• Retour

Les forces de la nature inexplorées – leur action élémentaire

Les hommes peuvent se rendre utiles les forces de la nature; ils peuvent les maitriser et les mettre au service de leurs plans; ils peuvent de nouveau faire se lever des choses avec les forces de la nature, mais ils ne sont pas en mesure de les explorer complètement. À eux il reste caché dans quel rapport réciproque sont ces forces et quel est leur fondement. Et ils ne pourront jamais avoir d’éclaircissement sur cela, parce que ce savoir nécessite de pénétrer dans un domaine spirituel dans lequel ils ne peuvent pas entrer pour des raisons de pure recherche, parce que le fondement d’Ur (primordial) de chaque force de la nature est à rechercher dans le monde spirituel et donc il n'est pas explicable à moins qu'on n'emprunte la voie spirituelle là où existe la foi dans l’action spirituelle en général. Une explication selon la Vérité touche inévitablement la sphère spirituelle, sphère que les hommes ne veulent presque jamais admettre. Et donc ils peuvent explorer les forces de la nature seulement lorsqu’elles sont explicables et explorables d’une manière terrestre. Les hommes peuvent arriver scientifiquement à des résultats seulement lorsqu‘ils peuvent être prouvés, c'est-à-dire lorsqu’ils peuvent certes en constater les effets à travers leurs expériences, mais ils n’en atteindront jamais la cause. Ils s'approchent généralement seulement de ce qui se manifeste d’une manière terrestre et lorsque cela peut être observé dans les détails voire même démontré scientifiquement et édifier sur ces forces et se les rendre utiles. Mais d'où elles proviennent, ce qu'elles sont en somme et quel but elles ont, pour les hommes c’est encore une énigme insoluble et elle le restera tant qu’ils n'ont pas parcouru la voie spirituelle. Et donc ils ne seront pas en mesure d'explorer les éléments de la nature lorsqu’ils sont en fureur d’une manière extraordinaire, vu qu’ils n’en connaissent pas l’origine, ainsi pour eux est méconnu l’instant et la forme d’une éruption. Ils constatent certes l'influence du soleil et en font le motif des forces de la nature qui sont inexplicables pour eux. Leur savoir est une œuvre fragmentaire et ils montrent vraiment dans ce domaine de grandes lacunes. Ils ont progressé dans leur recherche jusqu'au point de pouvoir calculer l'effet des forces de la nature et de les constater numériquement, mais ils ne seront jamais en mesure d’en sonder la cause et donc de nouveau ils seront toujours surpris et ils ne pourront pas indiquer en avance si et quand ces forces deviendront actives. Mais ils ne pourront pas ne pas tenir compte des éléments de la nature, ils ne pourront ni les entraver ni être en mesure de les prévoir dans le temps, parce qu'elles se manifestent avec une force et une véhémence incertaine qui ne permet pas de déterminer de façon élémentaire l’instant ni l’intensité où ces forces de la nature arrivent à l'éruption. Au lieu de cela les hommes qui sont d'esprit éveillé, peuvent reconnaître et prévoir le temps et aussi le lieu sans aucune recherche scientifique, mais seulement lorsqu’une indication de temps et de lieu est avantageuse pour le développement des hommes, mais cela n’est presque jamais le cas, donc Dieu retient aux hommes le savoir sur cela jusqu’à ce que l’heure soit venue, alors Lui-Même Se fait reconnaître à travers les puissances de la nature, parce que la connaissance du temps et du lieu aurait pour conséquence seulement un inimaginable chaos parmi les hommes, une peur et une panique, qui ne contribueraient en rien au développement vers le haut de l’âme. Dieu donne seulement une connaissance approximative aux hommes, pour leur faire remarquer la fureur élémentaire des forces et les stimuler à une juste prédisposition d'esprit envers Lui. Les hommes au travers desquels Dieu guide le savoir sur la Terre, sont mûrs spirituellement déjà jusqu'au point où ils connaissent l'origine de toutes les forces dans le Royaume spirituel, et donc ils peuvent accueillir la Communication dans la juste foi et même la répandre dans la juste foi, chose que cependant le chercheur intellectuel ne reconnaît pas, parce qu’en tant que chercheur l'origine lui est inconnue et il n'admet pas les explications spirituelles. Mais malgré cela les Communications sur les prévisions correspondront à la Vérité, parce qu'elles seront démontrées à travers l’accomplissement de ce qui a été reçu spirituellement, tandis que les chercheurs intellectuels seront surpris, parce qu'ils n'avaient au départ aucune raison qui leur permette de prévoir une éruption des puissances de la nature. Parce que cela leur reste caché, parce que la Volonté divine donne une clarification seulement à ceux qui cherchent une liaison spirituelle avec les êtres qui peuvent donner une clarification sur tout et parce que la connaissance de ce qui est autrement caché aux hommes, peut être conquise seulement dans le Royaume spirituel.

Amen

Ondoorgronde natuurkrachten - De wezenlijke werking ervan

Wel kunnen de mensen zich de krachten der natuur ten nutte maken - ze kunnen er gebruik van maken en ze voor hun plannen dienstbaar maken, ze kunnen weer dingen laten ontstaan met behulp van deze natuurkrachten - maar ze zijn niet in staat ze totaal te doorgronden. Er blijft voor hen verborgen in welke samenhang deze krachten met elkaar staan en wat ze nader beschouwd eigenlijk zijn. En nooit zullen ze daar uitsluitsel over kunnen verkrijgen, omdat dit weten een binnendringen in geestelijk gebied betekent, dat puur door middel van wetenschappelijk onderzoek niet kan worden betreden. Want de diepste grond van elke natuurkracht moet in het geestelijke worden gezocht en is daarom niet te verklaren, zolang noch de geestelijke weg wordt begaan, noch het geloof in geestelijk werkzaam zijn absoluut aanwezig is.

Een opheldering naar waarheid roert onvermijdelijk de geestelijke sfeer aan. De sfeer, welke de mensen meestal niet willen laten gelden. En dus zullen ze slechts in zoverre de krachten der natuur kunnen doorgronden, als die zich aards laten verklaren en beredeneren.

De mensen kunnen dus wetenschappelijk alleen maar tot zulke resultaten komen, die zich laten bewijzen. Dat wil zeggen ze kunnen wel de uitwerking vaststellen door hun ervaringen, maar nooit de oorzaak. Ze worden in zekere zin alleen beter vertrouwd met wat zich aards uit. En ze kunnen dit tot in detail waarnemen en dus nu ook door middel van onderzoek bewijzen en zich daar nu op baseren. En daaraan beantwoordend kunnen ze deze krachten voor zich bruikbaar maken. Maar vanwaar ze komen, wat ze eigenlijk zijn en welk doel ze hebben, is voor de mensen nog een onopgelost raadsel en dat zal het ook blijven, zolang niet de geestelijke weg wordt begaan.

En ze zullen ook niet in staat zijn de elementen der natuur te onderzoeken, als deze zich buitengewoon uitleven. Want daar ze niet op de hoogte zijn van hun oorsprong, is tijd en aard van hun uitbarsting voor hen onbekend. Ze komen tot de conclusie, dat het de invloed is van de zon. En daarop baseren ze de voor hen onverklaarbare natuurkrachten. Hun weten is fragmentarisch en vertoont op dit gebied grote gaten. Ze zijn weliswaar door middel van onderzoek gevorderd in zoverre, dat ze de uitwerking van de natuurkrachten kunnen berekenen en aan de hand van cijfermateriaal vaststellen, doch ze zullen nooit in staat zijn de oorzaak te doorgronden. En daarom zullen ze steeds weer verrast zijn en niet van te voren kunnen aangeven, of en wanneer deze krachten werkzaam worden. Maar ze zullen de natuurelementen ook niet kunnen uitschakelen. Ze zullen niet in staat zijn ze te remmen of tijdelijk te richten. Want de krachten hebben een essentiële uitwerking, onbepaald in sterkte en heftigheid, zoals ook de tijd en aard niet kan worden bepaald van het tot uitbarsting komen van de natuurkrachten.

Daarentegen kunnen mensen wier geest is gewekt, zonder enige wetenschappelijke onderzoeking vooruitziend zowel tijd als plaats doorgronden. Maar alleen wanneer een opgave van tijd en plaats gunstig is voor de ontwikkeling van de mensen, wat echter meestal niet het geval is, om welke reden God de mensen daarover ook het weten onthoudt, tot het ogenblik is gekomen, waarop Hij Zelf Zich door de natuurkrachten bekend maakt. Want het weten van tijd en plaats zou een onvoorstelbare chaos onder de mensen tot gevolg hebben. Een angst en paniek, die er nauwelijks toe zou bijdragen, de positieve ontwikkeling van hun zielen te bevorderen.

Alleen brengt God de mensen bij benadering op de hoogte, om ze te wijzen op het hevige woeden van de krachten en om hen tot een juiste instelling tegenover Hem te bewegen. De mensen, door wie God het weten naar de aarde stuurt, zijn echter al zover geestelijk rijp, dat ze op de hoogte zijn van de oorsprong van alle krachten in het geestelijke rijk. En daarom kunnen ze de bekendmakingen vanuit een waar geloof in ontvangst nemen en ook vanuit een juist geloof verbreiden, wat de onderzoekende verstandsmens echter niet erkent, omdat hem als onderzoeker de oorsprong onbekend is en hij geestelijke verklaringen niet laat gelden.

En toch zullen de bekendmakingen van hen, die vooruitzien, overeenstemmen met de waarheid, wat zal worden bewezen door het tot werkelijkheid worden van datgene, wat geestelijk werd ontvangen, terwijl zij, die onderzoeken door middel van hun verstand, verrast zullen zijn, omdat ze helemaal geen aanknopingspunten hadden, waaruit ze een uitbarsting van de natuurkrachten konden afleiden. Want dit blijft voor hen verborgen, omdat de goddelijke Wil alleen diegenen opheldering verschaft, die geestelijke verbinding zoeken met de wezens, die over alles uitsluitsel kunnen geven en omdat het weten ervan, wat anders voor de mens verborgen is, alleen in het geestelijke rijk kan worden verkregen.

Amen