• Back

AKTIVNOST DUHOVNE ISKRE U ČOVJEKU....

Točka zaokreta u zemaljskom životu je trenutak kad duša duhu u sebi daje slobodu da se ovaj može vinuti u visinu, kako bi sa duhovnim koje je izvan ljudske duše stupio u kontakt. Što prije taj proces započne, to prije čovjek postiže stupanj zrelosti koji je preduvjet za primanje svjetla i znanja. Čovjek je u neznanju dokle god duh u njemu još nije aktivan, dokle god Božanska iskra u čovjeku drijema, jer duhovno se ne može otkriti ljudskoj duši; ona je takoreći nesposobna shvatiti duhovno priopćenje, jer njeno kraljevstvo je Zemlja, materija.... a duhovno joj je još potpuno strano.

Tek kad duhovna iskra u njoj samoj postane aktivna i pokuša prenijeti znanje iz duhovnog kraljevstva, ona počinje shvaćati. Čovjek neće imati razumijevanje za to što zemaljski nije vidljivo ili opipljivo dok god se on pobliže s tim ne pozabavi. A potonje on čini tek kad mu ovo zemaljski vidljivo i opipljivo više nije dovoljno, znači kad mu se ispunjenje tjelesne žudnje učini neprivlačnim, on tijelo dakle stavi u drugi plan i zažudi više znanje;.... kad on iznenada ugleda nedostatnost u svom tadašnjem stanju.... kad mu život koji vodi više nije dovoljan, i on svoj pogled usmjerava na stvari koje samim razumom ne može dokučiti.

Tad on razmišlja, te svoj duh šalje u visinu, pa se onda duh povezuje sa duhovnim izvan njega, koje je u skladu s karakterom tog čovjeka. To znači, ako je čovjek dobar i plemenit, ako je istinoljubiv i žudi za Bogom, onda se njegov duh povezuje s onim duhovnim koje se nalazilo u istom stremljenju, koje je dakle utjelovljivalo dobro, istinito i Božansko.... Ali koje se za razliku od čovjeka već nalazi na jednom većem stupnju savršenstva koje ga osposobljava za to da podučava to duhovno koje se njemu povjerava.

Ono što duh onda prima, su mudrosti, koje se tiču samo duhovnog kraljevstva, koje dakle mogu biti prenesene ljudskoj duši, no koje nisu vezane za zemaljska pitanja, nego samo potiču čovjekov duhovni razvoj prema gore. Ali taj razvoj prema gore čini se bitan samo onim ljudima koji se mogu osloboditi od zemaljskog doživljaja, a drugima je to prazan pojam, jer njihove duše jednostavno ne shvaćaju to da mogu voditi život s onu stranu zemaljskoga, koje se njima čini daleko privlačnije i svrsishodnije.

Tek kad duša oslobodi duh u sebi, on dušu može uvesti u divote duhovnoga kraljevstva, a tad duša isto tako stremi u visinu, tj. ona sa žudnjom čezne za rezultatima duhovnog leta u visinu, u duhovno kraljevstvo. Jer ona prepoznaje vrijednost toga što joj se duh trudi prenijeti, ona spoznaje njega i trudi se učiniti dostojnom obraćanja iz duhovnog kraljevstva.... Znači čovjek svjesno stremi spoznaji, svjetlu, a svjesno stremljenje mu i donosi svjetlo, čovjek ulazi u znanje, i njegov zemaljski život donosi mu pravi uspjeh.... razvoj njegove duše prema gore, što i jeste svrha i cilj zemaljskog života....

AMEN

Atividade da Centelha Espiritual no Homem....

O ponto de viragem na vida terrena é o momento em que a alma dá ao espírito dentro de si a liberdade de oscilar para cima, a fim de fazer contato com o espiritual para além da alma humana. Quanto mais cedo este processo começar, mais cedo o ser humano atinge o grau de maturidade que é o pré-requisito para receber luz e conhecimento. O ser humano é ignorante enquanto o espírito nele não estiver ainda ativo, enquanto a centelha divina resvalar no ser humano, pois o espiritual não pode se revelar à alma humana; ele é, por assim dizer, incapaz de captar uma comunicação espiritual, pois seu reino é terra, matéria.... e a espiritualidade ainda é completamente alheia a ela. Somente quando a centelha espiritual dentro dela se tornar ativa e tentar transmitir o conhecimento do reino espiritual é que ela começará a entender. O ser humano não terá compreensão por aquilo que não é visível ou tangível terrenamente, enquanto não se preocupar mais com ele. Mas ele só o faz quando o visível e tangível terreno não é mais suficiente para ele, ou seja, quando a realização do desejo corporal lhe parece pouco atraente, assim ele desconsidera o corpo e anseia por conhecimento superior;.... quando de repente ele vê uma deficiência em seu estado atual.... quando a vida que ele leva não é suficiente para ele e ele volta sua atenção para coisas que ele não pode sondar com mero entendimento mental. Então, ele se reproduz, isto é, envia seu espírito para cima, e agora o espírito se conecta com o espiritual fora de si mesmo, o que corresponde à natureza do ser humano. Isto é, se o ser humano é bom e nobre, amante da verdade e desejoso de Deus, então seu espírito se conecta com o espiritual, que estava no mesmo esforço, que portanto encarnava o bem, o verdadeiro e o divino..... Mas que, ao contrário do ser humano, já se encontra num nível de perfeição que lhe permite instruir o espiritual que a ele se confia. Portanto, o que o espírito agora recebe são sabedorias que dizem respeito apenas ao reino espiritual, que, portanto, podem certamente ser transmitidas à alma humana, mas que não dizem respeito às questões terrenas, mas apenas promovem o desenvolvimento espiritual mais elevado do ser humano. Esse desenvolvimento superior, porém, só parece significativo para as pessoas que podem se separar da experiência terrena, mas para os outros é um conceito vazio, pois suas almas simplesmente não conseguem entender que podem viver uma vida à parte da terrena, o que lhes parece muito mais atrativo e proposital. Somente quando a alma libera o espírito dentro de si mesma pode iniciar a alma nas glórias do reino espiritual e, então, a alma também se esforça para cima, isto é, deseja ansiosamente os resultados da fuga espiritual para cima, para o reino espiritual. Pois reconhece o valor do que o espírito procura transmitir-lhe, reconhece-o e procura fazer-se digno da atenção do reino espiritual.... Assim o ser humano luta conscientemente pelo conhecimento, pela luz, e este esforço consciente também lhe traz luz, o ser humano torna-se conhecedor e a sua vida terrena traz-lhe o sucesso certo.... o desenvolvimento superior da sua alma, que é o propósito e a meta da sua vida terrena...._>Amém