• Back

MLAKOST.... SLABOST VOLJE.... POPUŠTANJE U MOLITVI....

Što je čovjek mlači to mu veći utjecaj prijeti od strane protivnika. On tada niti pruža otpor, niti traži Božju snagu, pa je tako u najvećoj opasnosti da postane slab i da podlegne. On si pred očima uvijek treba držati to da je uspon mukotrpan i da popuštanje njegove snage volje vrlo lako ima za posljedicu nazadovanje, koje da bi se nadoknadilo opet zahtjeva upotrebu snage.

Protivnik je budan, tj. ne propušta ni trenutak slabosti čovjeka, ali isto tako i ovaj treba biti budan, kako svoju dušu ne bi izložio opasnosti da bude tlačena od strane protivnika. I što slabijim se on osjeća, to revnije on treba moliti za snagu.

No ako on i u molitvi počne biti mlak, moć protivnika nad njim je velika. A borbe protiv te sile tad ne može biti pošteđen. Doduše njemu na raspolaganju stoje dobra duhovna bića, no njihova pomoć mora biti zatražena, jer ona bez poziva ne mogu biti aktivna.

No čovjek često u trenucima slabosti volje zapostavlja i taj poziv, a tad je moći protivnika izložen bez ikakve zaštite. I on sam protiv njega mora izboriti boj koji je često vrlo težak. A uvijek je popuštanje u molitvi ono što čini da slabi njegova snaga volje.

Što češće i intimnije se čovjek povezuje s Bogom, to rjeđe je on izložen utjecajima neprijatelja, jer oboje istovremeno, snaga iz Boga i moć protivnika, ne mogu biti djelatne. A snaga iz Boga uvijek je jača i protjeruje svako djelovanje zlih sila.

U trenucima nevolje, mlakosti i slabosti volje dovoljan je iskreni zov za podršku dobrih bića, pa će djelovanje zlih sila biti zaustavljeno. U čovjeku mora biti prisutna još samo volja za dobrim, pa će uskoro i dubina molitve opet porasti, te je čovjek umakao opasnosti....

AMEN

Tibieza.....Debilidad de voluntad..... Aflojamiento en la oración.....

Cuanto más tibia es el humano, mayor influencia tiene que temer del adversario. Entonces no ofrece resistencia ni busca la fuerza de Dios, por lo que corre el mayor peligro de debilitarse y sucumbir. Siempre debe tener en cuenta que el ascenso a las alturas es difícil y que un debilitamiento de su fuerza de voluntad puede resultar fácilmente en un paso atrás, lo que requiere un mayor esfuerzo para alcanzarlo.

El adversario está vigilante, es decir, no desaprovecha ni un momento de debilidad del humano, pero también debe estar vigilante para no exponer su alma al peligro de ser acosada por el adversario. Y debería orar por fortaleza cuanto más débil se sienta.

Pero incluso si comienza a volverse tibio en la oración, la violencia del oponente sobre él es grande. Y, sin embargo, no se le puede ahorrar la lucha contra esta violencia. Ciertamente hay seres espirituales que le dan la mano, sin embargo hay que solicitar su ayuda porque no pueden actuar sin el llamado.

Y el humano a menudo no logra hacer este llamado en horas de voluntad débil, y entonces queda indefenso contra el poder del oponente. Y él mismo tiene que luchar contra él, lo que a menudo resulta muy difícil. Y es siempre la negligencia en la oración lo que debilita su voluntad.

Cuanto más a menudo y más íntimamente el humano se conecta con Dios, menos expuesta está a las influencias del enemigo, porque ambas cosas a la vez, el poder de Dios y el poder del adversario no pueden ser eficaces al mismo tiempo. Pero el poder de Dios siempre es más fuerte y elimina cualquier obra de las fuerzas del mal.

En horas de necesidad, tibieza y debilidad de voluntad, basta un llamado sincero de apoyo de los seres buenos y el obrar de aquellas será detenido. Sólo debe estar presente en el humano la voluntad para el bien, y pronto la intimidad de la oración aumentará de nuevo y el humano habrá escapado del peligro.....

amén