• Back

VJERA U NASTAVAK ŽIVOTA.... UTJECAJ KROZ LJUBAV BLIŽNJEGA....

Najveća zabluda čovjeka je sebe držati propadljivim (prolaznim), budući da ga ovo gledište određuje na potpuno pogrešan način života. Mora biti uzeto u obzir da je zemaljski život tek sredstvo do cilja, dok ljudi koji tako pogrešno misle, vide zemaljski život kao cilj. Oni nastoje iz zemaljskog života izvući sve što on nudi, ali propuštaju njegovu istinsku svrhu. Tko svoj zemaljski život smatra okončanim fizičkom smrću on se, razumljivo, neće založiti za preobrazbu svojega bića, budući on to drži nesvrhovitim i besmislenim. I tako stvarni čovjekov zadatak ostaje neispunjen. No, takvog čovjeka nevjernika dovesti do vjere u nastavak života poslije smrti, težak je zadatak, i može biti od uspjeha jedino onda, ako se njega uspije potaknuti na promišljanje, a onda on može biti misaono pod utjecajem svjetlosnih bića. Ali, tamo Ljubav jednog čovjeka često donosi čudesne rezultate, zaista, Ljubav je jedino sredstvo da se promijeni obmanuto razmišljanje. Rastavi li se od ovoga svijeta jedan čovjek, koji je u predanoj Ljubavi bio aktivan prema jednom nevjerniku, onda ga misli ovoga slijede preko groba.... On nastoji i dalje održati povezanost s njime, nastojeći sebi živo predočiti preminulog.... on onda ima volju da potvrdi nastavak života, iako on to još ne može iznutra, no onda se njemu mnogo lakše mogu posredovati misaoni prijenosi; on se isprva poigrava s njima, no polako ih prihvaća, i naposljetku se više nije u stanju odvojiti od njih, jer on čezne za sjedinjenjem s ljubljenim pokojnikom. Nerijetko će upravo takvi nevjernici na Zemlji biti u Ljubavi njegovani (o njima će se skrbiti u Ljubavi), budući svjetlosna bića često dovode zajedno takve osobe, koje su uzajamno jako bliske u Ljubavi, kako bi kroz ove odlučujuće djelovali na njihovu vjeru. Ako je jedan čovjek sposoban Ljubiti, odnosno, ako on jednom bližnjemu može pružiti duboku Ljubav, onda ni njegovo duševno stanje nije beznadno, kroz ovu Ljubav njegovo razmišljanje može biti preusmjereno na sasvim drugačije staze, jer dok god čovjek živi na Zemlji, on ima bezbrojne mogućnosti da stigne do spoznaje. No, prvo i najvažnije je vjera u nastavak života duše poslije smrti. Misli na zagrobni život moraju odrediti cijeli njegov način života, a to pretpostavlja duboku vjeru, koju čovjek može steći kroz Ljubavnu podršku jednog bližnjega, ako to nije drugačije moguće. Onostrana bića će poduprijeti sve napore, jer se ona sa strpljenjem i Ljubavlju bore za to da obmanutog čovjeka uvedu u spoznaju.

AMEN

Crença na sobrevivência.... Influência através do amor ao próximo....

O maior erro do ser humano é considerar-se transitório, pois esta visão o determina a levar um modo de vida totalmente errado. É preciso levar em consideração que a vida terrena é apenas um meio para atingir um fim, enquanto as pessoas que pensam tão erroneamente consideram a vida terrena como um fim. Eles tentam ganhar tudo da vida terrena que ela oferece, mas julgam mal o verdadeiro propósito da mesma. Quem acredita que a sua vida terrena termina com a morte corporal não se compromete, compreensivelmente, com uma transformação do seu ser, pois considera isso como inútil e inútil. E assim, a verdadeira tarefa do ser humano continua por cumprir. Mas ensinar uma pessoa tão descrente a acreditar numa continuação da vida após a morte é uma tarefa difícil e só pode ser bem sucedida se for possível fazê-lo pensar e ele pode agora ser mentalmente influenciado por seres de luz. Mas o amor de uma pessoa muitas vezes traz à luz resultados milagrosos, de fato, o amor é o único meio de mudar o pensamento errado. Quando uma pessoa deixa este mundo que era activa no amor dedicado a uma pessoa descrente, os seus pensamentos seguem-na para além da cova.... Ele procura manter a ligação com ele, tentando imaginar a pessoa que partiu com vida.... Agora ele tem a vontade de afirmar a sobrevivência, mesmo que ainda não seja capaz de fazê-lo interiormente, mas então as transmissões mentais são-lhe muito mais fáceis de transmitir; no início ele brinca com elas, mas lentamente as leva para cima e no final não é mais capaz de se separar delas, pois anseia pela união com os queridos defuntos. Não é raro que pessoas incrédulas sejam cuidadas na terra com amor, pois os seres de luz muitas vezes aproximam pessoas que estão muito próximas umas das outras no amor, a fim de ter um efeito decisivo na sua fé através delas. Se uma pessoa é capaz de amar, isto é, se pode demonstrar amor profundo pelo próximo, então o seu estado de alma também não é desesperador, através desse amor o seu pensamento pode ser conduzido em direções completamente diferentes, pois enquanto o ser humano viver na Terra ele tem inúmeras possibilidades de alcançar a realização. A primeira e mais importante, porém, é a crença na sobrevivência da alma após a morte. Os pensamentos do além devem determinar todo o seu modo de vida, e isto requer uma fé profunda, que o ser humano pode ganhar através do apoio amoroso de um semelhante, se não for possível de outra forma. Os seres do além apoiarão todos os esforços, pois eles lutam com paciência e amor para guiar o ser humano em erro para o reconhecimento....

Amém