• Retour

Le sens de la vie – la foi et l'amour

Celui qui s’efforce de s'acquitter de la Volonté de Dieu a saisi pleinement le sens de la vie. Celui qui se reconnaît comme la créature du Père dans le Ciel sait aussi que le Père lui a prescrit une tâche pour l'existence terrestre; il sait qu'il doit faire tout ce que la Sagesse du Père a décidé, et maintenant il se subordonnera naturellement à la divine Volonté et cherchera à satisfaire chaque Commandement du Père. Si maintenant il met au premier plan l'accomplissement des divins Commandements, il a aussi saisi pleinement le sens de la vie, et sa vie terrestre ne sera pas vraiment sans succès pour l'Éternité. Maintenant le degré d'amour pour le Père déterminera toujours le sérieux de la tendance à la perfection; lorsque tout ce qui est commandé est acquitté volontiers et joyeusement est fait dans l'amour pour Dieu, alors un tel fils terrestre est saisi par la Main du Père et attiré par Son Amour vers le haut. Dans la connaissance de sa destination sur la Terre, la foi prend ses racines. Avant tout l'homme doit croire dans un Créateur, dans Son Amour, Sa Sagesse et Son Omnipotence et se reconnaître comme Son produit, alors il saisira aussi le sens de la vie et, vu qu’il croit, il tendra même à vivre totalement par rapport à ce sens. Et ainsi la conséquence naturelle de la connaissance pour celui qui considère toute sa vie, ses actes et ses pensées, toujours à la Lumière de cette connaissance, s’efforce avec toutes ses forces de faire ce qui est la Volonté de Dieu, parce qu'il se reconnaît aussi comme fils du Père dans le Ciel; et si maintenant à la base de toutes actions de l'homme il y a le pur amour pour Dieu, alors il établi un intime rapport avec le Père, il est rené à une nouvelle vie, à la vie spirituelle au milieu de l'ambiance matérielle. Maintenant il cherche et trouve partout son Sauveur et Rédempteur, il est libéré du pouvoir du malin grâce à son amour pour le Sauveur, et ainsi la vie terrestre avec son activité terrestre n'est pas le plus important, elle est une vie d'accompagnement de la vraie existence qui s'accomplit d’elle-même. L'homme tendra avec toute sa volonté à la plus haute perfection, en exécutant avec ferveur les Commandements divins; et sa ferveur sera déjà bénie sur la Terre, pendant que le Père gratifie abondamment Son fils, en premier lieu spirituellement, mais il ne le laisse languir sur la Terre que pour autant cela sert au salut de l'âme. Et ainsi ne peuvent bien saisir le sens de la vie que ces hommes pour qui les besoins terrestres semblent insignifiants et sans importance et qui peuvent se séparer volontiers et avec bonne volonté de la matière et pour lesquels le divin Sauveur est le Symbole de toute nostalgie d'amour. Parce que le rapport intime qui consiste à se donner au Sauveur seulement, rendra compréhensible à l'homme le vrai sens de la vie. Sans une chose il ne sera pas possible de saisir l'autre, seulement celui qui garde devant les yeux le but de la Vie dans l'Éternité pourra se rendre vraiment actif d’une manière sensée sur cette Terre. Celui qui est trop saisi et dominé par la matière, tournera son amour bien trop vers ces choses avant que celui-ci soit tourné uniquement vers le divin Sauveur. Et alors la tendance vers le Haut, l’élévation de Sa Volonté pour satisfaire Ses Commandements restera pour les hommes un concept vide, parce que seulement l'amour pour le Christ nous rend compréhensible tout cela. Donc le fils terrestre doit se donner toujours vers le Père dans le Ciel, et Lui offrir ses services avec toute sa volonté, lorsqu’il a bien reconnu le sens d’une vie terrestre fondée sur la foi et dans l'amour pour Jésus Christ, le Rédempteur du monde.

Amen

De zin van het leven – Geloof en liefde

Degene die zich inspant om de wil van God te vervullen, heeft de zin van het leven begrepen. Wie zichzelf als schepsel van de Vader in de hemel herkent, die weet ook, dat de Vader hem een opdracht heeft gegeven voor het bestaan op aarde. Hij weet, dat hij alles moet doen, wat de wijsheid van de Vader besloten heeft. En hij zal zich nu natuurlijk aan de goddelijke wil onderwerpen en proberen om elk gebod van de Vader te vervullen. Plaatst hij nu de vervulling van de goddelijke geboden op de voorgrond, dan heeft hij ook geheel en al de zin van het leven begrepen en zijn leven op aarde zal voor de eeuwigheid niet zonder succes zijn.

Nu zal steeds de graad van liefde voor de Vader ook de oprechtheid van het streven naar volmaaktheid bepalen. Degene die in de liefde voor God opgaat, zal alle geboden graag en opgewekt vervullen. En zo’n mensenkind zal dus ook door de Vaderhand gegrepen en door Zijn liefde omhoog getrokken worden. Het geloof wortelt dus ook in het besef van zijn bestemming op aarde. De mens moet eerst in een Schepper geloven, in Diens liefde, wijsheid en almacht en zichzelf als Zijn product herkennen. Dan zal hij ook de zin van het leven begrijpen en, omdat hij gelooft, er ook naar streven om volledig te voldoen aan de zin van het leven.

En zo is dan het natuurlijke gevolg van het besef, dat hij zijn gehele leven zijn handelen en denken steeds in het licht van dit besef beschouwt en zich naar kracht inspant om dat te doen wat de wil van God is. Want hij herkent zichzelf als het kind van de Vader in de hemel, en als nu aan alle handelingen van de mens de zuivere liefde tot God ten grondslag ligt, is een innige verhouding met de Vader tot stand gebracht. Het is tot een nieuw leven wedergeboren. Tot een geestelijk leven, te midden van de materiële omgeving. Het zoekt en vindt nu overal zijn Heiland en Verlosser. Het bevrijdt zich uit de macht van het kwaad op grond van de liefde voor de Heiland.

En zo is het aardse leven met zijn aardse activiteiten slechts het onbelangrijke, zichzelf vervullende parallelleven van het eigenlijke bestaan. De mens zal met zijn hele wil naar de grootst mogelijke volmaaktheid streven, naar het ijverigst opvolgen van de goddelijke geboden en zijn ijver zal reeds op aarde gezegend zijn, doordat de Vader Zijn kind overvloedig bedenkt. In de eerste plaats geestelijk, maar Hij zal het aards ook geen gebrek laten lijden, voor zover dat nuttig is voor het zielenheil.

En zo zijn alleen deze mensen in staat om de zin van het leven goed te begrijpen, voor wie de aardse behoeften onbelangrijk en onbeduidend lijken, die graag en bereidwillig in staat zijn om zich van de materie te scheiden en voor wie de goddelijke Heiland de belichaming van al het vurige verlangen naar liefde is. Want de innige verhouding, het zich overgeven aan de Heiland, zal de mensen pas de ware bedoeling van het leven begrijpelijk maken. Zonder het ene, zal het ook niet mogelijk zijn om het andere te begrijpen. Degene die steeds het leven in de eeuwigheid als doel voor ogen houdt, zal pas werkelijk zinvol op deze aarde werkzaam kunnen zijn.

Degene die te zeer door de materie gegrepen en beheerst wordt, zal zijn liefde nog op vele zaken richten, voordat deze enkel en alleen de goddelijke Heiland betreft. En zo lang zal voor de mensen ook het streven naar boven, het opgaan in Zijn wil en het vervullen van Zijn geboden een leeg begrip blijven, want alleen de liefde voor Christus maakt dit begrijpelijk voor ons. Daarom geeft het mensenkind zich steeds aan de Vader in de hemel in eigendom, het wijdt het zich met volledige wil aan Hem, als het de zin van het leven op aarde goed beseft heeft, omdat die gebaseerd is op het geloof en op de liefde voor Jezus Christus, de Verlosser van de wereld.

Amen