• Back

VJERA U NASTAVAK ŽIVOTA.... UTJECAJ KROZ LJUBAV BLIŽNJEGA....

Najveća zabluda čovjeka je sebe držati propadljivim (prolaznim), budući da ga ovo gledište određuje na potpuno pogrešan način života. Mora biti uzeto u obzir da je zemaljski život tek sredstvo do cilja, dok ljudi koji tako pogrešno misle, vide zemaljski život kao cilj. Oni nastoje iz zemaljskog života izvući sve što on nudi, ali propuštaju njegovu istinsku svrhu. Tko svoj zemaljski život smatra okončanim fizičkom smrću on se, razumljivo, neće založiti za preobrazbu svojega bića, budući on to drži nesvrhovitim i besmislenim. I tako stvarni čovjekov zadatak ostaje neispunjen. No, takvog čovjeka nevjernika dovesti do vjere u nastavak života poslije smrti, težak je zadatak, i može biti od uspjeha jedino onda, ako se njega uspije potaknuti na promišljanje, a onda on može biti misaono pod utjecajem svjetlosnih bića. Ali, tamo Ljubav jednog čovjeka često donosi čudesne rezultate, zaista, Ljubav je jedino sredstvo da se promijeni obmanuto razmišljanje. Rastavi li se od ovoga svijeta jedan čovjek, koji je u predanoj Ljubavi bio aktivan prema jednom nevjerniku, onda ga misli ovoga slijede preko groba.... On nastoji i dalje održati povezanost s njime, nastojeći sebi živo predočiti preminulog.... on onda ima volju da potvrdi nastavak života, iako on to još ne može iznutra, no onda se njemu mnogo lakše mogu posredovati misaoni prijenosi; on se isprva poigrava s njima, no polako ih prihvaća, i naposljetku se više nije u stanju odvojiti od njih, jer on čezne za sjedinjenjem s ljubljenim pokojnikom. Nerijetko će upravo takvi nevjernici na Zemlji biti u Ljubavi njegovani (o njima će se skrbiti u Ljubavi), budući svjetlosna bića često dovode zajedno takve osobe, koje su uzajamno jako bliske u Ljubavi, kako bi kroz ove odlučujuće djelovali na njihovu vjeru. Ako je jedan čovjek sposoban Ljubiti, odnosno, ako on jednom bližnjemu može pružiti duboku Ljubav, onda ni njegovo duševno stanje nije beznadno, kroz ovu Ljubav njegovo razmišljanje može biti preusmjereno na sasvim drugačije staze, jer dok god čovjek živi na Zemlji, on ima bezbrojne mogućnosti da stigne do spoznaje. No, prvo i najvažnije je vjera u nastavak života duše poslije smrti. Misli na zagrobni život moraju odrediti cijeli njegov način života, a to pretpostavlja duboku vjeru, koju čovjek može steći kroz Ljubavnu podršku jednog bližnjega, ako to nije drugačije moguće. Onostrana bića će poduprijeti sve napore, jer se ona sa strpljenjem i Ljubavlju bore za to da obmanutog čovjeka uvedu u spoznaju.

AMEN

Fe en la continuidad de la vida.... Influencia a través del amor al prójimo....

El mayor error del hombre es pensar que es transitorio, porque esta visión lo lleva a llevar un modo de vida completamente equivocado. Hay que tener en cuenta que la vida terrenal es sólo un medio para un fin, mientras que los humanos que piensan tan equivocadamente ven la vida como un fin. Intentan extraer de la vida terrenal todo lo que ofrece, pero no logran comprender su propósito real. Cualquiera que crea que su vida en la Tierra termina con la muerte física, comprensiblemente, no trabajará para transformar su ser, porque lo considera inútil y sin sentido. Y así la verdadera tarea del hombre sigue sin cumplirse.

Pero enseñar a una persona tan incrédula a creer en la vida después de la muerte es una tarea difícil y sólo puede tener éxito si es posible hacerle pensar y ahora puede ser influenciada mentalmente por seres de luz. Pero el amor de una persona a menudo produce éxitos maravillosos; si, el amor es el único medio para cambiar los pensamientos erróneos.

Si una persona que ha trabajado con devoto amor por una persona incrédula deja este mundo, sus pensamientos la siguen más allá de la tumba. Trata de mantener la conexión con ella, tratando de imaginarse viva a la persona que ha fallecido.... Ahora tiene la voluntad de afirmar la continuidad de la vida, incluso que todavía no puede hacerlo interiormente, pero entonces las transmisiones mentales le son mucha más fáciles de transmitir; Al principio juega con ellas, pero poco a poco las va aceptando y al final ya no puede separarse de ellas porque anhela la unión con el querido difunto.

No es raro que en la Tierra personas tan incrédulas sean atendidas con amor, porque los seres de luz a menudo reúnen en amor a personas muy cercanas entre sí para tener una influencia decisiva en su fe. Si una persona es capaz de amar, es decir, si puede mostrar un amor profundo a su prójimo, entonces su estado de alma no es tan desesperado, su pensamiento puede ser dirigido por caminos completamente diferentes a través de este amor, porque mientras vive en la Tierra, tiene innumerables maneras de llegar al conocimiento.

Sin embargo, lo primero y más importante es la creencia de que el alma seguirá viviendo después de la muerte. Los pensamientos acerca de la otra vida deben determinar toda su conducta de vida, y esto requiere una fe profunda, que la persona puede obtener mediante el apoyo de un semejante, si no es posible de otra manera. Los seres del más allá apoyarán todos los esfuerzos, porque luchan con paciencia y amor para guiar al ser humano descarriado hacia el reconocimiento....

amén