• Back

Sudbina jadnih duša u zagrobnom životu i pomoć....

Pustite svoje misli da odlutaju u beskrajni svemir, koji je nositelj bezbrojnih duša, i pokušajte zamisliti teškoće onih koji su još uvijek u tami nevjere i koji još nisu prepoznali svoje postojanje kao neuništivo....

Ovi još uvijek vjeruju da su na zemlji, samo su nekim procesom prebačeni u drugu regiju i drugu okolinu i još se ne mogu upoznati s mišlju da je njihov život na zemlji došao kraju. Oni lutaju i traže izlaz iz svoje situacije te su malodušni i očajni kada uvijek iznova vide istu neprijateljsku i turobnu sliku pred sobom.

Oni ne žele uspješno poboljšati svoje stanje, jer gdje god se okrenu, ne nalaze nikakvog svjetla, pa je stoga njihovo stanje bezgranično jadno. Da im Božje milosrđe ne šalje pomoć njihova bi sudbina uvijek bila ista, ali čak i za te duše postoji mogućnost da će se moći osloboditi svoje nevolje čim to prepoznaju i budu voljni.

Pomoć koja im je poslana tjera ih da još dublje razmišljaju o sebi dok ne odluče poduzeti nešto kako bi poboljšali svoju situaciju. Tada će im put pokazati duhovna bića koja se za njih brinu, ali koja njima nisu prepoznatljiva kao takva, i što revnije budu slijedili ovu uputu to će se promjena u njihovom stanju ranije očitovati, pa čak i najmanji uspjeh će takvu dušu učiniti još voljnijom čim primijeti samo tračak svjetla i počne pretpostavljati istinu.

Da bi se stanje patnje učinilo shvatljivim vama zemaljskoj djeci, možete ga vidjeti samo u snu, a to bi za vas bilo toliko strašno i depresivno da biste bili sputani u svom životnom djelu i možda htjeli krenuti pravim putem iz straha, što međutim ne bi koristio vašoj duši.

S druge strane, međutim, trebali biste biti svjesni jadne situacije ovih duša kako biste usmjerili svoju ljubav prema njima i pomogli im da prebrode ovu nevolju.

Svatko tko je u stanju zamisliti njihovu patnju, obuzet dubokim suosjećanjem, moći će im pomoći kroz molitvu za ublažavanje njihove agonije, a to bi vam trebao biti znak da se sjetite jadnih zabludjelih duša u onostranom i da im ne niječete vašu pomoć, o kojoj su tako jako ovisni ako se njihovo vrijeme patnje želi skratiti, jer im nedostaje snaga koja im je dana kroz vašu molitvu ili kroz ljubav duhovnih bića u onostranom....

Amen

Muitas das pobres almas no além e ajudam....

Deixai os vossos pensamentos vagar pelo universo infinito, que é o portador de inúmeras almas, e tentai imaginar a angústia daqueles que ainda se encontram na escuridão da incredulidade e que ainda não reconheceram a sua existência como indestrutível. Eles pensam que ainda estão na Terra, apenas transferidos por algum processo para outra região e ambiente e ainda não podem se familiarizar com o pensamento de que sua vida na Terra acabou. Eles se desviam e procuram uma saída para a sua situação e ficam desanimados e desesperados quando vêem o mesmo quadro hostil e sombrio diante deles, uma e outra vez. Eles não querem ter sucesso em melhorar a sua condição, pois para onde quer que se virem não encontram brilho e, portanto, a sua condição é infinitamente miserável. Se a misericórdia de Deus não lhes enviasse ajuda, o seu destino permaneceria sempre o mesmo, mas essas almas também têm a possibilidade de se libertarem das suas adversidades, assim que as reconheçam e estejam dispostas a isso. A ajuda enviada a eles obriga-os a pensar cada vez mais profundamente sobre si mesmos até que se convençam a tomar medidas para melhorar a sua condição. Então também lhes será mostrado o caminho pelos seres espirituais que cuidam deles, mas que não são reconhecíveis como tal, e quanto mais avidamente cumprirem essa instrução, mais cedo a mudança no seu estado será evidente, e mesmo o menor sucesso tornará tal alma ainda mais diligente, assim que apenas um vislumbre de luz se tornar perceptível para ela e ela começar a sentir a verdade. A fim de tornar o estado de sofrimento compreensível para vocês, filhos terrenos, vocês só poderiam vê-lo em um sonho, e isso seria tão terrível e opressivo para vocês mesmos, que seriam inibidos no trabalho de sua vida e talvez desejassem, temerosamente, tomar o caminho certo, o que, no entanto, não beneficiaria sua alma. Por outro lado, porém, deveis estar cientes da situação lamentável dessas almas, a fim de virar o vosso amor para elas e ajudá-las a passar por ela na sua adversidade. Quem for capaz de imaginar o seu sofrimento, movido por profunda compaixão, será capaz de lhes dar ajuda através da oração para aliviar a sua agonia, e isto deve ser uma indicação para que vos lembreis das pobres almas errantes no além e não lhes negueis a vossa ajuda, da qual tanto dependem para encurtar o seu tempo de sofrimento, pois lhes falta a força que lhes é fornecida pela vossa oração ou pelo amor dos seres espirituais no além....

Amém