• Retour

L'Œuvre d'éducation de Dieu - la paresse spirituelle - le but des souffrances

Vous qui marchez encore sur la Terre, vous allez à la rencontre d’un temps où vous attendent des souffrances indicibles, et vous devrez vous affirmer envers chaque difficulté qui vous est destinée. Ce que le Créateur du Ciel et de la Terre permet, est toujours seulement un moyen par lequel Il veut épargner à Ses créatures la souffrance animique qui est beaucoup plus douloureuse dans l'au-delà et que l'homme peut éviter lorsqu’il prend sur lui la souffrance terrestre et avec cela il est purifié et son âme en sort mûrie. L'homme dans sa myopie, qui a pour conséquence l'absence de foi, ne peut pas comprendre l'Œuvre d'Éducation du Père céleste. Il murmure et il se plaint et souvent il a tendance à nier totalement une éternelle Divinité, parce que l'Œuvre de Celle-ci lui semble incompréhensible. Et il ne reconnaît pas l'Amour et la Patience de son Créateur, lequel doit choisir ce moyen parce qu'il n'est donné aucune écoute à Ses affectueux Avertissements et Exhortations, et le temps devient toujours plus grave, l'homme toujours plus paresseux dans son travail spirituel et il entend toujours seulement exécuter ses devoirs terrestres, ce qui a pour effet la non-exécution du devoir sur l'âme. Maintenant le monde spirituel doit aussi s’activer d’une manière extrême et il doit donner à son tour la démonstration de le son action dans et autour de lui et aux hommes sur la Terre, parce que l'homme ne trouve plus le contact avec son Créateur. Un énorme ébranlement des fondations de sa vie doit forcer l'homme à nouveau à la réflexion sur son «moi», son début et sa fin. Dans une période totalement calme le danger est encore plus grand de vivre dans la paresse spirituelle, mais là où l'homme est chargé de poids, peu en importe le genre, lorsqu’il arrive à sa fin il se demande quel a été le sens de sa vie et comment il aurait pu la parcourir pour être dispensé de préoccupations et de souffrances terrestres. Et alors il saisit hésitant la Main Paternelle qui lui est offerte affectueusement et qui voudrait arracher son âme de sa misère spirituelle. Cela est l'unique motivation et le but du temps de souffrance qui arrive pour tous.

Amen

Het opvoedingswerk van GOD Geestelijke traagheid - Doel van het lijden

U die nog op aarde leeft, gaat een tijd tegemoet die voor u onuitsprekelijk smartelijk zal zijn en u zult u staande moeten houden tegenover al het zware dat u beschoren is. Wat de Schepper van hemel en aarde toelaat, is steeds alleen een middel waardoor HIJ eens Zijn schepselen het leed van hun ziel wil besparen, dat een heel wat smartelijkere uitwerking heeft in het hiernamaals en dat de mens kan afwenden, wannneer hij het aardse leed berustend op zich neemt en hieruit gelouterd en gerijpt aan zijn ziel tevoorschijn komt.

De mens in zijn kortzichtigheid, die het gevolg is van zijn niet geloven, kan het opvoedingswerk van de hemelse VADER niet begrijpen. Hij mort en klaagt en is niet zelden geneigd een eeuwige GODHEID te loochenen, omdat hem het werkzaam zijn van DEZE onbegrijpelijk voorkomt. En hij onderkent de Liefde en het Geduld van Zijn Schepper niet, Die (voor hem) deze weg moest kiezen, omdat er aan Zijn liefdevolle aansporingen en woorden van boven geen gehoor wordt geschonken, en de tijd is steeds ernstiger te nemen, de mens is steeds trager in zijn geestelijke arbeid en steeds slechts daarop bedacht aardse plichten na te komen, het doet er niet toe hoe de uitwerking van deze plichtsvervulling op de ziel is.

Nu moet ook de geestelijke wereld uiterst actief optreden en moet de mensen op aarde van haar kant bewijzen geven van haar werkzaam zijn in en rondom hen. Want de mens maakt geen contact meer met zijn Schepper. Een geweldig aan het wankelen brengen van de grondbeginselen van zijn leven moet eerst de mens weer dwingen na te denken over zijn "ik", van waar hij kwam en zijn einde.

In een geheel rustige tijd is het gevaar alleen nog maar groter voort te leven in geestelijke traagheid, waarin de mens echter lasten te dragen worden opgelegd van welke aard ook, daar vraagt hij zich tenslotte toch af welke zin er aan het hele leven ten grondslag ligt en welke weg hij zou kunnen gaan om van de aardse zorgen en het leed verlost te zijn. En dan pakt hij wel schuchter de hem liefdevol geboden VADERHand, Die hem op de eerste plaats aan de geestelijke nood van de ziel zou willen ontrukken. Dit doel is de enige motivering voor al wat komt in de tijd van lijden.

Amen