• Back

KLONITE SE SVJETSKIH VESELJA....

Bez ikakve opasnosti možeš nam se prepustiti u svim duhovnim pitanjima..... Mi znamo gdje je potreba i kad ti se duša još boji, to se događa iz duboke želje da se pokažeš dostojnom Ljubavi i skrbi Gospoda..... Jer onaj kojeg ne raduje posjedovanje nikada se ne boji gubitka. Tako da te Gospod danas želi okrijepiti u duhu.....

Bjež’te od sve radosti svijeta..... tako glasi Njegova Ljubavi puna opomena..... Ali ne kako bi vam uzelo nešto što vam pričinjava zadovoljstvo, nego samo kako vas ne bi onesposobilo da primate duhovna učenja..... Ne možete oboje istovremeno, jer čula čovjeka tako rado se okreću svjetskim zadovoljstvima, a ona onda ne daju prostora za nešto što se ne da opipati rukom, nego jedino može biti primljeno duhom koji je okrenut od svijeta.

Ta dva pojma će dodirnuti ljudsko srce na jako različite načine..... Čovjek će sa svojim zemaljskim tijelom stalno imati potrebu za zemaljskom radošću..... No utoliko će teže duhu uspijevati nastaniti se u njegovoj unutrašnjosti..... Čovjek sve svoje požude upravlja ka svjetskim užicima..... Pa mu se prilaženje Božanskoj suštini čini daleko i nestvarno..... Sve dok još nije shvatio da se to može dogoditi tek kad je između nebeskog Oca i zemaljskog djeteta uspostavljen kontakt potaknut vlastitom voljom da s Tvorcem stupi u kontakt.

Ta volja nastaje ili svoje porijeklo ima u duši čovjeka, ne u nekakvim organima ljudskog tijela. Kad je duša spremna podrediti se Gospodu, onda nebeski Otac budi onaj sveti osjećaj u vama, koji teži vezi s najvišim bićem, i kad ljudska volja pređe u djelovanje, time se već dogodilo sjedinjenje čim je ljudska volja tome težila, a sjedinjenjem za čovjeka započinje novi život..... Život koji usporedno sa zemaljskim životom i potpuno neovisno izgrađuje ljudski duh i koji čini da on sve više sazrijeva u savršenstvo.

Zemaljsko postojanje kao takvo može čovjeka itekako zaokupiti, kako bi time bilo osigurano ispunjenje svih zemaljskih potreba, no duhovni rad obično rađa svojim plodovima tek nakon ispunjenja ovoga zamaljskog postojanja...... Gdje je ljudsko srce skroz prožeto voljom za približavanjem Božanskom Ocu-Duhu..... za hranjenjem Ljubavlju i Mudrošću Spasitelja, tamo će se u Djetetu Božjem uskoro razviti bogat unutarnji život, tako da će ubuduće njegova veća briga biti da može uživati duhovna zadovoljstva..... Neće više žudjeti za svijetom i njegovim zadovoljstvima, nego će mu se svo kretanje svijeta činiti isprazano i biti će mu privlačno samo ono što ga duhovno hrani i raduje. A kako bi vam to pružio, kako bi vam se namakle prave duhovne radosti, Gospod vas opominje da se odvratite od svjetskih zadovoljstava.....

AMEN

Fuja dos prazeres do mundo....

Sem qualquer perigo você pode se deixar a nós em todos os assuntos espirituais.... sabemos onde é necessário, e se sua alma ainda teme, é por um profundo desejo de provar que é digna do amor e cuidado do Senhor.... Pois nunca se teme por uma perda a quem a posse não agrada. E assim o Senhor quer reanimar-te em espírito hoje....

Fuja de todos os prazeres do mundo.... Assim é a sua adorável admoestação.... mas não para te privar de algo que te dê prazer, mas apenas para não te tornar incapaz de receber ensinamentos espirituais.... Não se pode fazer ambos ao mesmo tempo, pois os sentidos do homem se voltam tão prontamente para os prazeres mundanos, e estes então não deixam espaço para algo que não pode ser compreendido de modo tangível, mas que só pode ser recebido com um espírito mundano abandonado. Em tal diversidade estes dois conceitos tocarão o coração humano.... O ser humano com seu corpo terreno sempre desejará a alegria terrena.... mas, mesmo assim, mais difícil será para o espírito se fixar dentro de si mesmo.... O homem dirige todo o seu desejo para os prazeres do mundo.... E a aproximação da essência divina parece distante e irreal para ele.... Desde que ele ainda não tenha compreendido que isso só pode acontecer tão logo o contato entre o Pai celeste e o filho terreno tenha sido estabelecido, motivado pela sua própria vontade de fazer contato com o Criador. Esta vontade surge ou tem a sua origem na alma do ser humano, não em nenhum órgão do corpo humano. Se esta alma está agora disposta a submeter-se ao Senhor, o Pai celestial desperta em vós esse sentimento santo para lutar pela unificação com o Ser supremo, e assim como toda a vontade humana se torna em breve uma escritura, a unificação também já se realizou assim que a vontade humana se esforçou por ela, e com a unificação começa uma nova vida para o ser humano.... uma vida que, ao lado da vida terrena e inteiramente só, forma o espírito humano e o deixa amadurecer em perfeição sempre mais elevada. A existência terrena enquanto tal pode certamente ocupar o ser humano o suficiente para assegurar a satisfação de todas as necessidades terrenas, mas a criatividade espiritual geralmente só dá os seus frutos após a conclusão desta existência terrena.... Onde o coração humano é completamente permeado pela vontade de se aproximar do divino Pai-Espírito-Pai.... para ser alimentado pelo amor e sabedoria do Salvador, ali o filho de Deus logo desenvolverá uma vida interior tão rica que a partir de agora sua maior preocupação será a de poder desfrutar dos prazeres espirituais.... Ele não mais ansiará pelo mundo e seus prazeres, mas toda a azáfama do mundo lhe parecerá obsoleta, e só aquilo que o refresca e o encanta espiritualmente será desejável para ele. E para lhe oferecer isto, a fim de lhe proporcionar verdadeiras alegrias, o Senhor o adverte contra os prazeres do mundo....

Amém