• Back

DUHOVNI NAPREDAK - STALNA BORBA I NASTOJANJE....

Svaki duhovni napredak mora se izboriti.... uvijek mora prethoditi prevladavanje sebe samoga, treba li duša sazrjeti i moći zabilježiti duhovni uspjeh. Stoga uvijek mora biti aktivna volja, čovjek neće biti prisiljen na to, nego on mora razmišljati i postupati u potpunoj slobodi volje.... I stoga će mu često biti otežano, tako da se njegova volja iskuša, na put će mu biti položene prepreke, pristupat će mu iskušenja svake vrste, kojima on može pružiti otpor jedino sa najiznimnijom snagom volje, i ako on to čini, onda neminovno napreduje naviše. Sudbina čovjeka na Zemlji je stoga stalna borba i samo-prevladavanje, jer drugačije on ne može stići naviše. Zemaljski život je ispit, u kojem se čovjek treba dokazati, i on će podbaciti ako se neprestano ne bori i ne nastoji. Jer, Bog želi u čovjeku zapaliti žudnju za Sobom, On ju želi kroz svaki otpor osnažiti, tako da čovjek uvijek više nastoji, i kroz to Mu se sve više približava. Nema napretka bez borbe, jer čak i čovjek voljan ljubiti, mora se protiv samoga sebe boriti, on mora suzbiti svako samoljublje, on mora sebi uskratiti ono što želi učiniti bližnjemu, i to je uvijek unutarnja borba, prije nego on dosegne stupanj savršenosti, koji mu omogućava da zaboravi sebe samoga. Dok god zemaljska materija okružuje čovjeka, on mora voditi borbu protiv ove, a to zahtjeva veliku snagu volje, sebe potpuno osloboditi od žudnje za njom, budući je tijelo još uvijek s njim pretijesno povezano. Čovjek koji stremi Bogu međutim, sve više zapostavlja materiju, i kada on bude postavljen pred izbor, odriče se laka srca, budući mu Bog pomaže u ovoj borbi, čim On vidi njegovu volju, stoga će borba biti to lakša, što čežnjivije čovjek stremi Bogu. Jer, sada će se i Ljubav u njemu aktivirati, a ona se mnogo radije odriče onoga što čovjeka priječi uvis. Tko ima Ljubav, već je prošao put borbe, i on je iz nje izišao kao pobjednik, duhovno je napredovao, i sada će njegov život biti lakši, jer on sada služi, i stoga se više ne treba boriti.... A, svako služenje u Ljubavi je duhovni napredak, svako služenje u Ljubavi je prevladavanje sebe samoga iz slobodne volje, čemu je prethodila borba, kada je čovjek bio u niskom stupnju zrelosti.... On se ne smije obeshrabriti, jer visoki cilj kruni njegovo gorljivo nastojanje. On mora uvijek promišljati na to, da on zbog ovog cilja hoda zemaljskim putem, i da je od njega zahtijevano samo jedno.... podlaganje Božjoj volji.... kojoj se on do sada opirao....To zahtijeva prevladavanje i borbu, sve dok on ne postane Ljubav, i bez opiranja (oklijevanja) bude vršio Božju volju, sve dok on ne bude imao istu volju, i Bog mu Se kroz to približi.

AMEN

El avance espiritual - constante forcejeo y lucha....

Hay que luchar por cada avance espiritual.... cada vez se tiene que superar a sí mismo de antemano si el alma quiere madurar y contar con un éxito espiritual. Y tiene que activarse por esto la voluntad, el hombre no va a ser forzado para hacerlo, sino tiene que pensar y actuar bajo voluntad completamente libre.... Y por esto se le hace bastante difícil, porque hay que aprobar su voluntad, se le ponen obstáculos en el camino, tentaciones de todo tipo se le acercan, a las cuales solo se puede resistir con la máxima fuerza de voluntad, y si lo hace va a ascender a la altura sin remedio. Por esto un forcejeo constante y la superación de sí mismo es el destino del hombre en la tierra, porque de otro modo no puede llegar a la altura. La vida terrestre es una prueba, en la cual el hombre debe acreditarse, y va a fracasar si no lucha y busca constantemente. Porque Dios quiere encender la búsqueda de Sí Mismo en el hombre, Él quiere fortalecerla a pesar de cualquier rechazo, para que el hombre intente buscar a Él para acercarse cada vez más. Un ascenso sin lucha no existe, porque también el hombre dispuesto a amar tiene que luchar contra sí mismo, tiene que ahogar cualquier egoísmo, tiene que negarse a sí mismo lo que quiere dar al semejante, y esto significa siempre una lucha interna antes de llegar al grado de la perfección que impone de olvidarse a sí mismo. Mientras la materia terrestre os rodea tiene que seguir luchando contra sí mismo, y requiere mucha fuerza de voluntad para liberarse por completo del anhelo por la cual, porque el cuerpo está todavía muy atado con ella. Pero el hombre buscando a Dios aplaza a la materia siempre, y se pone ante la elección la regala con corazón ligero, porque Dios le ayuda en esta lucha, en cuanto vea a su voluntad, entonces la lucha se hace bastante más fácil, más fuerte el hombre busca a Dios. Porque entonces el amor se activa en él, y el amor se libera mucho más fácil de lo que le frena a llegar a la altura. Aquel que tiene el amor, ya ha pasado por el camino de la lucha, y ha salido como ganador de la cual, ha avanzado espiritualmente, y su vida se hace más ligera, porque ahora está sirviendo y no hace falta luchas más.... Y este servicio con amor es un avance espiritual, cualquier servicio en amor es la superación de sí mismo a través de la voluntad libre, a la cual se ha precedido una lucha, porque el hombre ha estado antes en un grado más bajo.... No debe perder el ánimo, porque un reto major corona su búsqueda anhelosa. Tiene que pretender cuidadosamente qué hay que pasar el camino por la tierra y que se le pide de él solamente una cosa.... someterse bajo la voluntad divina.... a la cual se ha resistido hasta ahora.... Esto requiere superación y lucha hasta que se ha convertido en amor y cumple con esto sin rechazar la voluntad divina.... hasta que se ha adaptado a la misma voluntad y se ha acercado con esto a Dios....

amén