• Back

BOŽANSKA LJUBAVNA ISKRA.... ISPRAVNA I NAOPAKA LJUBAV....

Božanska iskra u čovjeku je Ljubav. Bog je u srce svakog čovjeka stavio Ljubav i njemu na Zemlji postavio zadatak.... da dopusti toj Božanskoj iskri da se rasplamsa do žarkog plamena, koji onda konzumira sve oko sebe. Znači Ljubav je prirođena svim ljudima, no kojim stvarima se ta Ljubav okreće to je prepušteno čovjeku, tj. ljudska volja određuje cilj njegovih želja, dakle predmet njegove ljubavi. Duhovna težnja i zemaljske žudnje su obilježja ispravne, tj. one Ljubavi koja je Bogu mila, te naopake ljubavi. Jer Ljubav je težnja za sjedinjenjem. Ako se čovjeku nešto približi i on se trudi to posjedovati, onda je u njemu već zapaljena Ljubav.

A oboje će mu i biti približeno kako bi se čovjek mogao odlučiti. Njemu će biti ponuđena svjetovna dobra i primamljivosti, ali će mu na raspolaganje biti stavljeno i duhovno blago, tako da se onda Ljubav u čovjeku može odlučiti koji predmet si ona bira za cilj. A u skladu s tim raste i Ljubav. Prema tome tek želja za sjedinjenjem zemaljskom životu daje njegov sadržaj, jer čovjek tad stremi posjedu.... duhovnom ili zemaljskom, već s obzirom na to kako je u njemu snažna vjera i žudnja za Bogom.

Tako da će Ljubav biti poticaj za svo njegovo postupanje i razmišljanje. Svjetovna ljubav isto je što i ne-ljubav-nost, jer svjetovna ljubav isključuje Ljubav prema Bogu, svjetovna ljubav samo stremi vlastitom posjedovanju i nikada se ne okreće bližnjemu.... A samoljublje je suprotno Ljubavi prema bližnjemu, tako da se ta ljubav izražava u ne-Ljubav-nosti spram bližnjega. Jer samoga sebe svaki će čovjek ljubiti, čak i kad njegovo razmišljanje i postupanje spram bližnjih mora biti nazvano ne-Ljubav-nim. Početno će se u čovjeku boriti dvije žudnje, a onda je bitno kojoj od tih žudnji u sebi čovjek popusti. Ako u njemu prevladava Ljubav prema dobru, onda će on uskoro nadvladati žudnje svijeta, jer dobro svoj izvor ima u Bogu, posljedično tome čovjek stremi Bogu, tako da se njegova Ljubav okreće k Njemu.

A ta Ljubav izražava se u Ljubavi prema bližnjemu, i ona će se rasplamsati do žarkog plamena. A naopaka ljubav će za cilj imati prolazno dobro; ona će stoga i biti nepostojana, ona će uvijek otkrivati nove stvari koje žudi, i ta naopaka ljubav ljude će okretati od Boga a privoditi ih Njegovom protivniku. Onda se Božanska iskra u duši čovjeka ne hrani, nego se naprotiv guši u nečistim pobudama.... čista Ljubav biva zamijenjena žudnjom koja se isto tako naziva ljubavlju, no s tom razlikom da ona za cilj nema Boga, nego Njegovog protivnika, tako da se može govoriti o naopakoj ljubavi.

A naopaka ljubav je sada značajka duhovno niskog nivoa čovječanstva. Jer tko Boga ima za cilj, tko se dakle teži spojiti s Njim, taj Boga ljubi i blizak Mu je, znači duhovno je zreliji od onih koji se nalaze udaljeni od Boga uslijed svoje naopake ljubavi prema svijetu. Jer jedino putem sjedinjenja s Bogom može se postići duhovna zrelost, i tko stremi tome, taj je u ispravnoj Ljubavi, on je u sebi zapalio Božansku iskru Ljubavi i trudi se sam oblikovati u Ljubav....

AMEN

Centelha Divina de Amor.... O amor certo e errado....

A centelha divina no homem é o amor. Deus colocou amor em cada coração humano e agora lhe deu uma tarefa na Terra.... para deixar esta centelha divina de amor acender-se em uma chama brilhante que então consome tudo ao seu redor. Assim, o amor é inerente a todas as pessoas, mas as coisas a que este amor se transforma são deixadas ao ser humano, ou seja, a vontade humana determina a meta dos seus desejos, e assim o objeto do seu amor. O desejo espiritual e os desejos terrenos caracterizam o amor certo, ou seja, o amor que é agradável a Deus, e o amor errado. Pois o amor é desejo de união. Se algo se aproxima de uma pessoa e ela procura possuí-lo, então o amor já se acendeu nele. E ambos serão trazidos até ele para que o ser humano possa decidir. Bens terrenos e tentações do mundo lhe serão oferecidos, mas bens espirituais também lhe serão disponibilizados, para que o amor no ser humano possa agora decidir que objeto tomará como seu objetivo. E o amor também cresce em conformidade. O desejo de unidade dá assim, em primeiro lugar, o seu conteúdo à vida terrena, pois o ser humano agora se esforça para adquirir bens espirituais ou terrenos, dependendo se são de natureza espiritual ou terrena. espiritual ou terreno, dependendo da sua forte fé e desejo por Deus. O amor será, portanto, o impulso para todas as ações e pensamentos. O amor mundano é como a indelicadeza, pois o amor mundano exclui o amor a Deus, o amor mundano só luta pelos seus próprios bens e nunca se volta para o seu próximo.... Mas o amor-próprio é o oposto do amor ao próximo, portanto esse amor se expressa na indelicadeza para com o próximo. Pois cada ser humano amará a si mesmo, embora seus pensamentos e ações para com o seu semelhante devam ser chamados de pouco amorosos. Inicialmente dois desejos lutarão no ser humano, e depois é importante qual desejo em si mesmo o ser humano cede. Se o amor pelo bem é predominante nele, então ele logo vencerá os desejos pelo mundo, pois o bem tem sua origem em Deus, conseqüentemente o ser humano se esforça para Deus e assim seu amor se volta para Ele. E esse amor se expressa no amor ao próximo, e se acenderá em uma chama luminosa e moderna. Mas o amor perverso terá como objetivo bens transitórios; por isso também será inconstante, sempre descobrirá coisas novas que deseja, e esse amor perverso afastará as pessoas de Deus e as conduzirá ao seu adversário. Então a centelha divina na alma do ser humano não será alimentada, mas sim sufocada em impuros impulsos.... O amor puro é substituído por um desejo que também é considerado como amor, mas com a diferença de que seu objetivo não é Deus, mas seu adversário, assim se pode falar de um amor perverso. Mas este amor perverso é agora a característica do baixo espiritual da humanidade. Pois todo aquele que tem Deus como seu objetivo, isto é, que procura unir-se a Ele, ama a Deus e está perto Dele, portanto espiritualmente mais maduro que aqueles que estão distantes de Deus devido ao seu amor perverso pelo mundo. Pois a maturidade espiritual só pode ser alcançada pela união com Deus, e quem se esforça por ela tem o amor certo, ele acendeu a centelha divina do amor dentro de si mesmo e procura moldar-se em amor...._>Amém