Comparer communication avec traduction

Autres traductions:

La lutte pour l'existence est inévitable

Une vie terrestre calme signifierait pour la plupart des hommes un arrêt ou même une rétrogradation spirituelle, parce qu'alors rarement l'homme deviendrait actif pour son perfectionnement spirituel, parce que la vie terrestre le satisfait complètement, c'est-à-dire qu’elle lui suffit lorsqu’elle lui offre en choses terrestres ce qui lui suffit. Son amour propre trouverait alors toujours de la nourriture et même le sort du prochain ne lui offrirait aucune occasion pour s'activer en servant dans le désintéressement. La vie terrestre est une période de test pour la volonté de l'homme. Mais pour pouvoir être mis à l'épreuve, il doit être stimulé de différents côtés. Donc chaque inclinaison dans l'homme doit être stimulée et maintenant la volonté doit déterminer à quelles impulsions il doit être donné satisfaction. Et cela demande aussi une situation de vie qui change constamment, cela demande de constantes stimulations et de constants échecs qui maintenant invitent l'homme à une lutte consciente pour la vie, qui peut être tournée seulement matériellement, mais qui peut aussi avoir une influence sur la vie intérieure. Mais l'homme peut aussi laisser passer toutes les opportunités. Seulement une lutte constante pour la vie fait devenir l'homme actif, d'abord en nécessitant sa force vitale, qui peut cependant être employée pour obtenir la force spirituelle. Une existence terrestre sans lutte laisserait être inutile la force vitale, et une existence sans lutte allumerait seulement dans les cas les plus rares l'amour dans le cœur des hommes, ce qui le pousserait à des actions d'amour. Les hommes mèneraient seulement une existence de fainéant et ils ne reconnaîtraient pas le but de leur existence, qui consiste dans le changement de l'amour propre en amour pour le prochain, parce qu'il le verrait dans la même bonne situation de vie et n'aurait aucune raison de lui montrer de l'amour. D'autre part il peut cependant se procurer une vie terrestre tranquille, lorsqu’il s’efforce de compenser l'inégalité entre les hommes avec l'amour, lorsqu’il cherche donc à éliminer les états de misère par le mûrissement de l'âme au moyen d'une activité d'amour désintéressé, ce qui le met donc dans un état de maturité qui lui assure une vie terrestre insouciante, parce qu'il a généralement soutenu l'épreuve de la volonté sur la Terre : il a établi le lien avec Moi au moyen de l'amour, qui est et reste le but et l’objectif de la vie terrestre. La Terre est la station de mûrissement pour le spirituel qui entre sur la Terre dans un état encore très peu mûr : donc elle ne peut pas encore être un séjour paradisiaque au moyen de Ma Volonté, mais elle pourrait le devenir au moyen de la volonté des hommes, si seulement chacun tendait à s'acquitter d'abord de sa tâche terrestre de se former dans l'amour. Mais pour cela il doit lui être procuré des possibilités qui consistent à prêter une aide désintéressée pour le prochain qui se trouve dans la misère. Parce que dans ces occasions ils doivent montrer leur amour pour Moi et pour le prochain. Mais alors chaque homme peut aussi être certain que toujours moins de misères et de préoccupations pèseront sur lui, et alors même la Terre pourrait être vraiment un séjour paradisiaque pour tous les hommes, si tout était rempli d'amour. La Terre est une station d'école, que chaque homme doit parcourir. Il entre sur elle non mûr, et mûr il doit de nouveau la laisser. Et le succès suppose toujours un dur travail, une victoire sera toujours le résultat d'une lutte préalable. Mais le but est vraiment merveilleux, et la volonté de l'homme peut atteindre ce but.

Amen

Traducteurs
Traduit par: Jean-Marc Grillet

Strijd om het bestaan is absoluut noodzakelijk

Een rustig leventje zou voor de meeste mensen geestelijke stilstand, zo niet achteruitgang betekenen, want de mens zou dan zelden gaan werken aan zijn geestelijke voltooiing, omdat het aards bestaan hem volledig vervult, d.w.z. voor hem voldoende is wanneer het hem biedt wat hij nodig heeft. Zijn eigenliefde zou dus steeds gevoed worden en ook het lot van zijn medemens zou hem dan geen gelegenheid bieden om dienend en onbaatzuchtig werkzaam te zijn.

Het leven op aarde is een proeftijd voor de wil van de mens. Maar om zich te kunnen beproeven, moet hij van verschillende kanten uit worden aangespoord. Dus moet elke aandrift in de mens worden aangesproken en moet de wil nu bepalen aan welke aandriften hij gevolg geeft. En dat vereist ook een zich voortdurend veranderende levenssituatie, het vereist voortdurende aansporingen en voortdurende mislukkingen, die de mens nu tot een bewuste strijd in het leven weten te bewegen, die alleen maar aards gericht kan zijn, maar die ook op het innerlijk leven van invloed kan zijn.

De mens kan dus alle gelegenheden negeren. Pas de voortdurende strijd om het bestaan laat de mens actief worden - aanvankelijk alleen zijn levenskracht opeisend, maar die hij ook kan gebruiken om geestelijke kracht te verwerven. Een bestaan op aarde zonder moeite zou alleen in de zeldzaamste gevallen in het hart van de mens liefde ontsteken, die de mens aanspoort om in liefde te werken. De mensen zouden slechts een lui leventje leiden en een doel van hun bestaan niet onderkennen dat bestaat in de verandering van eigenliefde tot naastenliefde. Want hij ziet de naaste in even goede levensomstandigheden en ziet geen aanleiding tegenover hem liefde te betonen. Maar anderzijds kan hij zich een rustig aards bestaan bezorgen, wanneer hij zich inspant de ongelijkheid die onder de mensen bestaat in liefde op te heffen - wanneer hij dus noodsituaties, die er terwille van het rijper worden van de ziel moeten zijn, probeert op te heffen door onbaatzuchtige liefdewerken en zichzelf dus in een staat van rijpheid plaatst, die hem een zorgeloos aards bestaan verzekert - omdat hij a.h.w. de wilsproef op aarde heeft doorstaan: de verbinding met MIJ tot stand te brengen door de liefde - wat zin en doel van het leven op aarde is en blijft.

De aarde is de rijpingsplaats voor het geestelijke dat in een nog zeer onrijpe staat de aarde betreedt: dus kan ze nog geen paradijselijke verblijfplaats zijn door Mijn Wil, maar ze zou het kunnen worden door de menselijke wil - wanneer eenieder er alleen naar zou streven om eerst zijn opgave op aarde te vervullen en zich te vormen tot liefde.

Daartoe moeten hem echter ook de mogelijkheden worden verschaft die daarin bestaan onbaatzuchtige hulp te verlenen aan de medemensen die zich in nood bevinden. Want daarin moeten ze hun liefde tot MIJ en tot de naaste bewijzen. Maar dan kan ook ieder mens er zeker van zijn dat er steeds minder noden en zorgen op hem zullen drukken en dan zou ook de aarde waarlijk een paradijselijke verblijfplaats zijn voor alle mensen als liefde alles zou vervullen. De aarde is een scholingsplaats die ieder mens moet doorlopen. Hij betreedt ze onrijp en geheel rijp moet hij haar weer verlaten. En steeds zal 'n succes ook 'n inspannend werk vooropstellen, steeds zal een zege een eerdere strijd bekronen. Maar het doel is iets wondermoois en de wil van de mens kan dit doel bewerkstelligen.

Amen

Traducteurs
Traduit par: Gerard F. Kotte