Comparer communication avec traduction

Autres traductions:

La mort spirituelle - le concept de « Vie »

L'homme peut vivre et être mort spirituellement, comme vice versa il peut mourir et entrer dans la Vie éternelle, or seulement celle-ci est une Vie spirituelle, tandis que la première concerne seulement le corps, lorsque l'âme est dans l'état d'absence de Lumière et donc aussi sans Force, alors son sort est un état de mort, même lorsqu’elle vit au milieu d’une ambiance joyeuse. Parce que la vie terrestre est seulement une vie d'apparence, qui n'a pas de subsistance, mais l'homme, qui est spirituellement mort, est aussi sans connaissance et donc il fait passer la vie apparente devant la vraie Vie, la Vie de l'Esprit dans l'Éternité. Mais au fond que sont les hommes ? Vous êtes du spirituel mais seulement il est enfermé dans une enveloppe matérielle et dès que cette enveloppe tombe, car elle est éphémère, le spirituel qui est en elle est libéré, peu importe dans quel état l'âme laisse le corps. Elle est libérée de sa forme extérieure, mais chaque âme n'est pas libre de sa volonté et capable de créer. Car la volonté et le pouvoir de créer tout seul est la béatitude, c’est l'état qui primordialement était sa destination et qui a été perdu. Vouloir et pouvoir créer a la même signification que la Vie, c’est à dire pouvoir être incessamment actif selon sa volonté. Même sur la Terre la « Vie » signifie pouvoir s'activer sans empêchement à cause de faiblesses ou d’infirmités, parce qu'une vie terrestre qui a cela en accompagnement n'est pas évaluée pleinement et vaut comme un manque tant que l'homme n'est pas dans la pensée juste sur sa tâche terrestre. Mais sur la Terre même l'homme inactif se crée presque toujours un équilibre à travers la satisfaction des avidités terrestres et ainsi il aide à dépasser son état de faiblesse ou bien une inactivité consciente - l'oisiveté -, en se privant lui-même jour après jour de ce qui lui est donné pour le développement vers le Haut de son âme. Dans le Royaume spirituel par contre l'âme doit se passer de tout moyen stupéfiant, elle doit percevoir d’une manière accablante l'état de son inactivité, celle-ci doit devenir un tourment pour qu'elle cherche à lui échapper. Son absence de Force empêche tout changement arbitraire de son état, elle est pauvre et elle doit languir tant qu’il ne lui est pas apporté de l'aide dans sa misère à travers l’intime prière d'hommes sur la Terre. Parce que lorsque l'amour lui envoie une telle prière dans l'Éternité, là il arrive fugacement à l'âme une lueur de connaissance. Si elle l'utilise, alors bientôt la Lumière autour d'elle deviendra plus forte et les terribles tourments de l'absence de Lumière cesseront. Mais maintenant le désir pour la Vie se réveille en elle et il la stimule à l'activité, mais dans l'au-delà l'activité signifie : agir dans l'amour, et comme sur la Terre l'âme peut conquérir la Vie éternelle seulement par une vie dans l'amour qui donne à son âme la vraie Vie. Et ainsi la mort ne doit jamais plus effrayer un homme qui s’efforce de marcher dans l'amour sur la Terre, parce qu’il ne mourra pas, mais vivra dans l'Éternité. Mais pour les autres qui évaluent uniquement la vie terrestre, la mort conservera sa flèche, parce qu'ils se trouveront vraiment dans l'état de mort après leur décès, seulement ils ne sont pas entièrement éteints, car il leur restera constamment la conscience de leur existence et souvent d’une manière où ils pensent seulement à eux mais où ils ne s'occupent pas de la misère des âmes autour d'eux. Et alors ils sont dans un très profond danger de devoir s'arrêter pour l'Éternité dans l'état de mort, parce que seulement l'amour peut donner la Vie, parce que la Loi de l'amour doit être accomplie sur la Terre comme dans l'au-delà, parce que sans amour il n'y a aucune vie et l'homme ne peut jamais devenir bienheureux. Vie et mort peuvent donc être étroitement ensemble, le décès d'un homme ne doit pas nécessairement signifier sa mort, comme aussi la vie d'un homme sur la Terre peut être appelée vie seulement lorsque l'esprit est incessamment actif, lorsque l'homme s’impose un but spirituel et y tend avec ferveur ; lorsqu’il agit dans l'amour, comme le lui dit de faire son esprit, parce que celui-ci ne mourra pas, mais vivra dans l'Éternité.

Amen

Traducteurs
Traduit par: Jean-Marc Grillet

Geestelijke dood - Het begrip “leven”

De mens kan leven en toch geestelijk dood zijn, zoals hij echter omgekeerd ook kan sterven en toch het eeuwige leven binnengaan, alleen dat dit een geestelijk leven is, terwijl het eerste het lichaam betreft, waarbij de ziel in een toestand zonder licht is en bijgevolg ook zonder kracht, dus een toestand van dood haar lot is, zelfs wanneer ze midden in een vreugdevolle omgeving leeft. Want het aardse leven is slechts een schijnleven, dat niet blijft bestaan, maar de mens die geestelijk dood is, is ook zonder inzicht en stelt daarom het schijnleven boven het eigenlijke leven, het leven van de geest in de eeuwigheid. Maar wat bent u mensen eigenlijk in wezen? U bent iets geestelijks, alleen door een materieel omhulsel omsloten. En zodra dit omhulsel dat vergankelijk is, wegvalt, is het geestelijke in u vrij, ongeacht in welke toestand de ziel het lichaam verlaat.

Ze is vrij van haar uiterlijke vorm, maar niet iedere ziel is vrij om te willen en in staat voort te brengen. Het willen en het kunnen scheppen vanuit zichzelf echter, is haar gelukzaligheid. Het is de toestand die in het allereerste begin haar bestemming was en die verloren is gegaan. Maar willen en kunnen scheppen heeft dezelfde betekenis als leven - onafgebroken bezig kunnen zijn naar haar wil.

Ook op aarde betekent “leven” een bezig kunnen zijn, niet gehinderd door lichamelijke zwakheden en gebreken. Want een leven op aarde dat samengaat met het laatste, wordt niet als volledig beschouwd en geldt als gebrek, zolang de mens niet het juiste weten heeft over zijn taak op aarde. Maar op aarde verschaft ook de niet werkzame mens zich meestal compensatie door het vervullen van aardse begeerten en helpt zich zo over zijn toestand van zwakheid of over bewust passief zijn - ledigheid - heen.

Hij berooft zichzelf van de ene dag na de andere, die hem werd gegeven voor de positieve ontwikkeling van zijn ziel. In het geestelijke rijk daarentegen moet de ziel elk verdovend middel ontberen. Ze moet terneergedrukt de situatie van haar stilzitten ervaren, die haar tot kwelling moet worden, opdat ze haar tracht te ontvluchten. Haar krachteloosheid hindert haar bij een eigenmachtige verandering van haar toestand. Ze is in elk opzicht arm en moet gebrek lijden tot haar hulp wordt gebracht in haar nood door het gebed van mensen die op aarde nauwe banden met haar hebben. Want waar liefde haar in de eeuwigheid zo’n gebed nazendt, daar ontvangt de ziel als in een flits een glimpje aan inzicht. Benut ze dit, dan zal spoedig het licht om haar heen sterker worden en de ontzettende kwellingen van het zonder licht te zijn nemen af. Maar het verlangen naar leven ontwaakt nu in haar en zet haar aan tot werkzaamheid. Maar werkzaamheid in het hiernamaals is: werken in liefde, zoals ook op aarde de ziel het eeuwige leven kan verwerven alleen door een leven in liefde dat haar ziel pas het ware leven geeft. En zo hoeft de dood nooit meer een mens angst aan te jagen, die zijn best doet op aarde in liefde te leven. Want hij zal niet sterven, maar leven in eeuwigheid. Maar voor de anderen die alleen het aardse leven waarderen, zal de dood zijn prikkel behouden. Want na hun sterven bevinden ze zich werkelijk in een dode toestand. Ze zijn echter niet geheel uitgewist, maar het bewustzijn van hun bestaan hangt hun buitengewoon aan en vaak zo, dat ze alleen aan zichzelf denken en op de nood van zielen rondom hen geen acht slaan. En dan zijn ze in het grootste gevaar, eeuwigheden lang in de dode toestand te moeten blijven. Want alleen de liefde kan leven geven, omdat de wet van de liefde moet worden nagekomen op aarde evenals in het hiernamaals, omdat er zonder de liefde geen leven is en de mens nooit gelukzalig kan worden. Leven en dood kunnen dus dicht naast elkaar bestaan. Het sterven van een mens hoeft niet zijn dood te betekenen, zoals ook het leven van een mens op aarde alleen dan leven kan worden genoemd, wanneer de geest onophoudelijk werkzaam is. Wanneer de mens zich een geestelijk doel stelt en dit ijverig naleeft, wanneer hij werkzaam is in liefde, zoals zijn geest het hem te doen geeft. Want deze zal niet sterven maar leven in eeuwigheid.

Amen

Traducteurs
Traduit par: Gerard F. Kotte