• Retour

La Voix intérieure

Celui qui ne se ferme pas à la voix du cœur, doit faire inévitablement ce qui est complaisant à Dieu, parce que cette voix résonne seulement là où l'homme tend vers Dieu, c'est-à-dire que dès qu’il se détourne de Dieu la voix intérieure se tait, mais lorsqu’elle parle elle ne peut pas pousser l'homme au mal. L'homme qui cède aux poussées des forces mauvaises, c'est-à-dire qui fait ce qui est contraire à la Volonté de Dieu, n’entendra jamais et encore jamais les Exhortations ou les Avertissements intérieurs. Il a fait taire en lui la voix en n’obéissant pas aux mises en garde ou aux avertissements. Lorsque la voix résonne dans le cœur, c’est toujours la Voix divine, et ce qu’elle dit à l'homme de faire sera toujours juste devant Dieu. Donc un homme qui s’occupe de sa voix intérieure et la suit, ne peut jamais agir injustement, parce que celui-ci a la volonté pour le bien et donc ne peut pas agir mal. Seulement lorsqu’il ne s'est pas encore libéré des avidités mondaines, lorsqu’il veut s'acquitter de ses désirs terrestres, alors c’est l'ennemi qui le séduit justement à travers ces avidités terrestres, et c’est lui qui tient devant la poussée du cœur de l'homme toutes les joies et les plaisirs mondains. Et alors il existe le danger que l'homme ne s'occupe pas de la voix intérieure. Alors le corps a conquis le dessus sur le cœur. Et la volonté de l'homme s'est tournée vers ce qu’elle devait vaincre. La mesure sera ensuite toujours celle-ci, est-ce que l’homme a réalisé la Volonté divine, c'est-à-dire s’est-il plié au corps et à ses désirs ou bien l'homme a-t-il fait et pensé à ce qui est d'utilité pour l'âme. La voix du cœur exigera toujours de l'homme d'exécuter ce qui est en faveur de l'âme, elle ne résonnera jamais en faveur des désirs du corps. Maintenant celui qui veut s'acquitter sérieusement de la Volonté de Dieu, celui-ci entendra assez clairement la voix intérieure, il saura à tout instant ce que Dieu exige de lui, il lui manquera seulement parfois la Force de l'exécuter, mais alors il doit seulement prier et la Force lui arrivera. Sa volonté et sa prière peuvent tout obtenir. Mais s'il manque une des deux choses, alors sa vie sera une lutte et un combat tant qu’il ne demandera pas intimement et qu’il ne voudra pas ce qu'il demande avec un plein sérieux. La volonté de l'homme accomplit tout, lorsqu’elle s'unit avec la Volonté divine. Donc la prière doit être pour la volonté encore faible, parce que ce qui est insaisissable pour les hommes lui deviendra clair s'il le considère comme une Œuvre de Création de Dieu, qui est inséparable de son Créateur. Et donc l'être est aussi en constante liaison avec Dieu et il doit seulement vouloir sentir cette liaison, à travers la Voix divine qui indique constamment à l'homme ce qu’il doit faire et ne pas faire. Mais le fait de l'écouter dépend uniquement de sa volonté, parce que Dieu met en garde et avertit toutes Ses créatures, mais Il ne les force pas à L’écouter.

Amen

Innerlijke stem

Degene, die zich niet voor de stem van het hart afsluit, moet onvermijdelijk dat doen, wat God welgevallig is, want deze stem klinkt alleen maar daar, waar de mens naar God streeft. Dat wil zeggen dat de innerlijke stem zwijgt, zodra hij zich van God afgekeerd heeft. Maar het is niet zo dat ze dan eveneens spreekt en de mens tot het kwade aan zou kunnen zetten.

De mens, die aan het aandringen van de boze krachten toegeeft, dus dat doet wat in strijd is met Gods wil, zal nooit een innerlijke vermanende of waarschuwende roep horen. Hij heeft de stem in zich tot zwijgen gebracht, doordat hij haar niet in acht nam, als ze hem vermaande of waarschuwde. Als dus de stem in het hart klinkt, is het steeds de goddelijke stem en wat ze de mens gebiedt te doen, zal ook steeds juist zijn voor God. Dus de mens, die acht slaat op zijn innerlijke stem en haar opvolgt, kan nooit verkeerd handelen voor God, want deze heeft de wil tot het goede en kan daarom niet slecht handelen.

Alleen maar wanneer hij zich nog niet vrij gemaakt heeft van wereldse verlangens, wanneer hij aardse verlangens vervullen wil, lokt hij de vijand juist door die aardse verlangens aan en deze houdt de mens alle aardse vreugden en lusten voor, tegen de drang van het hart in. En dan bestaat het gevaar, dat er geen acht geslagen wordt op de innerlijke stem. Dan heeft het lichaam de overhand gekregen over het hart. En de wil van de mens heeft zich toegekeerd naar dat, wat het had moeten overwinnen.

Dus de maatstaf zal steeds zijn, wanneer de goddelijke wil vervuld wordt. Of er voldaan wordt aan het lichaam en zijn verlangens of dat, wat de mens doet en denkt, tot nut van de ziel is. En de stem van het hart zal het opnemen eisen van dat, wat bevorderlijk is voor de ziel, maar nooit ten gunste van de verlangens van het lichaam klinken.

Degene die nu ernstig de wil van God wil vervullen, hoort de stem ook duidelijk genoeg. Hij weet altijd wat God van hem verlangt, maar soms ontbreekt het hem aan kracht om dat ook uit te voeren. Maar dan hoeft hij maar te vragen en de kracht zal hem toegestuurd worden. Zijn wil en zijn gebed weten alles gedaan te krijgen. Ontbreekt het echter aan één van beiden, dan is zijn leven net zo lang een strijden en worstelen, totdat hij vurig bidt en heel ernstig wil.

De wil van de mens brengt alles tot stand, als hij zich met de goddelijke wil verbindt. En het gebed moet daarom de nog zwakke wil betreffen, want wat voor de mensen onbegrijpelijk is, wordt duidelijk voor hem als hij zichzelf als een scheppingswerk van God beschouwt, dat onscheidbaar is van zijn Schepper. En daarom staat dat wezen ook in voortdurende verbinding met Hem en het hoeft maar te willen dat het deze verbinding ook gewaarwordt. Door de goddelijke stem, die de mens voortdurend onderricht over wat hij moet doen en laten.

Maar het is alleen van zijn wil afhankelijk of hij ernaar luistert, want God vermaant en waarschuwt wel al Zijn schepselen, maar Hij dwingt hen niet om Hem te gehoorzamen.

Amen