Comparer communication avec traduction

Autres traductions:

Pendant combien de temps Lucifer a-t-il pu créer ?

Ma Force était opérationnelle dans l'être premier créé tant que la décision de sa volonté n’avait pas été définitivement déclarée, ou bien dit autrement : Lucifer ou le porteur de Lumière pouvait faire se lever de la substance animique tant qu’il était encore rempli de Ma Force d'Amour, mais avec sa chute constante dans l'abîme, avec son éloignement de Moi, il devenait toujours plus faible pour être à la fin entièrement inefficace. Donc Je n'ai pas soustrait à cet être premier créé la Force, mais lui-même l'a rendu inefficace, lorsqu’il s’est éloigné à l'infini de Moi. L'Acte de décision de sa volonté n'a pas été l‘affaire d'un instant, cette décision a été un processus qui s'est étendu sur des temps infinis, parce que la volonté de Lucifer dans ses rapports avec Moi s'est développée lentement, et les êtres procédés de lui étaient aussi formés en conséquence, ils portaient en eux une volonté plus ou moins détournée de Moi. Tant que l'être premier crée n'avait pas encore exécuté la rupture totale avec Moi il était encore actif en créant et en formant, toutefois cette faculté de créer faiblissait de plus en plus, cependant pas de Mon fait, mais Ma Force perdait de l'effet conformément à Ma Loi primordiale dès qu’elle rencontrait de la résistance. Tant que l'être premier crée resta dans la Région de Ma Force d'Amour, il pouvait encore créer, mais toujours en fonction de sa volonté d’accepter Ma Force dans la connaissance qu'il la tirait de Moi Qui Suis la Source éternelle de la Force. Ce temps durant laquelle sa volonté fut encore indécise avait été parfaitement suffisant pour la création d'un nombre incalculable d’êtres avec une volonté également indécise qui ensuite se détournaient toujours davantage de Moi et cela fit devenir l'être premier incapable de créer et d’appeler à la vie d’autres êtres. L'intime union avec Moi fit affluer sans obstacles de la Force à l'être que Mon Amour avait créé – la séparation définitive de Moi devait avoir aussi pour conséquence inévitable la totale absence de Force. L'effet de la Force diminuait dans la même mesure où sa volonté se détournait de Moi. Mais tant qu’il employait Ma Force pour créer, il Me reconnaissait aussi comme Source de la Force, mais il ne transférait pas cette connaissance à ceux qu’il avait appelés à la vie.

Et lorsque volontairement il n’a plus voulu tirer la Force de Moi dans la croyance de la posséder, il avait scellé la décision de sa volonté. Il refusait la Force, et cela signifiait un éloignement infini de Moi et donc aussi une absence de Force, de sorte qu’après la chute dans l'abîme son pouvoir pour faire se lever d’autres êtres au moyen de sa volonté était cassé. Comprenez bien : il s’est passé un temps incommensurablement long entre le premier instant de résistance et le total détachement de Moi, et la substance animique crée dans ce temps était aussi formé en conséquence, toutefois il était aussi nécessaire que J’irradie toute la substance animique avec Ma Lumière de connaissance, car J’exigeais d’elle une décision de sa volonté, mais elle l’utilisa de manière diverse car elle-même était formée de manière différente. Mais elle pouvait se décider à juste titre, son mode de création n'était pas déterminant, néanmoins la volonté de chaque être était libre. On pouvait déjà parler de chute dans l'abîme à partir de l'instant de la première coupure volontaire de Moi – bien qu’elle ne fût pas encore définitivement accomplie tant que Moi-même étais encore reconnu comme Source de la Force. Et l’être premier créé pouvait toujours employer la Force qui affluait de Moi sans limites selon sa volonté. Parce qu'il restait dans le Cercle du Courant de Mon Amour tant qu’il Me reconnaissait Moi-Même. Mais il sortit de ce Cercle du Courant lorsqu’il s’opposa consciemment à Moi – lorsqu’il refusa la Force pour ne pas devoir Me reconnaître, parce qu’il s’imaginait être lui-même assez fort et plein de force pour pouvoir créer et former arbitrairement. Mais maintenant Ma Force resta inefficace selon la Loi de l'Éternité en l'Éternité. Et il ne lui était maintenant plus possible de créer de la substance animique, parce que maintenant J’utilisais toute Ma Force d'Amour pour le Retour du spirituel mort. L'Œuvre de la création spirituelle était achevée, et maintenant commençait la divinisation de ce qui avait été créé, l'instruction des créatures dans la libre volonté pour en faire Mes fils – une Œuvre à laquelle va toute Ma Force d'Amour et que Mon adversaire ne pourra empêcher, et à laquelle même cet adversaire se rendra volontairement, pour arriver de nouveau dans l'état de Force illimitée et l'utiliser ensuite selon Ma Volonté.

Amen

Traducteurs
Traduit par: Jean-Marc Grillet

Hoe lang kon Lucifer scheppen?

Mijn kracht was zo lang werkzaam in het eerst geschapen wezen, tot de wilsbeslissing volkomen was afgedankt, oftewel: Lucifer of ook "Lichtdrager" kon nog zo lang wezens laten ontstaan, als hij door de kracht van mijn liefde nog vervuld was, die echter met zijn gestage val in de diepte, met zijn verwijdering van Mij, steeds zwakker en uiteindelijk helemaal onwerkzaam werd. Dus niet Ik onttrok aan dit eerst geschapen wezen de kracht, maar hij zelf maakte ze onwerkzaam zodra hij zich eindeloos ver van Mij verwijderde. Maar de daad van het wilsbesluit was geen zaak van een ogenblik, ook dit besluit was een proces dat zich over eindeloze tijden uitstrekte, want ook de tegen Mij gerichte wil in Lucifer, ontwikkelde zich langzaam en daaraan beantwoordend waren ook de uit hem voortgekomen wezens geaard, meer of minder de van Mij afgewende wil in zich dragend.

Zolang dus het eerst geschapen wezen de volledige breuk met Mij nog niet had voltrokken, was het ook nog scheppend en vormend bezig. Maar steeds meer nam het vermogen om te scheppen af, echter niet beperkt van Mij uit, maar volgens de oerwet verloor mijn kracht aan werking zodra ze op tegenstand stuitte. Dus zolang het eerst geschapen wezen zich ophield binnen het bereik van de kracht van mijn liefde, kon het ook scheppen, maar steeds in overeenstemming met zijn wil om mijn kracht aan te nemen in het besef dat hij ze van Mij als de Oerbron van kracht betrok. Deze tijd dat de wil nog besluiteloos was, was volop voldoende om ontelbare wezens met een eveneens besluiteloze wil te scheppen, welke zich dan steeds meer van Mij afwendde en ook het eerst geschapen wezen onkundig liet worden, verder wezens in het leven te roepen.

De innige band met Mij liet het wezen dat mijn liefde eens had geschapen, zonder belemmering kracht toestromen. De uiteindelijke scheiding van Mij moest onvermijdelijk ook een totale krachteloosheid tot gevolg hebben. De werking van kracht nam in dezelfde mate af als de wil zich van Mij afkeerde. Maar zolang het mijn kracht gebruikte om te scheppen, erkende het ook Mij als Bron van kracht, maar droeg dit inzicht niet over op dat wat door hem in het leven was geroepen. En toen het willens en wetens geen kracht van Mij meer wilde betrekken, in de mening deze zelf te bezitten, was zijn wilsbeslissing gevallen. Het wees de kracht af en dat betekende eindeloze verwijdering van Mij en dus krachteloosheid, zodat na zijn val in de diepte ook zijn macht was gebroken om door zijn wil nog verder wezens te laten ontstaan.

Begrijp het goed: Er lag een onmetelijk lange tijd tussen het eerste moment van in opstand komen en het zich volledig van Mij afkeren, en de in deze tijd geschapen wezens waren ook daaraan beantwoordend gevormd, om welke reden het dus noodzakelijk was dat Ik alle wezens van wie Ik de beslissing van hun wil vroeg, ook met mijn licht van het inzicht moest doorstralen, maar dat ze zich evenzo verschillend ten nutte maakten, zoals ze zelf verschillend geaard waren. Maar ze konden een juiste beslissing nemen, de aard van hun schepping was niet bepalend want de wil van ieder wezen was vrij.

Van een val in de diepte kon al gesproken worden op het moment van het eerste zich opzettelijk afkeren van Mij, maar dat zolang nog niet volkomen voltrokken was als Ik zelf nog werd gezien als Bron van kracht. En zo lang kon ook het eerst geschapen wezen de kracht die het van Mij uit onbeperkt werd toegestuurd, gebruiken naar zijn wil. Want het bleef in de stroomkring van mijn liefde zolang het Mij zelf erkende. Maar het stapte uit deze stroomkring toen het Mij bewust weerstand bood, toen het zelf de kracht afwees, om Mij niet te hoeven erkennen, omdat het zichzelf sterk en krachtig genoeg waande om eigenmachtig te kunnen scheppen en vormen.

Nu bleef mijn kracht werkeloos volgens de oerwet van eeuwigheid. En nu was ook het scheppen van wezens niet mogelijk, want nu paste Ik heel mijn liefdeskracht toe om het gevallen geestelijke terug te voeren. Het geestelijke scheppingswerk was voltooid, nu begon het vergoddelijken van het geschapene, het opleiden van de schepselen tot mijn kinderen vanuit een vrije wil, een werk waar mijn totale liefdeskracht naar uitgaat en dat ook mijn tegenstander niet zal kunnen verhinderen, waaraan tenslotte ook deze tegenstander zich vrijwillig zal overgeven om weer in de staat van onbegrensde kracht te komen en deze nu te gebruiken volgens mijn wil.

Amen

Traducteurs
Traduit par: Gerard F. Kotte