• Back

DUHOVNO NISKO STANJE.... ATEISTI.... POUCAVANJE ISTIH....

Zamislite duhovno nisko stanje ljudi koje se ocituje u povecanom nedostatku Ljubavi [[ (nemilosrdnosti) ]], u potpunom nedostatku vjere i u nacinu života na cisto materijalnoj osnovi, onda cete spoznati nužnost toga da se treba otkloniti to duhovno nisko stanje, kad ste upoznati sa pravim smislom i svrhom zemaljskog života. Posljedicno tome, znanje o tome je potrebno kako bi covjeku postao razumljiv nacin upravljanja i djelovanja Boga, da bi onda uvidio da je svaki dogadaj utemeljen u Ljubavi Božjoj, koliko god da se on ljudima cinio mucan i neizdrživ.

Što se više covjek kroz nedostatak Ljubavi udalji od Boga, utoliko mu je nerazumljivije kako Božanstvo treba upravljati svjetskim dogadajima, pošto po njegovom uvjerenju ona ne svjedoce niti o mudrosti niti o Ljubavi. I stoga on Boga potpuno odbija, on odbacuje ikakvo vjerovanje u jednog svemoguceg mudrog Stvoritelja punog Ljubavi. I teško je takvog jednog covjeka uvjeriti u suprotno, teško je uciniti da on shvati smisao i namjenu Božanskog upravljanja, dok god on ne priznaje ništa drugo osim onoga što mu je vidljivo i opipljivo.

Patnja današnjeg doba doduše pridonosi tome da poneki ljudi pronadu put nazad ka Bogu, no daleko više njih skroz gube vjeru, i to iz neznanja, iz nedostatka spoznaje njihove stvarne životne svrhe. No oni sami snose krivicu za svoje neznanje, pošto žive bez Ljubavi, jer su naopake volje i svoju životnu snagu ne koriste na ispravan nacin.... služeci bližnjima u Ljubavi. Inace bi u sebi od Duha bili pouceni, njihovo razmišljanje bilo bi ispravno, misaonim putem bili bi upuceni na njihovo stvarno odredenje i isto tako bi spoznali nepriliku koju uzrokuje ljudski nedostatak Ljubavi.

Svojim krivim razmišljanjem koje mu ulijevaju mracne sile covjek sve više otvrdnjuje, pa i pored toga ne može mu biti pomognuto osim putem upucivanja na njegov naopaki nacin življenja, na posljedice istoga kako za njega samoga i njegovu dušu tako i zemaljski za cijelo covjecanstvo, koje je iste svijesti [[ (usmjerenja, smisla) ]] kao i on sam. On može biti samo upozoren na ove posljedice i prepoznati Istinu po tome što ce doci do najavljenih zemaljskih dogadaja, tako da može naci objašnjenje za veliku patnju koja pogada Zemlju, i da on tako pride bliže podukama.

To je jedina mogucnost da mu se skrene pažnja na veliki nadolazeci dogadaj, iako on i za to može da nade prirodno objašnjenje, ako je skroz 'tvrdokorno usmjeren' tj. tvrdoglave svijesti. No na silu njegovo krivo razmišljanje ne može biti ispravljeno, mora biti prepušteno njegovoj volji da dogadaje poveže s Božanstvom Koje njima upravlja.

Vjera u Boga može biti zadobijena kroz duboku muku, kroz neobicno Božje uplitanje koje se ocituje u prirodnom svijetu. Ali isto tako sve može proci pored covjeka koji se skroz odrekao Boga bez da ga se dojmi, i onda za njega nema druge mogucnosti da ga se dovede do spoznaje. On je izgubljen za ovaj zemaljski period i mora zapoceti novi period iskupljenja. On je toliko udaljen od Boga da mora još jednom proci razvojni put. Njegova volja koju je u slobodnoj volji krivo koristio mora ponovo biti svezana, jer je za njega spasenje drugacije nemoguce.

AMEN

Depresión espiritual.... Negadores de Dios.... Enseñando a estos....

Si visualizáis la depresión espiritual de las personas, que se expresa en un mayor desamor, en una completa incredulidad y en un estilo de vida sobre una base puramente material, también reconoceréis la necesidad de remediar esta depresión espiritual, tan pronto como se os haya informado sobre el significado real y el propósito de la vida terrenal. En consecuencia, el conocimiento de esto es necesario en la medida en que el gobierno y la obra de Dios se vuelven comprensibles para el hombre, que entonces reconoce que solo el amor de Dios es la base de todo lo que sucede, por doloroso e insoportable que parezca para las personas.

Cuanto más el hombre mismo se aparta de Dios a través del desamor, más incomprensible le resulta que una Deidad debe guiar los acontecimientos mundiales porque, en su opinión, no testimonia ni la sabiduría ni el amor. Y es por eso que rechaza a Dios por completo, abandona toda fe en un Creador todopoderoso, amoroso y sabio. Y es difícil instruir a una persona así de otra, es difícil hacerle comprender el significado y el propósito del gobierno divino, siempre y cuando no reconozca nada en absoluto que no sea visible y tangible para él.

El sufrimiento del tiempo presente probablemente permite que algunas personas encuentren el camino de regreso a Dios, pero muchas más pierden su fe por completo, y eso por ignorancia, por falta del propósito real de su vida en la tierra. Pero ellos mismos tienen la culpa de su ignorancia en la medida en que viven sin amor porque son de voluntad incorrecta y no usan su energía vital de manera correcta.... al servicio de la caridad. Porque de lo contrario serían instruidos por el espíritu dentro de sí mismos, su pensamiento sería correcto, se le señalaría mentalmente su determinación real y también reconocerían los agravios que provoca la falta de bondad de los hombres.

El hombre se endurece cada vez más a través de su pensamiento equivocado, que las fuerzas oscuras le infunden, y sin embargo, no puede ser ayudado de otra manera que con referencias a su forma de vida equivocada, a las consecuencias de esto, tanto para él y su alma, así como también terrenalmente para toda la humanidad, que es de la misma mente como él mismo. Solo se le puede llamar la atención de estas consecuencias y reconocer la verdad en ellas, de que los acontecimientos terrenales anunciados también ocurrirán, de modo que ahora encuentra una explicación para el gran sufrimiento que afecta a la tierra, y ahora se acerca mentalmente a las enseñanzas.

Esta es la única manera de hacerle consciente de los grandes acontecimientos que están por venir, aunque todavía puede encontrar una explicación natural para ello, si es completamente de mente obstinada. Pero, obligatoriamente, su pensamiento erróneo no puede ser dirigido correctamente, debe dejarse a su voluntad el de poner los sucesos en relación con una Deidad que lo dirige.

La fe en Dios puede ser ganado mediante un sufrimiento profundo, mediante una intervención extraordinaria de Dios, que se manifiesta en la creación de la naturaleza. Pero también todo puede pasar sin ninguna impresión en la persona que ha renunciado completamente a Dios, y entonces no hay otra posibilidad para llevarle al reconocimiento. Está perdido para este periodo terrestre y debe empezar una nueva época de redención. Está tan lejos de Dios que tiene que volver a pasar por el curso de desarrollo. Su voluntad, que usó erróneamente en el estado libre, tiene que ser atada nuevamente porque de lo contrario no es posible la redención para él....

Amén