• Back

RAZMIŠLJANJE RAZUMOM I SRCEM... AKTIVNOST PODUČAVANJA... HIPNOZA...

Zastupan je pogrešan stav, da jedino visoko razvijeni ljudski razum može prodrijeti u znanje o stvarima koje su još neistražene, i da stoga jedino onaj tko stoji u svjetovnom znanju, može prisvojiti saznanja koja zahvaćaju u područje neistraženoga, i dati ključ za znanje o tome. Čovjek zaista treba koristiti svoj razum, on treba također sve promišljati i ispitivati, i ne prihvatiti nepromišljeno kao Istinu sve što mu je podneseno... ali osloniti se isključivo na svjetovni razum, budalastije je nego bez provjere prihvatiti nešto što mu čovjek koji vjeruje prenosi. Vjera u Boga je veće jamstvo Istine nekog učenja, nego najpotpunije školovanje putem svjetovnih učitelja. Da bi se došlo do Istine, nužna je vjera u Boga... Sada međutim, zemaljsko dijete, zahvaljujući oštrini svojega uma u svjetovnom znanju, može biti mnogo superiornije, ako ono istovremeno želi za svoje bližnje duhovno koje je njemu posredovano... ako on ponuđeno rado i voljno želi razdijeliti, i tako osim vlastitog znanja o skrivenim stvarima, također traži dar da može učiteljski djelovati. Ono što čovjek prepoznaje u sebi, nije uvijek dovoljno za pružanje toga bližnjima. Misao može munjevito prosvijetliti zemaljsko dijete, ono može primiti i voljno prihvatiti, ali misaono-primljeno često nije dovoljno za razdjeljivanje, budući razum tek mora prihvatiti i obraditi ono što je srce primilo... Za to je također potrebno ispravno razumsko-razmišljanje... Božanska Istina može zaista svima biti ponuđena, ali činjenica da ona treba biti razdijeljena, osim sposobnosti srca da primi, zahtijeva i dobro podučeno racionalno razmišljanje. Dar podučavanja mora također biti prenesen zemaljskom djetetu, i stoga ono za to također mora tražiti snagu, ako se ono želi uskladiti s Božanskom voljom, i aktivirati se podučavajući. Jer iznova je i ovdje odlučujuća slobodna volja. Staviti zemaljsko biće u stanje prisile da u utvrđenim vremenima podučava, ne odgovara Božanskoj volji... to bi iznova prema ljudima bilo očigledno Božje djelovanje, što bi moglo ograničiti slobodu vjere. Otuda, također nije od Boga željeno, da ljudima u nesvjesnom stanju nastupi podučavanje, budući je ovo stanje oslabljene volje čovjeka, što isto tako može biti iskorišteno od snaga odvraćenih od Boga... kao od zemaljskih ljudi snažne volje, a rezultati... ljudima kroz ovo prenesena učenja... ne trebaju nužno biti Istina. Poslužiti se čovjekom slabe volje kako bi se moglo očitovati kroz njega, ne odgovara Božjoj volji, s druge strane, jedno zemaljsko dijete posvećeno Njemu u punini volje, u potpunosti je sposobno vršiti Božansku volju, budući Bog Sam može djelovati kroz njega... On mu daje ekstremnu snagu i potpuno razumijevanje, ali on to također mora tražiti, i tako izraziti punu volju da bude aktivan za Boga. Ništa što jedno takvo zemaljsko dijete naumi učiniti nije neizvedivo, ako se sve odnosi na prijenos Božanske Istine. I tako ljudsko znanje jednog nevjernika može daleko premašiti ono jednog vjernika, ali ovaj potonji će u svakom spornom pitanju koje zadire u područje Božanske Istine, iznijeti govorničku pobjedu, budući Bog prosvjetljava dijete koje Mu se svjesno stavi na raspolaganje, i daje mu sposobnost da također koristi svoje racionalno razmišljanje da munjevito shvati, i da može opovrgnuti svaki prigovor prema Božanskoj volji. Pa tako i najmudriji svjetovni učenjak daleko zaostaje za znanjem jednog takvog Božjeg alata, ukoliko bi on htio bez ikakve vjere u Boga iznijeti dokaz o dubokim problemima koji se protežu u duhovno područje. Zemaljsko dijete koje služi Boga, međutim, mora također upotrijebiti svoje racionalno razmišljanje, tek onda, kada djeluju zajedno srce i razum, znanje primljeno od Boga također je dovedeno bližnjima, i stoga onostrane snage podučavanja neumorno nastoje poticati aktivnost mišljenja, tako da bude ispunjena misija, koja je neizmjerno važna u vremenima duhovne nevolje.

AMEN

Mente e coração a pensar.... Atividade docente.... Hipnose....

A visão errônea é sustentada de que somente o intelecto humano altamente desenvolvido é capaz de penetrar no conhecimento de coisas que ainda estão inexploradas e que, portanto, somente aqueles que têm conhecimento do mundo podemfazer suas próprias experiências que chegam ao reino do inexplorado e dão a chave para o conhecimento dele. O ser humano deve certamente usar o seu intelecto, ele também deve considerar e examinar tudo e não aceitar sem pensar tudo como verdade que lhe é apresentada.... No entanto, confiar apenas no intelecto do mundo é mais tolo do que aceitar algo incontrolado que uma pessoa que acredita lhe transmite. A fé em Deus é uma garantia maior para a verdade de um ensinamento do que a formação mais realizada por professores mundanos. Para se chegar à verdade, a fé em Deus é indispensável..... Contudo, devido à agudeza do seu intelecto, a criança terrena pode ser muito superior àqueles que possuem conhecimentos mundanos, se simultaneamente desejar o que lhe é espiritualmente transmitido para os seus semelhantes, se quiser transmitir de bom grado e de boa vontade o que lhe é oferecido e assim, além do seu próprio conhecimento das coisas ocultas, requer também o dom de ser capaz de ensinar. O que um ser humano reconhece em si mesmo nem sempre é suficiente para oferecer aos seus semelhantes. O pensamento pode iluminar a criança terrestre num instante, pode ser recebido e aceito de boa vontade, no entanto, o pensamento recebido muitas vezes não é suficiente para a reprodução, pois o intelecto deve primeiro aceitar e processar o que o coração recebeu. Isto também requer um pensamento intelectual correcto.... A verdade divina pode certamente ser oferecida a todos, mas o fato de que ela deve ser transmitida requer não apenas a receptividade do coração, mas também um pensamento intelectual bem desenvolvido. O dom do ensino também deve ser transmitido à criança terrena e, portanto, ela também deve pedir força para isso, se quiser cumprir a vontade divina e ser ativa no ensino. Pois aqui novamente o livre arbítrio é decisivo. Colocar um ser terreno em um estado de compulsão para ensinar em certos momentos não corresponde à vontade divina.... seria novamente uma actividade demasiado óbvia de Deus para com as pessoas, que poderia restringir a liberdade de fé. Portanto, não é a vontade de Deus que as pessoas ensinem num estado inconsciente, já que este estado é uma fraqueza da vontade do ser humano que pode ser igualmente explorada por forças afastadas de Deus.... assim como por pessoas terrenas de vontade forte, e os resultados.... que são transmitidos às pessoas através destes ensinamentos.... não precisa de ser uma verdade incondicional. Fazer uso de um ser humano fraco de vontade para poder se expressar através dele não corresponde à vontade de Deus, enquanto que uma criança terrena plenamente dedicada a Ele é plenamente capaz de realizar a vontade divina, pois o próprio Deus pode trabalhar através dela.... Ele lhe dá força máxima e compreensão total, mas também tem que apelar para eles e assim expressar a sua plena vontade de ser ativo para Deus. Nada é impraticável o que uma criança tão terrena empreende, se tudo se destina à transmissão da verdade divina. E assim o conhecimento humano de um incrédulo pode certamente superar de longe o do crente, mas este último ganhará o argumento em cada questão de disputa que toca a área da verdade divina, pois Deus ilumina uma criança que conscientemente se coloca à Sua disposição e lhe dá a capacidade de usar também o seu pensamento intelectual de tal modo que pode agarrá-la num instante e refutar qualquer objeção de acordo com a vontade divina. E assim mesmo o homem mais sábio e sábio do mundo fica muito aquém do conhecimento de tal instrumento de Deus, se ele, sem qualquer fé em Deus, quiser fornecer evidências sobre problemas profundos que se estendem ao território espiritual. Mas a criança terrena que serve a Deus também deve usar o seu pensamento intelectual, pois só quando o coração e o intelecto trabalham juntos é que o conhecimento recebido de Deus também pode ser transmitido aos outros seres humanos, e por isso os professores no além se esforçam incansavelmente para estimular a atividade intelectual para que uma missão possa ser cumprida, o que é imensamente importante em tempos de adversidade espiritual....

Amém