• Back

OPASNOST PRIHVAĆANJA TRADICIONALNOG NAUKA.... PROVJERAVANJE....

Neshvatljivo je kada se čovjek zalaže za neku tradicionalno usvojenu doktrinu, koja bi međutim, teško izdržala ozbiljnu provjeru. Jedino čovjek gladan Istine podvrgava svaku doktrinu provjeri, i također će imati uspjeha utoliko što on može razlikovati obmanjujuća učenja od Istine, i odgovarajuće se odlučiti za ili protiv postojećih učenja. Ono što on prepoznaje kao Istinu, on prihvaća i čuva kao dragocjen posjed. Ali, on također sebe lako odvaja od onoga što mu izgleda neistinito, njemu je to bezvrijedno, i stoga se ne boji toga odreći, dakle to odbaciti. I tek sada će mu učenje biti korisno (vrijedno) i ispuniti ga. I on će istupati za to učenje, jer je bilo oživljeno u njemu, dok su tradicionalno preuzeta učenja mrtvi posjed, jer su prihvaćena i čuvana zbog neke vrste osjećaja dužnosti. Čovjek se ne usuđuje iznijeti vlastito mišljenje i strogo se pridržava kroz ljude mu posredovanog učenja. I razumljivo, takva doktrina čovjeka ne može dovesti do duhovne zrelosti, jer jedino ono što on prepozna kao Istinu oplemenjuje (dorađuje) njegovo biće. Ali, da bi mogao prepoznati neko učenje kao Istinu, čovjek mora razmotriti svako za i protiv. Ako je to njegova ozbiljna volja, on prepoznaje Istinu i sada započinje njegovo djelovanje.... da također pruži razjašnjenje bližnjima. Međutim, čovjek jedino može zastupati ono učenje, koje on sam smatra Istinom. On mora stoga prethodno provjeriti, prije nego može učenje predati dalje. Siguran znak vrijednosti nekog učenja je kada ono može biti preneseno bližnjima sa punim uvjerenjem. Ako je čovjek toliko prožet njime, da je on sposoban bližnjima prenijeti učenje razumljivo i prihvatljivo, onda se također može pretpostaviti, da ga je on sam ozbiljno ispitao (provjerio), jer nešto što je njemu još uvijek nejasno, on ne može razumljivo izraziti, niti bi to izdržalo ozbiljnu provjeru, te bi sad i od njega samoga bilo odloženo u stranu kao bezvrijedno. Kada o tome bude raspravljano, pobjednik u borbi riječima će biti čovjek koji je zauzeo stav o učenju i sam bio misaono aktivan. On će naći lakim podučiti svoje bližnje jer je on savladao sadržaj onoga što želi razdijeliti, dok će jedna preuzeta doktrina više biti igra riječi, jer ona ne može izdržati podrobno razmatranje i stoga nije pogodna za posredovanje. Onda se ljudi mogu uvijek samo pridržavati doslovnog teksta učenja, međutim, doslovni tekst po smislu izaziva zbunjenost među ljudima, kao što obratno, posredovanje učenja koje je prepoznato kao istinito, bližnjima donosi jasno svjetlo i spoznaju. I zato moraju uvijek iznova biti upozoreni prije prihvaćanja tradicionalnih vjerskih učenja, jer ona mogu malo, ili ništa dati ljudima. Ali, nešto što treba imati usrećujući učinak, mora za sve ljude biti jednako prihvatljivo, pod uvjetom da oni također u sebi nose žudnju za Istinom i sagledavaju misiju u tome da razdjeljuju ono što je njima posredovano. Oni su zaista u stanju razlikovati laž i Istinu, i time je nepromišljeno prihvaćanje tradicionalnog nauka isključeno.

AMEN

Het aannemen van traditionele overleveringen is een gevaar – Onderzoek

Het is onbegrijpelijk, wanneer de mens opkomt voor een leer, die volgens de traditie overgenomen werd, maar na een ernstig onderzoek nauwelijks stand zou houden. Alleen een mens die naar de waarheid hongert, onderwerpt elke leer aan een onderzoek en hij zal ook succes hebben, voor zover hij de verkeerde leer van de waarheid kan onderscheiden en dat hij dienovereenkomstig voor of tegen de bestaande leer kiest. Wat hij als waarheid herkent, neemt hij aan en behoudt het als kostbaar goed. Maar hij maakt zich ook gemakkelijk los van wat hem onwaar lijkt. Het is waardeloos voor hem en zodoende schrikt hij er niet voor terug om het op te geven, het dus af te wijzen.

En pas nu zal de leer waardevol voor hem zijn en hem vervullen. En hij zal deze leer verdedigen, omdat ze in hem tot leven kwam. Daarentegen zijn traditioneel overgenomen leringen dode goederen, want ze worden aangenomen en behouden vanuit een soort plichtsgevoel. De mens waagt het niet een eigen mening naar voren te brengen. Hij houdt zich streng aan de door de mensen aan hem overgedragen leer. En begrijpelijkerwijs kan zo’n leer de mens geen geestelijke rijpheid opleveren, want pas als hij de waarheid herkent, wordt zijn wezen veredeld. Maar om een leer als waarheid te kunnen herkennen, moet de mens alle voors en tegens tegen elkaar afwegen. Als dit zijn ernstige wil is, dan herkent hij de waarheid en nu begint ook zijn werk om de medemensen opheldering te geven.

Maar de mens kan alleen maar die leer verdedigen, die hij zelf als de waarheid beschouwt. Hij moet dus van tevoren onderzocht hebben, voordat hij een leer door kan geven. En het is een zeker teken van de waarde van een leer, wanneer ze met volle overtuiging aan de medemensen gegeven kan worden. Als de mens zo doordrongen van de leer is, dat hij in staat is om de medemensen een leer begrijpelijk en aanvaardbaar over te dragen, dan mag er ook aangenomen worden, dat hij zelf ernstig onderzocht heeft, want iets wat voor hem nog niet duidelijk is, kan hij niet begrijpelijk doorgeven. Het zou ook niet standhouden bij een ernstig onderzoek en ook nu door hemzelf als waardeloos terzijde gelegd worden.

Zodra dit dus besproken wordt, zal die mens, die zijn standpunt ingenomen heeft over een leer en zelf in de gedachten hier actief mee bezig was, overwinnaar zijn in de woordenstrijd. Het zal hem gemakkelijk vallen om de medemensen te onderwijzen, omdat hij de inhoud beheerst van dat, wat hij doorgeven wil, terwijl een overgenomen leer meer tot een woordspeling wordt, omdat deze tegen een nauwkeurige beschouwing niet standhoudt en zich daarom niet eigent om door te geven. De mensen kunnen zich dan steeds alleen maar aan de tekst van een leer vasthouden, maar inhoudelijk brengt de tekst verwarring onder de mensen, zoals omgekeerd het overdragen van een als waar erkende leer de mensen helder licht en inzicht oplevert. En daarom moet er steeds weer gewaarschuwd worden voor de aanname van traditionele geloofsleren, want deze kunnen de mensen weinig tot niets geven.

Maar wat een gelukkig makende uitwerking moet hebben, moet voor alle mensen onmiddellijk aanvaardbaar zijn, vooropgesteld dat dezen ook het verlangen naar de waarheid in zich dragen en het als een missie beschouwen om door te geven wat aan hen overgedragen werd. Dezen zullen heel goed in staat zijn om leugen en waarheid van elkaar te onderscheiden en een gedachteloos aannemen van traditionele overleveringen zal bijgevolg uitgesloten zijn.

Amen