zabilježiti duhovni uspjeh. Stoga uvijek mora biti aktivna volja, čovjek neće biti prisiljen na to, nego on mora razmišljati i postupati u potpunoj slobodi volje.... I stoga će mu često biti otežano, tako da se njegova volja iskuša, na put će mu biti položene prepreke, pristupat će mu iskušenja svake vrste, kojima on može pružiti otpor jedino sa najiznimnijom snagom volje, i ako on to čini, onda neminovno napreduje naviše. Sudbina čovjeka na Zemlji je stoga stalna borba i samo-prevladavanje, jer drugačije on ne može stići naviše. Zemaljski život je ispit, u kojem se čovjek treba dokazati, i on će podbaciti ako se neprestano ne bori i ne nastoji. Jer, Bog želi u čovjeku zapaliti žudnju za Sobom, On ju želi kroz svaki otpor osnažiti, tako da čovjek uvijek više nastoji, i kroz to Mu se sve više približava. Nema napretka bez borbe, jer čak i čovjek voljan ljubiti, mora se protiv samoga sebe boriti, on mora suzbiti svako samoljublje, on mora sebi uskratiti ono što želi učiniti bližnjemu, i to je uvijek unutarnja borba, prije nego on dosegne stupanj savršenosti, koji mu omogućava da zaboravi sebe samoga. Dok god zemaljska materija okružuje čovjeka, on mora voditi borbu protiv ove, a to zahtjeva veliku snagu volje, sebe potpuno osloboditi od žudnje za njom, budući je tijelo još uvijek s njim pretijesno povezano. Čovjek koji stremi Bogu međutim, sve više zapostavlja materiju, i kada on bude postavljen pred izbor, odriče se laka srca, budući mu Bog pomaže u ovoj borbi, čim On vidi njegovu volju, stoga će borba biti to lakša, što čežnjivije čovjek stremi Bogu. Jer, sada će se i Ljubav u njemu aktivirati, a ona se mnogo radije odriče onoga što čovjeka priječi uvis. Tko ima Ljubav, već je prošao put borbe, i on je iz nje izišao kao pobjednik, duhovno je napredovao, i sada će njegov život biti lakši, jer on sada služi, i stoga se više ne treba boriti.... A, svako služenje u Ljubavi je duhovni napredak, svako služenje u Ljubavi je prevladavanje sebe samoga iz slobodne volje, čemu je prethodila borba, kada je čovjek bio u niskom stupnju zrelosti.... On se ne smije obeshrabriti, jer visoki cilj kruni njegovo gorljivo nastojanje. On mora uvijek promišljati na to, da on zbog ovog cilja hoda zemaljskim putem, i da je od njega zahtijevano samo jedno.... podlaganje Božjoj volji.... kojoj se on do sada opirao....To zahtijeva prevladavanje i borbu, sve dok on ne postane Ljubav, i bez opiranja (oklijevanja) bude vršio Božju volju, sve dok on ne bude imao istu volju, i Bog mu Se kroz to približi.

AMEN

Progresso Espiritual - Constante Luta e Combate....

Todo progresso espiritual deve ser combatido por.... deve ser sempre precedida de autoconquista para que a alma possa amadurecer e alcançar o sucesso espiritual. E portanto a vontade tem de se tornar sempre activa, o ser humano não é obrigado a fazê-lo, mas tem de pensar e agir com total liberdade de vontade.... E, por isso, muitas vezes se torna difícil para ele, para que sua vontade seja posta à prova, obstáculos são colocados em seu caminho, tentações de toda espécie se aproximam dele, as quais ele só pode resistir com a máxima força de vontade, e se ele o fizer, então ele também subirá inevitavelmente. Portanto, o destino do ser humano na Terra é lutar constantemente e vencer a si mesmo, porque senão não conseguirá ascender. A vida terrena é um teste no qual o ser humano deve provar a si mesmo, e ele falhará se não lutar e lutar constantemente. Pois Deus quer acender no ser humano o desejo de Si mesmo, Ele quer fortalecê-lo através de toda resistência para que o ser humano se esforce cada vez mais e assim se aproxime cada vez mais dEle. Não há ascensão sem luta, pois mesmo o ser humano que ama voluntariamente tem de lutar contra si mesmo, tem de suprimir todo o amor-próprio, tem de negar a si mesmo o que quer fazer ao seu semelhante, e isto é sempre uma luta interior antes de ter atingido aquele grau de perfeição que lhe permite esquecer-se de si mesmo. Enquanto a matéria terrena envolve o ser humano, ele tem que lutar contra ela, e é necessária muita força de vontade para se libertar completamente do desejo por ela, porque o corpo ainda está muito ligado a ela. Mas a pessoa que luta para Deus cada vez mais deixa a matéria de lado, e quando é confrontada com a escolha desiste facilmente porque Deus o ajuda nesta batalha assim que vê a sua vontade, assim a batalha será tanto mais fácil quanto mais a pessoa luta para Deus com desejo. Pois então o amor também será despertado nele, e isso muito mais cedo se despojará de tudo o que dificulta a ascensão do ser humano. Quem tem amor já percorreu o caminho da batalha e saiu vitorioso, progrediu espiritualmente e agora sua vida será mais fácil, pois agora ele está a serviço e, portanto, não precisa mais lutar.... E todo serviço no amor é um progresso espiritual, todo serviço no amor é uma superação de si mesmo de livre vontade, que foi precedida por uma luta assim que o ser humano ficou em baixo grau de maturidade.... Ele não deve ficar desanimado, pois uma meta alta coroa o seu ávido esforço. Ele deve ter sempre em mente que é por este objectivo que ele caminha na terra e que apenas uma coisa é exigida dele.... Submissão à vontade divina.... a que ele tem resistido até agora.... Isto requer superação e luta até que ele se torne amor e cumpra a vontade divina sem resistência.... até que ele tenha a mesma vontade e assim se tenha aproximado de Deus...._>Amém