• Back

BOŽANSKA LJUBAVNA ISKRA.... ISPRAVNA I NAOPAKA LJUBAV....

Božanska iskra u čovjeku je Ljubav. Bog je u srce svakog čovjeka stavio Ljubav i njemu na Zemlji postavio zadatak.... da dopusti toj Božanskoj iskri da se rasplamsa do žarkog plamena, koji onda konzumira sve oko sebe. Znači Ljubav je prirođena svim ljudima, no kojim stvarima se ta Ljubav okreće to je prepušteno čovjeku, tj. ljudska volja određuje cilj njegovih želja, dakle predmet njegove ljubavi. Duhovna težnja i zemaljske žudnje su obilježja ispravne, tj. one Ljubavi koja je Bogu mila, te naopake ljubavi. Jer Ljubav je težnja za sjedinjenjem. Ako se čovjeku nešto približi i on se trudi to posjedovati, onda je u njemu već zapaljena Ljubav.

A oboje će mu i biti približeno kako bi se čovjek mogao odlučiti. Njemu će biti ponuđena svjetovna dobra i primamljivosti, ali će mu na raspolaganje biti stavljeno i duhovno blago, tako da se onda Ljubav u čovjeku može odlučiti koji predmet si ona bira za cilj. A u skladu s tim raste i Ljubav. Prema tome tek želja za sjedinjenjem zemaljskom životu daje njegov sadržaj, jer čovjek tad stremi posjedu.... duhovnom ili zemaljskom, već s obzirom na to kako je u njemu snažna vjera i žudnja za Bogom.

Tako da će Ljubav biti poticaj za svo njegovo postupanje i razmišljanje. Svjetovna ljubav isto je što i ne-ljubav-nost, jer svjetovna ljubav isključuje Ljubav prema Bogu, svjetovna ljubav samo stremi vlastitom posjedovanju i nikada se ne okreće bližnjemu.... A samoljublje je suprotno Ljubavi prema bližnjemu, tako da se ta ljubav izražava u ne-Ljubav-nosti spram bližnjega. Jer samoga sebe svaki će čovjek ljubiti, čak i kad njegovo razmišljanje i postupanje spram bližnjih mora biti nazvano ne-Ljubav-nim. Početno će se u čovjeku boriti dvije žudnje, a onda je bitno kojoj od tih žudnji u sebi čovjek popusti. Ako u njemu prevladava Ljubav prema dobru, onda će on uskoro nadvladati žudnje svijeta, jer dobro svoj izvor ima u Bogu, posljedično tome čovjek stremi Bogu, tako da se njegova Ljubav okreće k Njemu.

A ta Ljubav izražava se u Ljubavi prema bližnjemu, i ona će se rasplamsati do žarkog plamena. A naopaka ljubav će za cilj imati prolazno dobro; ona će stoga i biti nepostojana, ona će uvijek otkrivati nove stvari koje žudi, i ta naopaka ljubav ljude će okretati od Boga a privoditi ih Njegovom protivniku. Onda se Božanska iskra u duši čovjeka ne hrani, nego se naprotiv guši u nečistim pobudama.... čista Ljubav biva zamijenjena žudnjom koja se isto tako naziva ljubavlju, no s tom razlikom da ona za cilj nema Boga, nego Njegovog protivnika, tako da se može govoriti o naopakoj ljubavi.

A naopaka ljubav je sada značajka duhovno niskog nivoa čovječanstva. Jer tko Boga ima za cilj, tko se dakle teži spojiti s Njim, taj Boga ljubi i blizak Mu je, znači duhovno je zreliji od onih koji se nalaze udaljeni od Boga uslijed svoje naopake ljubavi prema svijetu. Jer jedino putem sjedinjenja s Bogom može se postići duhovna zrelost, i tko stremi tome, taj je u ispravnoj Ljubavi, on je u sebi zapalio Božansku iskru Ljubavi i trudi se sam oblikovati u Ljubav....

AMEN

Chispa de amor divino.... Amor correcto e incorrecto....

La chispa divina en el hombre es el amor. Dios ha puesto el amor en el corazón de cada ser humano y ahora le ha dado una tarea en la tierra.... dejar que esta chispa de amor divino se encienda en una llama ardiente, que luego consume todo lo que la rodea. Entonces el amor es inherente en todos los hombres, pero las cosas a las que se dirige este amor, esto se deja al hombre, es decir, la voluntad humana determina la meta de sus deseos, es decir, el objeto de su amor.

El deseo espiritual caracteriza el amor correcto, es decir, el amor que agrade a Dios y los deseos terrenales caracterizan el amor incorrecto. Porque el amor es deseo de unión. Si algo es acercado al hombre y él trata de poseerlo, entonces el amor ya se ha encendido en él.

Y ambas cosas le serán traídos para que el hombre pueda decidir. Se le ofrecen bienes terrenales y tentaciones del mundo, pero también se le ponen a su disposición bienes espirituales para que ahora el amor en el hombre pueda decidirse ahora qué objeto toma como meta. Y el amor crece también en consecuencia. El deseo de unión, por lo tanto, da su significado a la vida terrenal, porque ahora el hombre se esfuerza por la posesión.... Bienes espirituales o terrenales, dependiendo de si la fe y el deseo hacia Dios son fuertes en él.

Por tanto, el amor será el impulso para todo actuar y pensar. El amor mundano es igual al desamor, porque el amor mundano apaga el amor a Dios, el amor mundano solo se esfuerza por la posesión propia y nunca se dirige al prójimo.... El amor propio, sin embargo, es lo opuesto al amor al prójimo, por lo que este amor se expresa con falta de bondad hacia los demás. Porque cada uno se amará así mismo, aunque su pensar y actuar hacia el semejante debe llamarse sin amor.

Inicialmente dos deseos pelearán en el hombre, y luego es importante a cuál deseo en sí, se cede el hombre. Si predomina en él el amor por el bien, pronto vencerá los deseos del mundo, porque el bien tiene su origen en Dios, por consiguiente, el hombre se esfuerza hacia Dios, y así su amor se vuelve hacia Él.

Y este amor se expresa en el amor al prójimo, y se encenderá hasta convertirse en una llama ardiente. Pero el amor equivocado tendrá como meta el bien perecedero, por lo que también será inconstante, siempre descubrirá cosas nuevas que desee, y este amor incorrecto alejará a los hombres de Dios y los conducirá a Su oponente. Entonces le chispa divina en el alma del hombre no se nutre, sino que se sofoca en instintos impuros.

El amor puro es reemplazado por un *deseo* que igualmente es visto como amor, pero con la diferencia de que su objetivo no es Dios, sino el oponente, que se puede hablar de un amor equivocado.

Pero este amor equivocado es ahora la característica del bajo nivel espiritual de la humanidad. Porque quien tiene a Dios como so objetivo, es decir, quien busca conectarse con Él, ama a Dios y está cerca de Él, así que espiritualmente está más maduro que aquellos quienes están lejos de Dios por su amor equivocado al mundo. Porque la madurez espiritual se puede alcanzar mediante la unión con Dios, y quien se esfuerza por alcanzarla permanece en el amor verdadero, ha encendido la chispa del amor divino en sí mismo y busca él mismo de formarse en amor....

Amén